Question

Doğum sonrası doktora

Answer 1

Emin ol her anne öyle hissetmiştir benimki de 8 aylık uyusa da bi kafamı dinlesem diye gözünün içine bakıyo insan bazen önceden sosyal biri olduğun için muhtemelen şu an zor geliyo sana benim için öyle oldu çünkü bebeğinle sosyalleş yeni şeyler öğret dışarı çıkar yakında yürümeye başlayacak seni anlamaya başlayacak. Ben senin gibi hissettiğimde hep bu duyguyu ona da geçirirsem ilerde kendini değersiz hisseder diye düşünmeye çalışıyorum ama en doğrusu profesyonel destek almak içindeki her şeyi söylemekten çekinme etrafta cahil insan çok insanlara anlatma kötü söz söyleyip kalbini kırmalarına izin verme toplumun dayattığı bi anne resmi var öyle olmayanı taşlıyolar önce kendi psikolojini iyileştirmen çok mantıklı ve yerinde bi karar olmuş kendini suçlu hissetme anne oldun diye sen kendinden vazgeçmek zorunda değilsin fedakarlık yap annelik kutsaldır diyen insanları dinleme

Comments

Güzel yorumunuz ve anlayışınız için çok teşekkür ederim dikkate alıcam yazdıklarınızı

Answer 2

kac yasindasin asko

Comments

27 yaşındayım

---

git bir destek al kuzum ya olabilir insanlik hali psikoloji kadar kotu birsey yok bunu en iyi ben bilir inanki ewlat kadar guzel birsey yok zamanla şükür sebebin olacak arkadasin olacak emin ol

Answer 3

Bence de psikiyatriye gidin ama tavsiyem bol bol bebeğinize sarılın onun bu hayatta sizden başka sığınacağı liman yok onun hayatında ki en güzel şey sizsiniz bir beden de iki can olduğunuz günleri hatırlayın kucağınızda uyutun ninniler söyleyin eminim bu zamanları atlatacaksınız 

Comments

Hep kanguruda uyutuyorum genelde hem yakın temas oluyor hem çok seviyor diye. İnanın benimde yok ama gerçekten elimde değil böyle hissetmek :(

---

Biliyorum ama inanın geçecek bunlar biraz daha sabredin ve bebeğinizle olan sıcak temasınızı kesmeyin siz iyi bir annesiniz böyle olmasaydı buraya bunları yazıp bir çare aramazdınız. Bebeğinizi bol bol öpün ona size en iyi gelecek şey bu

Answer 4

Ben gittim. Sizinkiyle ayni sebepten değil ama ben de cok bunalmistim. Birine duygularimi, dusuncelerimi anlatmam gerekiyordu. Emin olun kimse sizi yadirgamaz. Lohusa sendromu diye bir sey var ve bu durum uzayabiliyor. Emziriyorsaniz belirtin ki bu durumda çok gerekli degilse ilac verilmiyor. Daha cok bebeksiz zaman gecirmek gibi farkli aktivitelere yonlendiriliyor. Bu gunler gececek. Bebeginizi cok sevdiginiz acik, yoksa boyle yardim ihtiyaci duymazdiniz. Sacma sapan yorumlara kulaklarinizi kapatin. Bu sizin icinizde yasadiginiz bir sey. 

Comments

Güzel yorumunuz için çok teşekkür ederim

Answer 5

Ben hiç böyle hissetmedim benim oğlumda 8 aylık ama bazen aşırı derecede bunalıyorum uyuyup hiç uyanmak istemediğim günler oluyor. Ben gündüze de razıyım gece de uyanmasa gündüzü iyi kötü atlatiyoruz ama biliyorum anne olmak hiç kolay değil iğneyle kuyu kazmak gibi rabbim bu yüzden cennet annelerin ayakları altındadır demiş sabret geçecek bugünler

Dayanamıyorsan Bebeğine bakıcı bulacaksın sende çalışacaksın kazancının yarısını bakıcıya vereceksin ancak bu şekil olur sen yinede doktora git sohbet etmek bile iyi gelecektir eminim hiç çekinmeden anlat ben böyle böyle hissediyorum kendimi sürekli ağlıyorum diye bütün derdini anlat rabbim içini ferahlatsin inşallah derdine derman versin inşallah canım 

Comments

Kendi mesleğim de eşimin mesleği de hep nöbet usulü. Gündüz çalışsam bakıcı da olur çalışmak iyi gelir ama haftasonlari 24 saat diğer günler gece olduğu için maalesef. Çok teşekkür ederim cevabınız için randevum oldu zaten dediğiniz gibi anlatmak bile ferahlatır. Çünkü eşime bile bir şey diyemiyorum icimdekileri.

---

Anladım rabbim kolaylık versin emzirmiyorsanız ilaçta verebilir iyi gelir benim eşimde herkesle kavga etmek öldürmek istiyordu doktor bir kaç ilaç verdi pamuk gibi gülümsüyordu sürekli şimdi düzeldi bıraktı ilaçlari psikoloji işte insanı her noktaya getiriyor

Answer 6

Ben başka sebepten gitmiştim psikoloğa. Sizi yargılamaz nasıl hissediyorsanız ne düşünüyorsanız paylaşın ki size yardımcı olabilsin. Kötü bir durum yok zaman zaman böyle hissediyoruz insanız sonuçta. Bazen aynaya gelip geçerken bakıyorum saçlarım savaştan çıkmış gibi kızım daha küçükken üstümde kusmuk kaka hepsinden var öyle olmuşum ki tişörtten haberim yok. Kolikti bi başlardı saatlerce ağlardı salla salla derman kalmazdı. Yanımda birileri varken daha zordu inanki buru emsin derdi diğeri emmesin üşüdü usumedi kundak yap yapma sürekli onlari memnun etmeye çalışırdım. Çok sosyal değildim ama yine de çalışıyordum. Evde pijama ile dura dura bikiyordum duş almak yalap salap yemek hep ayak üstü sonra karar aldım eğer kızım uyursa 5 dakika bile olsa kendime bakacağım. Kahve yaparken gidiyorum yüzüme bakım yapıyorum telefon bakıyorum TV bakıyorum sonra kahvemi içiyorum. Pratik yemek yapıyorum bazen akşamları tost falan yedik. Çamaşır atarsam gece atıyordum eşime ser diyordum ya da topla derdim. Kızımın oynadığı odadan başkasını supuremezdim sagolsun onlari da eşim yapardı. Eşiniz destek oluyorsa evin işini de paylaşın dışarı çıkın bol bol. Kendinizi asla suçlamayın. Siz harika bir annesiniz

Comments

Çok teşekkür ederim güzel yorumunuz için bizde genelde tost makarna. Bazen eşim akşam evdeyse ertesi gün için yemek yapabiliyorum o zaman şanslı oluyoruz :)) Bu akşam aldım kanguruya çıktık çok iyi geldi artık her güne bağliycam dışarı işini

---

Ne demek hepimiz yaşadık bunları :)) çok sevindim sizin adınıza dışarı çıkmak gerçekten çok iyi geliyor

Answer 7

Yaz sonuna allah izin verirse yurumeye baslar parka gidersiniz disarlarda gezersiniz daha iyi olursunuz insallah.hepimiz yasiyoruz demekki bunlari.ben daha yeni dogum yaptim hatta doguramadim açilmam olmadi 32 saat bos yere sanci cektirdiler sonra sezaryen oldum.cok travmatikti o sancilari bosa cektigimi dusundukce gozlerim doluyo nefesim kesiliyo unutamiyorum.cocuk cok guzel biseymis ama kimse bu kadar zor oldugunu soylememisti.13 gunluk daha alisamadim bile.uykusuzluga alismaya basladim allahim kolaylastir diye dua ediyorum surekli.esimin yaninda dukkanda duruyodum bende simdi boyle eve kapanmak cok degisik geliyo sonsuza kadar eve hapsolmusum gibi hissediyorum daha bi kere hastaneye ciktik full evdeyim bunalmak cok normal.havalarda cok sicak siz bebeginize adimlatmayi ogretin degisik bi levele atlamak sizinde duygu degisiminize yardim eder eminim.7/24 cocukla olmak cok zor kimsenin sizi yargilamasina izin vermeyin haklari yok zaten

Comments

Çok teşekkür ederim cevabınız için sizede çok geçmiş olsun. Bende hep Allah'ım büyütme kolaylığı ver diye dua ediyorum :)

Answer 8

Benzer durumdayız. Ailem rahatına düşkündür. Annem doğumuma bile gelmedi. Başka sehirdeler zaten. Doğum sonrası misafir gibi iki gün gelip gördü gitti. Kayınvalidemleri de ben istemedim. Her hareketimi açıklamak zorunda kalıyorum diye. Onun yöntemleri yıllar öncesinde kalmış. O yüzden yaptıklarımın peşine düşüyor. Beni yoruyor. Eşim zaten işe gidiyor. Ayrıca daha onuncu gün kolik başladı. Şimdi 74 günlük. O kadar zorlanıyorum ki yeter diye çocuğa da bağırıyordum, sussun diye yalvarıyordum çocuğa. Bazen neden doğurdum diyordum. Biz 9 yıllık evliyiz, bebek dusunmedik. Bu bize sürpriz oldu. O yüzden kabullenmesi zaten zor bir süreçti. 

Kadın doğum doktorum 40. Gün kontrolümde baktı ki durumum iyi değil bana vitaminlerden oluşan bir hap yazdı. Sinir harbi içinmiş. Hem süt de arttırıyormuş. Lacmix markası. 

Ben de çalışıyordum. Şimdi doğum iznindeyim. Ağustos seminerine başlayacağım günü iple çekiyorum. Bebeğe bakıcı bulma stresi de ayrı bunaltıyor beni. 

Ayrıca genel olarak da eski hayatımı çok özlüyorum. Bir şeye bağlı olmadan ev işlerini yapmak, dışarı çıkmak vs. Şimdi duş almak bile lüks. Yemek yapamıyorum çoğu zaman. Dışarıdan yiyoruz genelde. 

Ev işlerine yetişemeyince iki haftada bir yardımcı geliyor temizliğe. En azından bu biraz rahatlattı beni. 

Geçiyor günler ama izi kalıyor. Daha da önümde kim bilir daha böyle sıkıntılı kaç gün, kaç ay vardır. 

Yalnız değilsiniz özet olarak. 

Comments

Uzun uzun çok güzel yazmışsınız teşekkür ederim. Annem görmeye bile gelmez bize hep biz gidelim ister. Kayınvalidem de annemde uzakta. Benim de eşimin de işi gece nobetli olduğu için maalesef bakıcı da olmuyor. Haftasonu 24 nöbeti hafta içi gece. O yüzden işe dönme şansım yok. Arkadaşlarımın anneleri gelip kalıyor o yüzden rahatlar. Kayınvalidem annemden de uzak şehirde, çok sakin hiç karışmaz zararı yoktur ama maalesef yararı da olmuyor. Tekrar teşekkür ederim cevabınız için

Answer 9

Bebeğimi çok sevmeme rağmen hergun arada bunları düşünüyorum evde bir bekar kız birde evli ama çocuğu yok kadın var bide ben bebekli :) ne bilim onlar gidiyolar çalışıyorlar para kazanıp altın alçaklar ben evdeyim bebek bakiyom aha şimdi ikisi dışarı çıktı sahile gezmeye ben nasıl gezicem inanki evde beveksiz biri olup onlar hayat yaşarken insana daha bı koyuyo onları gördükçe..kahvaltı kuruyom zar zor tam yicem ağlıyor tak susturup bakana kdr sofrada bişey kalmıyor kalan soguyor ..bide OKB hastasiyim ve yarın randevum var gerekirse emzirmeyi kesicem çünkü mahvoldum hicbise yapamıyorum sürekli düşünce...dogurmadan bir ay önce gittim düşün caresizligimi..doğur gel dediler ..doğurdum geldim emziriyom ilaç veremeyiz dediler ..kaç defa randevu alıp gitmedigim oldu emzirmeyi kesip ilaç iccem diye sonra vicdan ettim bebeğe yazık diye gitmedim iptal ettim aha yarına gene aldım o kdr çaresizlik ki ..şunu anladimki psikoloji eşittir herşey .. mutluluk iş yapma bebeğe bakma herşey ya herşeyi etkiliyor.. gerçekten yaşamak istemiyorum çöktüm 

Answer 10

Bu yaz bolca dışarı gidin sizim gibi çocuğu olanlarla parkta tanışın onlarla zaman geçirin ben öyle yapıyorum her gün dışarı çıkarız sizde çıkın çok iyi geliyor parklarda bebekli hanımlarla sohbet edin tanışın çok iyi gelecektir yaşadığımiz şeylerin çoğu aynı 

Comments

Yarın sabahtan öğlen sıcağı gelmeden çıkarıcam bebeğimi çok teşekkür ederim güzel yorumunuz için

Answer 11

Asil sorun size kimsenin destek olmamasi. En buyuk problem bu. Birisi gelse gunde 2 saat bebekle ilgilense sizde kendinize vakit ayirsaniz( uyumak,dus almak,kitap okumak,disari cikmak,kahvalti etme vs ) daha iyi olacaksiniz bence. 

Kendinize alan lazim. Ama bebekle bu mumkun degil. Kendi alanimiz yok. Uykulark nasil bilmiyorum ama genelde uyku sorunu olan bebek annelerinde bu tarz durumlar duyuyorum. Belki gunduz guzel uyusa sizde dinlenseniz bi cay kahve icseniz iyi gelecek. Oysa siz bebekle tum gun napacaginizi dusunuyosunuz. Vakit gecmiyo.

Eskinden insanlar surekli birbirlerine gelir giderlerdi. Cay kahve icilir sohbet edilirdi. Anne cayini icerken bebekle ilgilenirlerdi. Bebekte annede sosyallesirdi. Simdi evlere kapandik insan gordugumuz yok. Annede cocukta asosyal oldu. Bosuna oyun grubu merkezleri vs acilmadi. 

Bi de en onemlisi eski yasaminizi ozluyosumuz sanirim. Ben oyleydim acikcasi. Eskiden ne cok ozgur ve rahatmisim. Aktif olarak calisiyodum dogum oncesi. İsim insanlarla yani cokta sosyaldim. Hergun bissuru insan goruyodun. İlk dogum yaptigimda gunlerce disari cikamadim. Hayatim altust oldu. Disari cikmayi gec oturup yemek yiyemedim. Hele uyku en buyuk problemimizdi. Kendimi surekli cok yorgun ve mutsuz hissettim. 

Kisacasi kendini kotu hissetme. Hissettiklerin cok normal seyler. Tabi ki destek almayi ihmal etme. Bebeginde gunde 2 kez parka git. Parkta ki annelerle sohbet et inan bana cok iyi gelecektir. 

Comments

Gerçekten öyle apartmanda bir kahve içmeye gideceğim birisi bile olsa o kadar sevinicem ki. İki ay sonra taşınıyoruz inşallah orda iyidir komşuluk vardır. Ailem zaten uzakta arkadaşta olmayınca çok zor tek :( Yarın öğlen sıcağı olmadan çıkarıcam parka mutlaka. Bu akşam da çıktık dolaştık çay yapıp götürdüm çok iyi geldi teşekkür ederim

Answer 12

Yani her psikolog da iyi değil. O yüzden garanti veremem. Bir arkadaşım gitmişti çocuğu için resmen anneye fırça atmış.. Gidin gezdirin çocuğu ilgilenin bilgisayarla oynar tabi ilgilenmezsenix diye.

Halbu ki kadının eşi ile de büyük sorunları var çocuklar da bu sorun içinde büyüyor mesela. 

Bende başka sebepten dolayı gittim. Hatalarım da vardı onları oğlumdan öğrendi mesela ama beni yadırgamadı.. Yarım saat benimle yarım saat oğlumla konuştu. 

Benim yanlışlarımı da söyledi anlattı ama nedenlerinin de peşine düştü kendimi sorgulamama yardımcı oldu. 
Sonra eşimi de çağırdı eşim ile de görüştü. 

Gösterdiği yolu takip ettik ve herşey düzene girdi. Mesela ben hala bilmem eşim ile ne konuştu. 

Eşime sorarım alttan al böyle karın napacaksın der. :) asla öyle bir üslubu olmadığını bildiğim için ne konuştular bilmem. 

Okulunda öğretmeni ile dahi diyalog kurdu. 

Böyle geniş kapsamlı bakmaları gerekiyor yani. 

Aslında özelikle devlette olacak iş değil. Malesef çok kısa süre var. Ağzım burnum diyip çıkmak zorundasın.. Devlette psikologun kimseye fayda edeceğini sanmıyorum ki görev yapan psikologlar da aynı konudan muzdarip kimseye gerekli zamanı ayırmıyoruz bu şekilde yardımcı olamıyoruz diyorlar