Her gittiğim yer zehir oluyo ! Konusturmuyo , bırakmıyor, kimseye gitmiyor!!

Question

Gece kötü uykularımız , oldu bitti iştahsız hallerimizi geçtik artık onlari kabullendim ama bana aşırı bağımlı etrafa çok yabaniii .15 Aylk olucak kızım aslında şirin tatlı ama bir ortama girdiğimde deli gibi yapışıyor bana kimseye gitmiyor birileri konuştuğum an elimden tutup devamlı orayı burayı gezdirmemi hicbiseyle ilgilenmememi istiyor.herkes kaç takla atıyor gelsin oynasın diye ama yok bağırıyor onlara çığlık atıyor bana daha çok yapışıyor.zaten yemesi çok sıkıntılı geceleri çok uyanan az uyuyuan hep zor bebekti ama artık bünyem kaldırmıyor Cok yoruldum lütfen çözümü varmı :( eşim askeri personel gurbetteyim yalninzum .ha bura da hergun en az bir buçuk saat parka götürüyorm yürüyusler yaporuroz evde oyunlar oynuyoruz bu tavsiyeleri hiç vermeyin faydası hiç yok

Answer 1

çocuğun sosyalleşmesini sağlayın. mesala bulunduğunuz şehirde bebeğinizin ayına göre aktivite grupları varsa onlara başlayın. kardeşimin çocuğu da aynıydı. şimdi yaş gruplarıyla hafta 1 gün 2 saat yok onu boyamaya çalışıyor yok hamur oynuyor falan. kendi sosyalleşince ilgisi dağıldı onun. 15 aylık o da. 

Comments

Özel var sadece ayda 4 kez 1 ya da iki saat 8 milyar :/ onu bile araştırdim ama malasef o bizi aşar

---

o neymiş yahu. biz grup başı 200 TL veriyoruz. Her hafta isteyen katılıyor her hafta değişiyor oyun grupları. Allah kolaylık versin valla.

Answer 2

Evinde ağırla biraz sürekli görüştüğün insanları benim kizimda öyle 18 aylık 1 yasindan beri böyle sürekli gördüğü insanlara bile yabancılık yapıp gitmemeye başlamıştı sadece bize sürekli gelen bir kaç saat oturan komşuma hiç yabancılık yapmıyor ama ailesine düşmanmış gibi davranıyordu ve hergünde g9rüyordu ama anladımki bizim kendi evimizde gördüğü için annelerine yabancılık yapmadı biraz zaman tanıyın alışması için evet çok zor hala öyle bensiz bir yere gitmek istemez vs  bu zamanda kimseye güvenipte bırakılamıyor çocuk malesef brn kayinvalidemle yasadığım için sürekli  havalar ısındığından beri bensiz gönderiyorum dışarıya bensiz durmayı ögrensin diye bir kaç kere giderken ağladı şimdi bana bay bay yapıyor ama senin çevren kim naşıl bilemem komşu diyiode bırakılmıyor malesef benim o yönden içim rahattı

Comments

Tam 1 yıldır burdayım nerdeyse hergun evime gelen iki komşum var onlara da bir türlü alışmadi malesef

Answer 3

Ayrılık kaygısı denen süreç bu kardeşim. Şuan aynısı bendede mevcut. Ne kadar ağlasada dışarı gitmeye insanlarla hergün biraraya geliyorum. Ona sürekli yanında olduğumu ve onu bırakmayacağımı söylüyorum. Tükeniyorum ama kendime bunun geçici bir süreç olduğunu hatırlatıyorum. Yaşadıkların sana özel değil emin ol. En sakin gördüklerinde bu süreçleri ysşıyorlar. Sabır sabır ve sabır. Ayrılık kaygısında ona yardım et şöyle düşün iç dünyasında onun seni bıtakacağını düşünüyo. O aslında acı çekiyo. Böyle bakınca olaya sabıra sarılıyoz. 

Comments

Tabi haklısınız ama maalesef her konuda Zor bir bebek bu da öyle olunca en azından bu durumu nasıl azaltabilirim diye merak ettim .anneyim ama mükemmel değilim:) Sabrım çok tasiyor

---

Bunlar sana özel değil. Ben benimkini anlatsam çıldırırsın. Yani tüm bebekler zor inan bana.

Answer 4

Normal canım durumu kabullen ve geçeceğini bil şu anda sen yol göstericisin onun her şeyisin  bu yaşlarda bunu yaşatırlar :) sen ilgi çekici yaşına uygun puzzle gibi oyalabacağı oyuncaklarla vakit geçirmeyi öğret su oyunları buz oyunları gibi sen fazla müdahale etmeden gösterip işi tamamlamasını sağla bitince yanına gelicem gibi konuş  şeyler dene sohbetini böldüğünde şu an konuşuyorum 1 dk beklersen seni dinleyecğim cümlelerine alıştır

Comments

Canım hepsini fazlasıyla yapıyorum:(

---

Zamanı var annesi sabır geçicek bu günler sevgiler

Answer 5

Benim kızım da 2 yaşında aynı anlattığın gibi. Kimseye gitmez babaannesi dedesine bile. Kimse sevemez dokunamaz. Hep bana sokuluyor. Beni de rahatsız ediyor bu durum. Herkesin bu ne kadar yabani demesinden bıktım. Sen böyle yaptın bunu diyorlar birde. Çocuğu ben kendime bağımlı hale getirmişim. Sonra bende düşünüyorum acaba benim davranışlarım mı böyle davranmasına sebep oldu diye neyse inşallah geçer 

Comments

Ya apayni gerçekten hiç farkımız yok .şuan daha çok üzüldüm 2 yaşında hala geçmedi mi ya

---

Yok maalesef kim bilir ana okuluna giderse düzelir diye düşünüyorum. Annesine bağlı çocuk çok zor.

Answer 6

Ayrılık kaygısı yaşıyordur birde yalnızım demişsiniz hep azı goruypr böyle olmasına kızmayın daha çok insan içine çıkın ağlasın yapissin oyun grupları var onllaea götürün ama buda geçici bı suref ben çok yaşamadım yapısal da olabiliyor oğlum hep uyumluydu çok nadir bana yapışır oda uzun sürmez yorgunsunjz tabiki ama bebeğinizede niye böyle demek yerine başka çözüm yollari bakın elbette sevdiği bı şeyler vardır daha çok çocukla bir araya getirin düzelir umarım bide bende küçükken öyleymişim üstüme dusmemisller bu cocukk niye boylle diye liseye kadar içime kapanik ortamdan izole ettim kendimi hep sonra kendim insan içine karıştim ağlasa da deneyin başka çözüm yollarını 

Comments

Devamlı eşimin izin günlerinde dışarıdaydiz parklar oyunlar yürüyüşler hep kalabalığın içindeyiz komşularım var nerdeyse hergun gelirler ama yok yanj alışmıyo bişey yaptırmıyor kendi başına oynamıyor telefonla dahi konusturmuyo.canim herşeyim o benim geciici bir süreç farkındayım ama doğduğundan beri ilk zamanlar dan bu yana iştahsızlık,gece aşırı uykusuzluk çekince bir de bu eklendi malasef bünye kaldırmiyo :)

---

Çok zor tabikki benimse oğlum uyumaz o uykusuzluk bile başlı başına dert huyu öyle o zaman sanırım belki değişir siz pes etmeyin Allah kolaylık versin

Answer 7

16 aylık kızım aynı seyleri yasiyoruz bende napicam bilmiyorum 

Answer 8

Benim kızım da böyleydi, aslında anneye düşkünlük gelişimin bir parçası ama bazen de böyle aşırı olması insanı boğuyor. Ben de çok bunalıyorum. Şuan 34,5 aylık yabancılara tepki vermiyor, aksine istemediğim kadar herkesle iletişime geçiyor ama bana düşkünlüğü hala aynı. Babayla bile parka gitmez, beni yanlarında ister. Benim kızımda farkettiğim şuydu, biz bir yere gittiğimizde gitmediği insanlara kendi evimizde olunca yavaş da olsa yaklaşıyordu. İnsanları uyarıyorduk, eve geldiklerinde doğrudan kızıma yönelmiyorlardı, bizle ilişki kurunca sanırım güvenilir olduklarını düşünüp yavaş yavaş kendisi yaklaşıyordu. Ama hala da beraber oyun oynar ama kucaklarına gitmez. Gitmesin de zaten :) 

Comments

Aynen benim kızımda babasını çok sever ama ortam da ben varsam babasını da gözü görmez  eve gelenlere yaptığınız uyarı aynen bende yapıyorum öyle daha iyi oluyor. En azından ağlamıyor

Answer 9

Benimkide ayın sonunda yaşına gircek benim olduğum ortamda babasına bile zor gider özellikle işten eve gittiğimde bunu yaşıyorum belliki özlüyo ondan dolayı ama keşke hep yanında olabilsem de bana hep bu şekilde davransa...