Şuan bunları ağlayarak yazıyorum. 6 aylık bir bebeğim birde 6 yaşında kızım var. Dogumdan sonraki 5. Günden bu yana kendim bakiyorum kimsem yok iki çocuğuma evime eşime kendime yetmeye çalışıyorum . İlk ayları aşırı gazlı şekilde geçirdik şuan da tam bitmiş değil ama daha iyi şükür. Sorun şu ki sürekli mutsuz sürekli mizik mizik bir bebek gün boyu bir iko tane yalandan gülümsemesi ya var ya hiç yok. Ama akşam olup eşim geldiğinde kahkahalar atiyo aynı çocuk durum böyle olunca da kendimi sorguluyorum nerdenhata yapıyorum diye. Hergun sabah uyandigimda kendimi resetlemeye çalışıyorum yeni bir gün herşey çok güzel olacak diye ama değişen bişey yok yoruldum, gücüm kalmadı....
