0 oy
751 göst.
6-12 ay arası bebekler kategorisinde (65 puan) tarafından
6.ayda başlayan ve bana göre aşırı seviyede ilerleyen bi ayrılık kaygısı yaşıyoruz. 4 gün sonra 8 aylık olucaz. İnanılmaz yoruldum. İş yapmayı geçtim tuvalete bile gidemiyorum. Aynı odanın içinde olmak da yetmiyor. Hep dizimin dibinde durmak istiyor. Yaşayan var mı bu durumu ne kadaar sürede atlattınız? Neler yaptınız? 

10 Cevaplar

0 oy
(65 puan) tarafından
Hiç böyle bir durum yaşayan olmadı mı.?
(3 puan) tarafından
Şuan ben yaşıyorum  akşama kadar onla oturuyorum gecede kalkıp kalkıp ağlıyor nasıl olucak bilmiyorum düzelicek inşallah
(65 puan) tarafından
En kısa sürede düzeliriz inşallah
-Reklam-
0 oy
tarafından
Benimki daha küçük de yengemin kızı öyleydi yakasından düşmezdi hep öyleydi yani şimdi 4 olacak yine aynı annesinin dibinde 
(65 puan) tarafından
Çok zorluyor beni istemesi beni araması başlarda hoşuma gidiyordu ama zorlanmaya başladım. Belim de kaldırmıyor artık inşallah bizimki 4 e kadar sürmez
tarafından
İnşallah ilgisini çekecek şeyler ver önüne belki dağılır dikkati
0 oy
(6,550 puan) tarafından
Benim oğlum da yaşadık dönem dönem artıp dönem dönem azaldı yaklaşık 4 aylıkken başladı 7 Ay bitene kadar insanlarla görüşemedik bile o kadar yani . Sonra azaldı geri geldi falan olabiliyor böyle şeyler suan 21 aylık aynı şekildeyiz babasi yada ben tek başımıza tuvalete bile gidemiyoruz 
(65 puan) tarafından
Etrafımdakilere laf da anlatamıyorum. Kendine bağlı yetiştirmişsin böyle olmaz falan diyorlar daha çok sinirleniyorum. Bu durum gelişiminin bir parçası biliyoruum ama inşallah kısa sürer
(6,550 puan) tarafından
Bazı şeyleri duymamak gerekiyor kendi akıl sağlığımiz için:) onlar konuştukça konuşur yapacak birsey yok ayrıca bağımlı olsun ne olacak el değilsin ya annesisin. Annem ile aramız da bir sokak var her gün gorusuyiruz oğlumu suan anneme bıraksam 1 saat asla durmaz yapacak birsey yok kendimi bunun içinde üzemem elbet büyüyecekler hersey daha güzel olacak
(65 puan) tarafından
Doğru büyüyünce de yanımızda kalmayacaklar
0 oy
(36 puan) tarafından
Benim oğlumda 9 aylık aynı şeyleri bende yaşıyorum çok aşırı derece yoruluyorum bı doktora sormuştum ayrılık kaygısı yaşıyor dedi gittiğiniz odadan seslenerek onu yaniniza doğru çağırın oyun yaparak demişti arada öyle yapıyorum ama ağlaya ağlaya emekliyerek geliyor bende bu konuda çok yoruldum
(65 puan) tarafından
Seslenmek, gözünün önünde olmak da yetmiyor.
0 oy
(57 puan) tarafından
4 aylık olcaz aynı durumdauıs kucagımda durmakmıstıyor her an yanında olayım ıstıyor odadan cıkımca aglıyor sesleniyorum yıne aglıyor babası ve bneım dısımdakı ınsalarl görünce de aglıyor:) tıhaf bı dönem ben bebek arabasına koyuyorum ısımı yapıorum o da benek arabasından benı ızlıyor bazende pusete koyuyorum tavsıye ederim bebek arabası çok rahat oluyor 
(65 puan) tarafından
Bebek arabası, puset olmaz hareketlendi artık. Yürütecine koyuyorum onda da ağlıyor
(57 puan) tarafından
Benımkı daha küçük böyle çözüm buldum büyüyünce ne yaparım bılemedım :)
0 oy
(363 puan) tarafından
Benim kuzenimin oğlu öyleydi,  annesinin bir metre uzağında duramıyordu. Bir şey verecek olsam belirlediği metrenin dışında durmamak için koluyla uzanıyordu. Şimdi 5 yaşında bir kardeşi olduktan sonra bu yıl level atladı resmen  biraz sosyalleşti gibi. Bol miktarda dışarı çıkar senin dışında aileden başkalarına bırakıp uzaklaşmaya çalış bir süre sonra alışmak zorunda kalır. 
(65 puan) tarafından
Teşekkür ederim cevap için. Bir dönem sanırım bı da. İnşallah en kısa sürede atlatırız
0 oy
(202 puan) tarafından
Valla ben bunu atlattım mi bilmiyorum ama düşünmemeye çalıştım ergen ergen hayal kurmaya çalıştım haa bide kendi kendime şunu çok söyledim eğer Allah onu benden alacaksa kucağımda ben sararken de alır ne yapabilirim ki elimden hiç bir şey gelmez diyip içten taa en içimden Allah'ım sana emanet ben koruyamam sen koru kolla canı sana emanet Rabbim diyorum çok fazla lütfen biraz dağıtın kafanızı gerçekten bir raddeden sonra insan aklını kaybetmekten korkuyor ve Allah korusun lütfen bol bol euzu besmele çekin tövbe istiğfar çekin tek siz değilsiniz böyle düşünen hem sürekli yanında olup iyilikte yapmıyorsunuz hayata alışması lazım yalnız başına biseyler yapmaya alışması lazım gerekirse varsa tabi bakacak babaanne anaanne falan yada babası müsait olduğu zamanlar onları yalnız bırakın sürekli size yapışık olması inanın iyi değil bebeğiniz için 
(65 puan) tarafından
Ben zaten hep yanımda olsun benden ayrılmasın demiyorum. Yanlış anlamışsınız. Bebek ayrılık kaygısı yaşıyor ve benden ayrılmıyor dedim. Böyle bi dönemleri var biliyorum. Bilenlere nasıl atlattınız diue sordum. Yoksa benden ayrılmamasını istesem Kangurusu var takar onunla gezerim
(202 puan) tarafından
Yaa çok özür dilerim kafam dağınıktı nasıl okumuşum öyle :))))
(65 puan) tarafından
Estağfrullah bu bebeler aklımızı başımızdan aldılar resmen
(202 puan) tarafından
Vallahi öyle oldu kaç seferdir elime tabak alıp yatak odasına gidip bekledim bekledim ne yapacaktım ben diye :/
0 oy
(10,558 puan) tarafından
Açlık durumuma dikkat ettiniz mi.. Bizim böyle bir dönemimiz oldu öğün çoğalttım. Miktar arttırdım çocuk doyunca yakamı bıraktı. 
(65 puan) tarafından
Öğünleri düzenli kilo alımı normal olunca açlığına hiç dikkat etmedim. Sağ olun aklıma hiç gelmemişti
(10,558 puan) tarafından
Evet bizim de öyleydi. Henüz kendilerini anlatamıyor oldukları için huzursuzluk veya anneye yapışık oluyorlar.
 Dün mesela biz dışarı ciktik. Acıkmışti  parkta biraz oynadı derken parkta bile mutsuz oldu. 3 kişi tutamıyoruz çocuğu herşeyden mutsuz koşturuyor tehlikeli işler peşinde. Ordan hemen yemeğe geçtik. Sipariş gelene kadar mama veeeeeerrrr diye bağırdı çevrede yemek yiyenler var çünkü demek açlığı anladı. Çocuk yemeği yedi ve anında sakinleşti. Elele eve gittik :)
(65 puan) tarafından
Bizim de sorun yemektir umarım öğün sayısını artırınca çözeriz
(10,558 puan) tarafından
Sonucu merak ettim. Yazarsınız
0 oy
(244 puan) tarafından
Benim kız böyleydi yaka iğnesi gibi yapıştı asla wc banyo yemek lüks benim için uyurken bile yanından ayrılıyorum ya hemen ağlardı çok zorlu aylar geçirdik yaklaşık 3.5 ay sürdü atak haftası diş sancısı hastalık hepsi bir araya denk geldi ve 11 aylık olana kadar çektim emeklemeyi öğrendi rahatladım ve o esnada sürekli saklambaç oynayarak ayrılık kaygısını azalttık perdenin arkasına saklandım kapı arkası kanepe onunda görebileceği yerlere sonra aynı odadan ayrılmaya başladım sonra onunda dikkatini çekecek oyuncaklar verdim tak çıkar renkli toplar sepete top atmaca duvara bantla top yapıştırıp onlarla uğraştırdım zamanla yendik ve uğraş çıkartarak kendi işlerimi yapmaya başladım şuan 14 aylık yürümeye başlayalı 1 ay oldu daha da rahatladım
(65 puan) tarafından
Ayy verdiğiniz fikirler çok güzel denerim bunları sağ olun
0 oy
(1,484 puan) tarafından
7 aylıkken başladı bizdede. Evet daha küçükkende kucak isterdi hep ama 7. aydan sonra tamamen yapıştı. 12 aylık şuan hala atlatmadık artarak devam ediyor. Bazen sinirden oturup ağlıyorum. Temel ihtiyaçlarımı yapamaz hale geldim. Oyun oynuyoruz beraber oyuncağı yerden alıp sarılıyor direk. Kucağımda otursa falan ona bile razıyım sürekli sarılır. Odadan çıktığım an kıyameti koparır. Kapede tek başıma oturmayı özledim. Umarım siz bir çözüm bulup atlatırsınız. 
(65 puan) tarafından
İnşallah en kısa sürede atlatırız

İlgili sorular

0 oy
7 cevap 533 göst.
14 Temmuz 2024 6-12 ay arası bebekler kategorisinde Bir mavi dehliz (441 puan) tarafından soruldu
0 oy
8 cevap 735 göst.
0 oy
5 cevap 448 göst.
2 Kasım 2023 Doğum Sonrası Anne kategorisinde Ezgipnrc (159 puan) tarafından soruldu
...