Bir anne olarak size imrendim. Allah güç kuvvet versin. Çocuğunuz ileride sizinle gurur duyacak aynen benim annemle gurur duymam gibi.
Benim annem hastanede hasta bakıcıydı ve çoğu zaman bakacak kimse yok diye beni yanında götürdü. Soğuklarda karda kışta yağmurda. Ve 1985 1993 yılları arası. Ve ben çok küçük yaşlarımı hatırlıyorum. O dönemi yani. Ve annem aynen sizin gibi hissediyor mahvoldu çocuğum yolda hastanede diye üzülürken. Ben hayatımın en keyifli günlerini geçirdim. Mesela denetleme olacağı zaman beni oyun oynuyoruz diyerek dolaba kilitlerdi. Bu onun için çok üzücü ama benim hatıralarımda çok keyifli bir anı.
Ve şimdi kendi ekonomik özgürlüğü olması yanında bugün hala bana destektir. Hala bir eli üstümdedir.
Sizin birde kendi işiniz miş. Korkuo çocuğunuzu saklamanız gereken bir ortam değil, hastane gibi mikrop yuvası değil. Her şeyden önce siz güçlü bir anne olarak örneksiniz.
Böyle bir imkanım olsa çalışmayı seçerdim. Ben çocuğum büyük bir hastalık geçirdiği için sık hastaneye gitmek zorunda kaldığım için işten çıkarıldım daha önce. En azından böyle insanlar ile uğraşmak zorunda değilsiniz.