Benzer şeyler yaşadım yaşıyorum.
Öncelikle bunları çocuğunuzun iyiliği için yaptığımızı kafamıza yerleştirmeliyiz ve sakin ılımlı kucaklayan fakat kararlı olmalıyız. Çocuk bu kararlı kısmını ağlayarak aşıp aşamayacağını deneyecektir.
Emziğin dişe verdiği zararı gösteren görselleri internetten açtım gösterdim. Emzik dişlerinin düşmanı ona ihtiyacın yok. Biraz üzüleceksin ama artık emzik kesinlikle yok. Onu atmalıyız deyip kucaklaşıp birlikte ağlaştık :) her seferinde bunlardan bahsedip dikkatini dağıttım sevdiği başka şeylerle. Gündüz ilk seferde biraz ağladı. Ağlayıp rahatlaması için net olduğumu belli ettikten sonra iki dakika sessiz kaldım. Gerisi dikkat dağıtmayla halloldu. Akşam yatarken tekrar istedi. Babasından istedi. Babasının da veremeyeceğini, anne baba kararlarının ortak olduğunu dişerinin ***** olduğunu anlattım tekrar. Biraz mıızırdandı döndü durdu yatakta. Uyudu. 2 . Gün isteme sayısı ağlamadan oldu ve sayı azaldı. 3.gün daha da az istedi. Sonra unuttu. Benimki bıraktıysa herkesinki bırakabilir o kadar bağımlıydı. Kendinden bir parçaydı. Sadece üzüldüğünde kucaklaşın birlikte üzülün ama annenin hayır dediğinde dönüşü olmadığını bilsin yeter.