Bebeğim 8 aylık. Her an beraberiz. Babası da çok ilgilenir işten gelince komple o alıyor. Ne kadar güzel eğleniyorlar ,gezdiriyor oynatıyor. Kahkahalar atıyor. Ama kapıdan benim girdiğim gordugu an dudaklarını büküp ağlayıp emekleyerek bana gelmeye çalışıyor. Sonuçta sürekli yanında olan biziz. Derdini bize anlatıyor. Özlediğini ,yanında olmak istediklerini öyle belli ediyorlar galiba. İlk anneligim o yüzden 9. Ayda daha mı çok oluyor bunu bilemeyeceğim ama git gide bize daha baglandikalrini biliyorum. Yılbaşına annem bodrumdan yanımıza geldi,eşimde evde. Herkes onla ilgileniyor. Ki babası hep çok ilgili baba oldu. Yok yine ben mutfakta iş yaparken emekleyerek bana geliyor :)