Yeni dogum yapmis annenin ruh hali

Question

Psikolojik olarak toparlanmakta cok zorluk cekiyorum. Bebegim 1 hafta 1 günlük.  Neler yapmami önerirsiniz? Bebeği istemiyorum bazen ve yarın annem evine dönüyor. Kayınvalidem bizde ancak bugun dahi kavga cikartti bas edemiyorum

Answer 1

Lohusalık psikolojisi gerçekten çok zor çok iyi anlıyorum sizi herkes bunlar iyi günlerin büyüynce daha zor falan diyordu bana ama hayır kesinlikle bi bebeğin en zor dönemi bence ilk 3 ay. Çünkü anne daha bebeğe alışamıyo bebek anneye ve dünyaya alışamıyor anne olduğunu hissedemiyor insan tam anlamıyla makime gibi falan düşünüyosun kendini emzir altını değiştir uyut gazını çıkar hep aynı döngü ve karşılığında ağlayan bir bebek.. Hep böyle olacağını düşünüyor insan bidaha eski hayatına geri dönemeyeceğini hayatının bittiğini falan. Ama asla öyle olmuyo 3 aydan sonra bebeğiniz size gülmeye tepkiler vermeye başlıyor o zaman anlıyorsunuz anne olduğunuzu onun sevgisinin ne kadar büyük olduğunu. İlk zamanlar anı geçirmeye çalışın eşiniz destek olmalı yoksa çok zor. Bebeği emzirince oma verin altını o değiştirsin gazınımo çıkarsın o uyutsun o arada kendinizin keyif alacağı bir şeyler yapın. İlk 3 ay hiçbir şey düşünmemeye çalışın anı yaşayın sadece. Ben gün sayıyordum artık 27 gün 5 saat oldu falan diye kafayı yiyeceğimi düşünüyordum ama şimdi bebeğim 5 aylık ve unuttum bile o günleri onun bir gülüşü dünyalara bedel. Sizinde öyle olacak emin olun geçecek hepsi. Biraz sabır sadece

Answer 2

Dogumdan sonra en güzeli yanında kimsenin kalmaması ne olursa olsun sezeryan oldum genede yanıma kimseyi istemedim evde annen de olsa kaynananda olsa Bi şekilde isin ucu esinle aranın bozulmasına kadar gidiyor elindeyse eğer hemen gönder ikisinde 

Answer 3

Ay benim kayınvalidem de doğumun ertesi günü olay çıkarttı şuan iyi davranıyor güya ama ben gıcık oldum bir kere ve 20 günlük olduk halen gitmedi.. 

Bebeği istememe durumu üzücü, bol bol oku kendini, Allah kalbine iyilik versin

Answer 4

Ben varya doğumdan sonra 58 kiloydum. Bebek stresi ile 66 kilo oldum. Uyumuyordu gazlıydı kimsem yoktu. Burda eşine çok düşüyor. Benim eşim maalesef bebek küçükken bakımında yardımcı olmuyor 

Answer 5

Hem lohusalık hem de kayınvalide sorunu derken duygusal problemler biraz artıyor bende lohusayım ve annem kayınvalidem ile sorun yaşadım bebeğime karşı hissizim ve kolik bir bebek  suçlu hissediyorum ancak zamana bırakmaktan başka çarem yok 

Answer 6

Öncelikle hayırlı olsun ve sağlıcakla büyüsün bebeğiniz.Bir bebeği 9 ay karnında taşımak zaten yeterince zorken doğum bir dönüm noktası oluyor.Yaşadığınız hissettiğiniz her şey normal anne sıfatı yanında insanız da netice de.Eğer kendinizi ciddi anlamda iyi hissetmiyorsanız kesinlikle terapi almanızı öneririm.Ve inanın şuan öyle gelmese bile aslında zaman çok hızlı geçiyor yaşadığınız hemen herşeyi bir yerlerde yaşayan anneler var yalnız değilsiniz. Arada sosyal hayata dahil olun kendinizi yaşamdan soyutlamayın.Sevgiler...

Answer 7

Durumun iyise söyle oda gitsin annesi bebeğin sana muhtaç senin sevgine ilgine kokuna zor oluyo başta ama uyum saglicaksin gözünden ayirmayip kimseye emanet dahi edemiceksin ben eşimle sorunlar yaşadım 3 doğumda da hepsi geçip gidiyo sende annenle gitsen belki daha iyi gelir

Answer 8

Eşinle konuş hava almam lazım isteklerimi annene söyleyemem falan de benim kaynanam 1 kere tepsiyle yemek koydu oda karşı koltuğa sezeryanliydim kendim dogrulamiyodum vicdansız kadın tekiydi seninkide öyle mi aranizdaki ilişkiyi bilmiyorum ama öyleyse hiç cekme

Answer 9

Gecicek demek istemiyorum banada çok dediler gecicek sabret diye söyleniyordum hani geçmiyor ağlıyor ben uyumak istiyorum bunaldım yeter diye o günlerimi hatırlamak istemiyorum eşimle bir kafayı yedik birbirimize bakıp ne halt ettik biz şimdi napcaz diyorduk bakıcı bile tutmayı düşündük o derece ama inan ki geçiyor ilk bir ayı atlat normal geliyor bu süreç bebeğinin dilimi anlayacaksin anladıkca bakmak kolay olucak daha o kadar yeniki çok büyük bir sorumluluk aldın canından can sarıl öp kokusu çok iyi geliyor bide hep aklına getir bu zamanı dahi özleyeceğim diye biz çok kötü durumdaydık eşimle çocuğu paket edip yatırmaya çalışıyorduk öyle bir hız öyle bi sıralama ki panikten uyutabilirsek şanslıysak parkelerin üzerine yigiliyorduk yatakda falan yatamadik yerlerde yastıksız örtüsüz olduğumuz gibi ama özlüyorum inanki o minicik halini kimseyi takma duyma umursama al bebeğini kucağına kokla öp doyasıya sana güleceği zamanı düşün gozlerimi kapatıp öyle yapardım ben ağlarken. Falan iyi gelirdi 

Answer 10

Şunan ağlarken karışıma çıktı bu post 6 ay olacak eski kadar olmasada darmadağın yorgunluk 

Answer 11

Kuzum ya Allah kolaylık versin bende  oyleydim delircek gibiydim hergun ağlıyordum bebeğe bakamadikca kıyamıyorum bı yandanda o hayatını hiç sevemedim canım cok yanıyordu yorgundum uzgundum birininde bana ihtiyacı vardı annem de benim yanımda bir hafta kaldı gitti yemek yiyemedim açlıktan kafam çatladı bebekle yapamadım  intihar edecek kadar delircektim. A bebebim dayan gerçekten geçecek eğer annen gidiyor ve rahat edemiyorsan annenin yanına git kal  kayınvalidemde bende anlasamazdik eşime dedim istemiyorum kendim bakarım kayınvalidem gelmedi hiç işim konusunda tartıştık bizde  geçiyor Canik yirmi gün sonra dikiş acıların bitiyor bebeğine daha alışıyorsun ve kirkin ciktimi  bebişim gülmeye basliycak ufak ufak daha güçlü hissedeceksin o duygu  dünyalara bedel sabret sabret sabret rabbim yardım etsin ama birinin bebekligi çocukluğu senin elinde  dayan ve elinden geldiği kadar güçlü ol  sen annesin kaç ay dayandım dogurdun sen onu inan daha kolay gelecek sonra alisacaksiniz birbirinize dilinden anliycaksin bebisinin rabbim yardım etsin sana

Answer 12

Üzülme güzel anne bu günleri gülerek hatırlarsın inşallah şu an çok zor biliyorum ve çok doğal yaşadıkların bu bir süreç geçecek bebeğine aşık olacaksın biraz sabır 

Answer 13

Canım anneliğe odaklan kimseyi takma. O senin canından bir parça. Annelik içgüdüsel bir durum. Yalnız kalırsan daha hızlı adapte olursun.  Her anı kıymetli şuan 2 ay 10 günlük benim oğlum resmen onunla nefes alıyorum. Bakışından derdini anlıyorum.

Answer 14

Lohusalık depresyonunu ağır bir şekilde yaşadım. Yaşadığın zorlukları anlayabiliyorum. Şunu unutma yalnız değilsin bütün anneler bu durumu yaşıyor. Bebeğimi bende istemiyordum ancak 1 saat dayanabiliyordum. Emzirmek istemiyordum oysa emzirmeye çok hevesli olmama rağmen. Sürekli ağlama krizler geçiriyordum. Sezaryenle doğum yapmayı kabullenemedim ev çok kalabalıktı rahat edemiyordum. Canon ağlamak istiyorsa ağla yok sütüm kesilir diye kesinlikle içine atma benim kadar ağlayan yoktur diye düşünüyorum kesilmedi sütüm bebeğimi kokladıkça daha çok geliyordu. Yanınızda destek olacak eş yada aileden biri olmalı yalnız kalmayın. Kayınvalideniz gelmesin bir süre sizi daha çok strese sokar kavga çıkarıyormuş. Bu süreç. Geçici güzel anne benimde toparlanmam çok zor oldu hiç geçmeyecek gibi geliyordu ama emin ol geçiyor bebeğim 6 aylık oldu bile  .zaman geçtikçe daha çok annelik duygusunu hissedeceksin her gün duş al . Müzik dinle biri bebeğe baksın 5 10 dk bile yeter. Beni en çok duş rahatlatıyordu sanada iyi gelecektir eminim. Bebeğini bol bol kokla o koku sana iyi gelecek özleyeceksin ilerde. Seni anlayan dinleyen yargılamayan biri yanında mutlaka olmalı. Eşinizden destek isteyen 10 dk olsa başbaşa kalın eşiniz çok sarılsın bu süreçte çok iyi geliyor. Aklıma gelenler bunlar sevgiyle huzurla büyütün bebeğinizi 

Answer 15

Geçmiş olsun gözün aydın

Kimseye git diyemezsin  bu bir gerçek yemeği ni yapiyolar mi sofranı kuruyorlar mi evini temizliyor lar mi bunlar yapılıyor sa sen bebeğine odaklan al odana geç emzir sev ilgilen kafanı dış seslere kapatabilirsen bebeğinle daha çabuk bağ kurarsınız 

Answer 16

Canim benim bebeğim 70 günlük çok yeni yaşadım bu durumu benim ailem bosais bir aile annem ile 3 yaşında yollarımız ayrıldı kimsem yok mrcbir kayınvalidem kaldı yanımda çok fazla dikişin oldu doktor 40 günde anca iyilesirsin dedi bu sebeple birine ihtiyacım elbet vardi bende kalmasını istedim ama hastaneden eve 3. Günde geldik eve geldiğim anda üzerimde inanilmaz bir baskı hissettim gözümü kapatıyorum duyduğum hep bebek çığlığı böyle içimde bir bebeegim hariç herkese nefret oluştu. Böyle anlatamam kendimi kapana kısılmış hissettim. Bu hal 3 gün falan sürdü. Birde bakabilecek miyim paniği birde kendi annemin doğum için bile aramamasi hepsi üst üste geldi. Sonra kendimi şuna ikna ettim eşinin kayınvalidemin hiç bir soyledigini umursamıyorum ben umirsarsam kale alırsam onların sözleri etkili olur ben sadece bebeğime odaklanicam kendimi telkin edicem lohusalık hormonları var bu hormonlar cekilene kadar kendimi kötü hossediyor olmama normal yorgunluk da cabası ama bunlar gecicek bu günler çok kıymetli ben anne oldum. 20 günü atlatinca insana bir ferahlık da geliyor ama öyle alışmak bu durumlara kolayda değilmiş insan yaşamadan anlamıyor inan gecicek

Answer 17

Tavsiyem yaninda kimse kalmasin. Zaten alisma surecinde bu hisler normal ama birileri varken insan rahat edemiyo kendi duzenini oturtamadigi icin. Iki cocugumda da en fazla 1 hafta kalip gittiler. Daha dogrusu gonderdim :)

Answer 18

Sürekli sana bağımlı biri varmış. Bu bebek bir tek benim mi, eşim de baba oldu, onun sosyal hayatı bozulmazken ben eve tıkıldım kaldım, tam uyuyacağım uyandı, ne zaman bitecek bu ya diye söylenirim, bebegim bana değil babasına benziyor diye bozulurdum, ama 40 çıkınca insan paikolikman atlatıyor, bebeğimi bir odadan başka odaya kucağımda götürürken ya ayağım kaysa kafasıni kapının köşesine çarparsa, ya uyurken nefes alamazsa diye nefesini kontrol eder oldum, sanki düşündüğüm şey olmuş gibi de içim acırdı, herşey hemen geçiyor demek yalan olur, zamanla birbirine alışıyor insan, 6 ay geçince orumcege koymuştum bana bağımlılığı kalmamıştı, gün içinde oyun oynardık, hele 2 3 ay geçip yatakta dönmeye başlasın , yanına aldığında gelip elini kolunu üstüne atıyor ya işte o zaman vicdan azabı çekiyor, ah yavrum seni istemediğimden değil, ben bulunduğum durumu istemiyormuşum diyor insan, ne zaman tam rahatlarım dersen, 18 ayda filan sütten kestiğinde oh Bee dünya varmış dersin, ama inan her gün biraz daha mukemmelleseceksin, şuan benim kızım 30 aylık, iyi ki diyorum, iyi ki doğurmuşum, resmen en yakın arkadaşım gibi, eşim memur herkesten uzaktayım, eşim gece çalıştığında, can yoldaşım oturur gibiyim, kahvaltı hazırlarken bile. Annecim hadi sana yardım dicem diyo, alıp içine sokasın geliyo, hepsi bitiyor inan, sadece zaman, rabbim kalbine ferahlık versin canım, yalnız değilsin, hepimiz o dönem aynıydık

Answer 19

İlk kırk gün annem yanındaydı ve ben de çoğunlukla bunalimdaydim. Annemin zararı yoktu aksine faydası çoktu ama ben yalnız olmak istiyordum alışmak için. Bebeği kabullenememistim çünkü bütün duzenimi alt üst etmişti.ve kendimi bağlı hissetmiyordum. 40 i cikti annem gitti yalnız kaldım. Yalnız kalınca bebeğime daha çok bağlandım o beni daha çok hissetti kucağımda uyumaya başladığında kendimi daha iyi hissetmeye başladım. simdi üç aylık olduk, gayet iyiyiz. Sen huzurluysan bebek de huzurlu oluyor. Lohusayken insan bambaşka düşünüp hissediyor hep geçecek diye yazılar okuyordum. Ama gerçekten öyle geçecek. Siz nasıl hissederseniz bebek de öyle hissediyor inanın anne karnındaki gibi. Allah kolaylık versin hepimize.

Answer 20

Herkesi gönderin ve çocuğunuza kendiniz bakın. Kafanız daha rahat eder bağınız gelişir. 1 hafta olmuş artık bundan sonrası bende diyin. 

İlk çocukta evde ki kalabalıktan rahatsız oldum. Sezeryanlıydım eve geldim. İlk akşam bir yemek telaşı girdim mutfağa ben çorba yapıcam dedim. Aaa olmaz falan yok ben iyiyim kendim hallederim dedim. Baktılar kimseye ihtiyacım yok evine gönderdim herksi benim için bozmayın düzeninizi diye söyledim. 

Kafam rahat baktım çocuğuma kendime