Evlilikte Bitik Hissetmek: Eşle Konuşma ve Çözüm Yolları

Question

Kizlar iki yıldır evliyim  severek evlendim eşimin evlendikten  sonra  cok farklı huylarını farkettim ailesini çok seviyodum  onlarında saçma sapan değişik huylarını  gördüm dogum yaptım zerre yardımcı olmalılar  hep adım atan ben oldum eşim iyi Bi insan iyi Bi es değil bunu anladım hayal kirikliklarimi  anlatamam ne şekilde eşimle konuştuysam hiç biseyi  değiştiremedim  arkadaş çevresinden  ortamlarindan  nefret ettim ve şöyle bisey evlenince il de değiştirdim kendime ait çevrem yok hep eşimin beş para etmez çevresiyle takılıyorum  okadar mamtikszlar  ki eşimde dahil ailesi de eşim aslında çok ozguvenszms  Bi plan yapsam  hemen kendi de dahil olmak istiyo kendi başına  bisey sanki yapamiyo ve kızlı erkekli takılıyoruz  hiç sevmedigim  bisey kısaca eşimden  hamilelik sürecinde  dogumdan sonra  cok sogudum konuşmayı  çok deniyorm ama bunlar onda huy olmuş artık ve yaptıkları ona normal geliyo kendini zerre  geliştirmiyo  yani tarif edemem ben çok heycanli hareketli Bi insandım bütün enerjimi sömürdüler eski hayatımı özlüyorum çok

Answer 1

Bununyeri burası değil sohbet bölümüne yaz canim

Answer 2

Kendimi gördüm sanki

Answer 3

Canım benim 7 Şi neyse 70 i o dur degiştiremezsin ya öyle alışmaya çalışcaksık yada hep mutsuz olucaksın bende senin gibi severek evlendim herşeyime karışmaz bana hep dışarı çık dolaş der ama sevmediğim yönleri o kadar çoğaldı ki hayatta herkez aldatır eşim aldatmaz derdim o kadar çok seviyordu güya bı baktım beni aldatıyor ne fırtınalar koptu değiştimi belirsiz devişen tek şey benim ona sevgimin bitmesi o bir söylerken 10 söylemem tel yine elinde tuvalette telefon banyoda telefon güzel dille söyledim yok kızarak söyledim yok çök kötü kavga ettim yok en fazla 1 gün ertesi gün yine aynı artık arkadaş ortamından bile nefret etmeye başladım senin gibi şehir de değiştirdim kimse yok yanımda ne kimseyi tanıyorum ne bir akraba açıkçası güvenim yıkıldı konuşurken bile biriyle acebalar oluşuyor artık görmezden geliyorum çünkü ben güzel bir kadın olmaya bilirim ama ahlakımla herkezi sustura bilirim benim ona değil onun bana ihtiyacı var görmezden geliyorum kızımla konuşuyorum kızımla çıkıyorum kızımla oynuyorum gülüyorum onun için kendini kimse için üzmeye değmez sende öyle yap ne kadar konuşsanda karşındaki değişmez

Comments

Aynı beni anlattiniz

---

Keşke olmasaydı ama ne kadar olmaz dediğimiz ne varsa oluyor peki siz nasıl üstesinden gelmeye çalışıyorsunuz

---

Etrafim da ki herkesi  kırmaya  başladım  soğuduğum için ve beni anlamadıkları  icin bunu da sadece kendi aile tarafıma  yapabiliyorm  ve sonrasında  çok vicdan  azabı  çekiyorum  huylarimdan nefret ettim ama beni bu noktaya getirdiler  anlayışsız insanlar insan evlenirken  ben herseyi kabul ediyorm afedersinz  gelin ağzıma da yapın mi diyo acaba kimsenin kimseye haksızlık yapmaya hakkı yok biz de ilk  kez evlendik ilk kez çocuk sahibi olduk ilk kez ev sorumluluğu aldik az anlayış ya

---

E yani insanın nazı kendi ailesine geçiyor bizi anlasınlar diyoruz bişey yapmadan zamanında bende öyle yaptım ama onlarında bir suçu yok zaten bize zarar gelsin istemezler insan bazen kendi içinde savasıyor tabiki hep acebalarla kendini yıpratma benim sadece eşime karşı huyum değişti aslında erkekleri fazla rahata alıştırmicaz gerçekten erkeği rahata alıştırınca kendilerini farklı hissediyorlar mesela bişey alırlen önce 10 defa düşünürdüm aceba eli sıkışıkmidır neyse bu sefer kalsın başka bı sefer bakarım ederim diye diye ev sahibi yaptım borcunu bitirttim şuan aklım başıma geldi kendimi ezdirmem bişey alınması yada olması gerekir o gün olucak çok mu yoruldum hiç halim yok yemek yapamicam örgüden hiç anlamazdım ipler aldım yutuptan izleyerek örgüler yapmaya başladım kızımla zaman geçiriyorum eve geldimi yemeğini yer çayını içer okadar ilgilenmem  sadece kızıma ve kendime zaman ayırırım ve bu da onun daha çok zoruna gider artık sorgulamaya başlıyor gel kahve içelim gel konuşalım neden sürekli farklı şeylerle uğraşıyorsun bize zaman ayırmıyorsun artık kendisinin pek fazla önemli olmadığını fark ediyor tabi çabalamaya başlıyor ama huyları değişmiyor ve huy d ğişmeyince hiç birşeyde değişmiyor tabi yani diceğim şu bizler çok önemliyiz neden saçlarımızı beyazlatıcaz kendimize zaman ayıralım kendimizle ilgilenelim onlar bizi kaybetmekten korksun biz eksik te değiliz bilakis fazlamız var onlar olmasada yapabilceğimizi hissetmeleri lazım

---

Bende bu tarz yollara başvurdum  sonra Bi bakıyoruz  ki kendi kendimize yetiyoruz çocuğu  da Bi çok konuda kendimiz yetistiriyoruz  niye bu adama katlanayim  diyorum bazen o ilk tanistigmz mutlu zamanlar geliyo aklıma bi anlık pişman oluyorm ama hayatım çok değişti kafam git gel oldu herkes mantıklı dusunmedigimi  takıntılı olduğumu düşünüyo bu yüzden normal bisey bile anlatacak olsam ya abarttigimi  dusunuyolar  yada saçmaladığımj  bunu en yakınlarım yapiyo çünkü onlara acılarımı yorgunluğumu ihtiyacım olan şeyleri bile söylerken anlasilmadim  yardımcı olmaya çalışıp yeri geldi yük oldular ama bunun farkında değiller ne yazık ki söyleyince alınıyor herkes bana