Ne denli dogru bilmem ama bir sehir efsanesi der ki anne babanin nazari daha cok deger. Bu miti duyduktan sonra resmen secmeye korkar oldum. Cunku sanki bebegimin bir gunu ile bir gunu arasinda 180 derecelik fark oluyor. Ne zaman aman aman benim bebegim 5 saat uyumus mu desem ertesi gece sabaha kadar ayaktayiz. Ne zaman aman bugun cok gulucuk sacti desem ertesi gun goz yaslarinylayiz ((( ya ben evrene kotu enerji yolluyorum cok gulduk basimiza bisi gelecek matalitesinde yada gercekten nazar ediyorum. Anlamis degilim. Severken korkma isine gelince, basina bir is getiririm diye korkmuyorum ama bebitomun 5 saat uyudugu geceler bile benim uykum kesintisiz 2 saati gecmiyor cunku ay aman bisi mi oldu ay aman nefesi degisti ay aman kusar mi.. ya ben uyurken bisi olursa... boyle boyle korkular musallat oluyor bana. Geceleri dualarla yatirip Allahim bebegim sana emanet bizi sag saglim sabaha cikar diye ritueller yapip resmen bi gozum acik uyuyorum. Bazen o hatte geliyorum ki 7 Ayetel kursi ile surluyorum. Ne bileyim evham sanirim yada korku. Duyulanlarla, gorulenlerle sanirim kendi kendimize asiliyoruz bu durumu. Sonrada bebek neden kaygili neden huzursuz diyorum...sanirim once biz emin olup kendimize guvenicez ki sonra bebitolarimiz ohh mis ben guvenli kollardayim hic sinir stres kaygi kokusu almiyorum diyebilsin (((