lohuha huznu ve veya depresyonu

Question

arkadaslar oncelikle bebegimi her seyden cok seviyorum iyi ki dogurmusum iyi ki sonra soylemek istedigim sey su ben annesiz babasiz buyuyen biriyim ablalarim ve uvey annem var dogum yapmadan once bu kadar zorlanacagimi dusunmeyerek kimse gelmese de olur kafasindaydim zaten asla misafir almadim cekirdek ailemiz disinda neyse dogurduktan sonra esimin annesi biraz kaldi 1 2 gun ev islerini yapti ama beni cenesiyle yipratti resmen esime soyledim gitti kendi ailem bi misafir gibi gelip gitti kiz kardesim 2 gun laldi sagolsun onun disinda ac miyim acikta miyim soran yok bebegim 7 gunlukken sariliktan 1 gun hastanede yattik yasadigim en zor gundu bu hayatta zaten ne olduysa ondan sonra oldu eve geldim ve tek basima biseyleri halletmeye calistim esim cok yardimci oluyor ama o da bi yere kadar. ben de surekli biseyleri yablis ya da eksik mi yapiyorum ya da soyle bisey olsa ne yaparim korkusu var bu da tecrubesizlikten geliyor 3 haftanin sonunda pes edip esime hungur hungur agladim kendimi o kadar yalniz caresiz ve kotu hissettim ki en sonunda dayanamdim yani o da cok uzulup annesini cagirdi denize dusen yilana sarildi ama yine agziyla soktu gelir gelmez sutun az geliyordan basladi bi suru sacmalik neyse o gun sanirim biseyleri ya kabullendim ya da saldim bugun 33. gun giderek daha iyi hissediyorum bu durumu yasayan var mi ic dokmek istedim cunku cevremde kimse kalmadi olanlari da ben istemiyorum

Answer 1

Canım öncelikle bebeğini güle güle büyüt yaşadığın duygular tamamen normal kırkın çıkınca daha iyi hissedeceksin tecrübeli bir anne olarak söylüyorum.Bu kırk günün bi hikmeti var kirkbirinci gün sanki yeniden doğuyosun seninde az kalmış . Bebeğinle birbirinize de alisacaksiniz günden güne sana gülmesini yeni şeyler öğrenmesini izliceksin çok güzel bir duygu . Allah bağışlasın minigini 

Answer 2

Canım çok iyi anlıyorum seni.  bu lohusalık denilen şey anneyi inanılmaz yıpratıyor. Zaten sorumluluk artmış bide duygusallık destek görememe bu tür şeyler gelince insan patlayacak duruma geliyor. İnan ki üvey olmasa bile insan bazen kendi annesinden bile istediği desteği alamıyor. Bence en önemli kişi eş burda. Ki senin eşin de sağolsun destek oluyormuş. Bütün bunlar da geçecek 40in çıksın güzelce temizlen dualar et bol bol. Sonra bi rahatlama geliyor. Bide alışıyorsun bebeğin bakımını artık pratiklestirmis oluyosun beslenmesini yapıyorsun. O uyuduğunda sende uyu. Sonraki uyumasinda evinin işini yemeğini yap ama öncelik kendini dinlendir. Dinlendir ki bebeğine daha faydalı olabilesin. Ev işini filan bir şekilde yaparsın. .bende 3. Günde annemi gönderdim çünkü bebeğimle bağ kurmam gerekiyordu evimle duzenimle bebeğimle kendim baş etmem gerekiyodu çok şükür başardım. Sadece sabırlı olmak lazım duygularını saklama yasa ne yasamak istiyorsan. Ağla Gül eğlen. Duygularını bastırma ki içinde birikmesin. Bu günler çok güzel günler bir daha yaşanmayacak. Zor da olsa şuan, ilerde gülerek hatırlayacaksın

Answer 3

Seni cokkkkk iyi anliyorum ilk cocugumda 18 yasindaydim kimsem yoktu zaten ben cocuktum birde cocugum oldu ne yapacam nasil bakacam bilmiyordum oyle yada boyle buyuttum agladim sizladim derken suan 15 yasinda lise 2 ye gecti ve 33 yasina geldim 4 cocuk annesiyim en kucuk 9 aylik  kimseue eyvallahim yok cunku artik tecbureli bir anneyim evire cevire gule oynaya bakiyom

Answer 4

Ah ah güzel.annem.inan herkes aynı durumu yaşamıştır. Azı yada çoğu vardır. Bende yaşadım bir sene oldu hamdolsin. Tek bebeğin ise hicc takma  irseyleri gerçekten ev olmuş olmamış yemek olmuş olmamış sen kendin ye iç bebeğine bak zor biliyorum bende tek bakmak zorunda kaldım ve okullu bir kızım daha vardı mecburen. Onun dersleri senin eşin varmış yardım eden en azından gurbet olunca çok zor oluyor. Allah sabrını veriyor düşünme darda kalınca al bebesi çık biraz hava al onunla komşu gezmesi yap olsun 40 li diye düşünme ben çıktım Vala dayanamadım artık. Hala huysuz bir oğlum var bu aralar dış derdi.yurume derdi var ne gece ne gündüz ve bende sinir stres had safhada nasıl.bas edecem diye dusununuyirum deliliğe devam napalm 

Answer 5

Ayni zamanda doğmuş çocuklarımız bizimde 33.gun bende gurbetteyim ailemle görüşmüyorum 5 yasinda bi oglum daha var 20 gun kayinvalidem kaldi sonra döndü mecbur ve evimiz cok sovak esim vardiyali calisiyor sadece 1 hafta dayanabildim kayinvalideme geldim en azinda büyüğü egleseler yetiyo yada agedersin wc ye gitsem ilgileniyor bende kötüyüm hergin kayinvalideme alisvaz dimi zorluğu gececek demi diye desyek arıyorum cok zorlaniyorum hic böyle tahmin etmiyordum tek dayanagim kayinvalidem..

Answer 6

Bebegim 15 aylik ve bu olaylar hic bitmiyor anne olmak sanirim boyle birsey hic birseye yetisemiyorum kizimi ihmal etmek istemiyorum ve asiri sinirleniyorum kucucuk bebege niye sinirleniyorum bilmiyorum ama bu yardımsızliktan herseye yetisme cabasindan esim 12 saat calisiyor sabahh gidip aksam geliyor bir sey yapamiyor ailem uzakta gercekten cok zor gittikce de zorlasiyor kizimi hep en iyi sekilde buyutmek istiyorum bu gunlerini birdaha goremicem onun ama olmuyor eksik hissediyorum hep nedense