0 oy
909 göst.
önce Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde (2 puan) tarafından
Doğum yapalı 27 gün oldu 1 hafta annem anca kalabildi onda da cok yardimci olamadi rahatsızdı memlekete geri döndü kayınvalidem haftada 1 gelip gidiyor ama onun harici yalnızım eşim polis elinden geldigince yardimcı olmaya calisiyor ama bebegim benden başkasında durmuyor çok zorlanıyorum kimseyede bisey diyemiyorum emziriyorum altını degistiriyorum ama çok sakin bir bebek degil cok uyumuyor tuvalete bile gitmek icin esimi bekliyorum emmedigi uyumadigi zamanlarda hep ağlıyor kendi kendine durmuyor sanki benim bebeğim degil gibi hamileyken böyle değildi bağ kuramıyorum bir türlü gizli gizli ağlıyorum eşime belli etmemeye calisiyorum o uykusuzluktan yorgunluktan zannediyor ağlamalarımı o da var ama kendimi hic iyi hissetmiyorum çok yorgunum halsizim bebegime yetemiyorum benimseyemedim diye cok kızıyorum kendime halbuki çok istiyordum onu aynı seyleri yaşayanlar varsa çok yalnız hissediyorum kendimi sürekli evdeyim eşim işe gittigi zamanlarda tekim çok bunaldım 
Bebek Ayı 27 gün

46 Cevaplar

0 oy
önce (212 puan) tarafından

Öncelikle hayırlı uğurlu olsun Allah analı büyütsün. 

Bebeğe alışmak ilk baş zor olabilir ama inanın hepsi geçiyor elbette zorlanacagiz anneyiz ama unutmayın ki önce siz güçlü olacaksınız önce yavrunuzu siz seveceksiniz ki başkaları da yavrunuza saygı duysun. Sabırlı olun eşinizin kaynananizin desteği nasıl bilmem ama gerekirse ev yansın yeter ki öncelikli çocuğunuz iyi olsun siz iyi olun. 

-Reklam-
0 oy
önce (70 puan) tarafından
Canim benim oglumda kolik uykusuz bir bebekti 1 bucuk yasindan sonra uyumaya basladi diyebilirim.eşim acil doktoruydu ve eve ugrayamiyordu. Her gün ağlıyordum ben de . Saçlarım falan beyazladi hayatı kendime zindan ettim ama ben yaptım:) etrafında arkadaşın tanıdığın akraban varsa hiç çekin me kendine boş vakitler yaratmaya calis 5 dk  çay iç mesela daha sonra çocuğuna sevgiyle bakmaya baslicaksin . Uyum sağlayama man çok normal. Sagliklisiniz en azından olaya böyle bak. Ayrıca daha yeni doğum yapmışsın vücudun bile 2 yılda toparlaniyo. Yanliz degilsin
0 oy
önce (226 puan) tarafından
Valla canım inan senden daha beter durumdayim. Benim eşim de pöh ve gidip bir ay gelmiyor. Bebegim 6 aylık oldu şükür bide abisi var üç yaşında, kök sokturuyor bana. Babası olmadığı için de daha hırçın oluyor hergun kapının ağzında ağlıyor dışarı çıkalım diye çıkınca da rahat durmuyor sürekli birşeyler isteyip ağlıyor. İnsan çocuğu uyanacak diye korkar mı korkuyorum inan uyanınca eyvah başlıyoruz diyorum. küçüğü de başlarda çok kusuyor diye gazını almak için kucağımda hep tuttuğum için kucağa alışmış durumda onu da yere indirdiğim an ağlıyor. Uzaktayım kimse gelemiyor yardıma. Üç yasindaki çocuğum huysuz diye konu komşu benden kaçıyor resmen kimsesiz yapayanliz gün sayarak geçiriyorum günleri. keşke diyorum benimle aynı durumda olan biri olsa yanında böyle dertleşsek yanlizligimizi paylaşsak ama yok
0 oy
önce (4 puan) tarafından
Bebeğim 20 günlük, gurbetteyim eşim dışında sadece bir arkadaşım var o kadar. Dün bile aynısını dedim ya tamam cok iyi ilgileniyorum ama dedikleri gibi ölüp bitmiyorum neden dedim ablamla konuşurken telefonda o da zamanla çıkacaksın o psikolojiden ben de öyleydim lohusa psikolojisi ve alışma sürecin çünkü dedi. Bebeğim de aynı senin dediğin gibi. Burada saat şimdi sabahın 7 si oldu ve 1 saattir sallıyorum emzirdim alt değiştirirken üstüne kaçırdı komple değiştirdim anlayacağın hiç durmadim ama bize ihtiyaçları var. Zamanla geçecek canım benim ❤️
0 oy
önce (47 puan) tarafından
Bnim de cok kötü gecmişti üstelik ailemin memleketiyle durduğum memleket arası 15 saatlık var hic kimsenın bna yardımı ulaşamazdı kaynanam desem gelip bi sürü vesvese verip hic bi şekilde yemeği olsun suyu olsun evi temizlemesi olsun görmedim morel bozmaktan başka bi şey taptığı yoktu bnde bilgisizdim göğüslerim süt doluydu öyle şişti ama meğersem damarları acılmadığı icin cocuk doymuyormuş 45 gün sonra sağlık ocağına gittiğimde doğduğu kilonun yarım kilo altına düşmüştü sabah akşam bitişik sürekli emmiyordu o kadar ac susuz kalıyordum ki anlatamam hic ama hic kimseden bi kap yemek görmedim dişardan isteyemiyordum cünkü hamileliğimde cok kötü gecmişti bütün dişardaki yemekleride gözümde karartmiştim meyve,peynir ekmek, hazır corba onlarla gecerdi günlerim. Sonra doktorun tavsiyesiyle mamaya başladım cocuk artık uyumaya başladı bnde yavaş yavaş toparladım şuan 1 yaşında o kadar tatlı ki.
0 oy
önce (110 puan) tarafından
Canım benimki de öyleydi hatta gecesi gündüzü birbirine karışmıştı. Ben ve görümcem baktık kendimi iyi hissediyordum azda olsa.  O gittiği gibi depresyona girdim aşırı kötü oldum o kadar zorlandım ve hiç gecmicek gibi sandım ki ölmek bile istemiştim düşün. Postlarima bile bakabilirsin bazılarını sildim hala bazıları duruyor. Gerçekten çok kötü olmuştum uyansa napacam nasıl bakacam derdim. Şükür geçti ama şuan 11 aylık olmasına rağmen bazen o depresyon oluyor bende. Kalıcı oldu sanki geçmedi bı türlü. Ama korkma zamanla herşey düzeliyor 
0 oy
önce (30 puan) tarafından
Bence imkanınız varsa önce bir aile hekiminize görünün tahlilleri bize bakılsın kansızlık vitamin eksikliği olabilir daha sonra onun yönlendirmesine göre bir psikolog ya da bir psikiyatriste gidin lohusa depresyonu olabilir.Tıbbi destek alın. Hepimiz o yollarda geçtik ama bazı şeyleri zamana bırakmamak lazım 
0 oy
önce (507 puan) tarafından
Daha çok küçük sizin gibi tek baktım ağlardım kucagimdan inmezdi sürekli emmek isterdi çok aşırı gazliydi ne yapacağımı nasıl bakcagimi bilmezdim yemek yok su yok akşama kadar eşimi beklerdim dört gözle ama geçiyor inanki şuan 2.5 yaşında anneler çok yıpranıyor ama sonra annecim annecim diye peşinde gezince çok mutlu oluyorsun 
0 oy
önce (60 puan) tarafından
Geçecek canım merak etme bende aynısını yaşadım seni çok iyi anlıyorum burda birçok  anne aynı şeyleri yaşıyor emin ol bir kaç ay sabret düzene binecek onun gülüşünü kahkasini  duymaya başladığın an dünyalar senin olacak birlikte çıkıp gezersin dışarıya çıkmaya başlayınca çok daha güzel olur ben gurbetteyim ailem  ve kayinvalidemden  uzaktayiz  yardıma gelenler elbet geri döndü bebeğimle başbaşa kaldığımda her gün ağlıyordum kolikti her akşam 7de başlar sabaha kadar ağlardı bende onunla ağlardım  şimdi 6 buçuk aylık cok daha rahatladım gaz sorunu vs kalmadı ek gıdaya geçti uykuları  düzeldi yani sende böyle olacaksın lütfen biraz sabret gerçekten ilk zamanlar çok zor hiç geçmeyecek  gibi geliyor ama geçiyor gececek güzel  anne ❤️
0 oy
önce (6 puan) tarafından
Selam. Kendini çok sıkma, ilk dönemlerde ben de bebeğimle büyük bir bağ kuramıyordum.diyordum ben anne olamıyacağım galiba, nasıl bir hiss bilemiyorum. Bir de ben sezeryanla doğurdum, onun da etkisi vardı. Şimdi 8 aylık ve çok çok bağlıyız bir-birimize. İnsan eşine de böyle oluyor ya zaten, tek iken 2 kişi oluyorsun, 2 kişi iken şimdi 3sün. Ve bu çok yeni. Bence onu daha çok kokla, öp, yanında yatırmaya çalış (tabii çok dikkatli şekilde, onu ezmeden). İşi gücü boş ver (hakikaten), çocuğuna odaklan. Ben çok işkolikdim ve şimdi düşünüyorum ki ben bebeyimle yeterince ilgilene bilmemişim. Ağlaması da qaz sancıları ve ya açlıkdandır canım. Yediklerine dikkat et (eyer emziriyorsan). Unutma canım, lohusalık depresyonu diye bir şey hakikaten var ben de ağlıyordum, bağırıyordum, çok sinirliydim. Şimdi hepsi geçti. Uyumadığı zamanlar havaya çıxar, uykusu varsa çok çabuk uyur. 
0 oy
önce (530 puan) tarafından
Lohusasin boyle düşünmen normal.

Ben neler hissettim bilemessin.
0 oy
önce (226 puan) tarafından
Kucağımda çok gittim tuvalete. Eve biri gelmezse ağzıma lokma koyamazdim. Uyku 1 sene nedir bilmedim. Geçiyor. Çok zor bir bebeğim vardı. Sabret. Alışacaksın geçecek. 
0 oy
önce (10 puan) tarafından
önce tarafından düzenlendi
İnan bi süre sonra çok güzel alışıp kabulleniyorsun suan çok duygusalsin ve bedensel zihinsel yorgun olduğun için öyle dışarı çıkıp hava alsan dinlensen geçecek, benimde oğlum 36 günlük emzirmezsem agliyor bazen 12 saat uyumuyor ama onu çözdüm onunla başa çıkmanın yollarını buldum dinlenmenin yolunu buldum şimdi çok daha iyim arada çocuğu da alıp dışarı çıkıyorum hava aliyorum ikimizde çok iyi geliyor, ilk doğum yaptığımda dünyam karardı hayatım kaydı sanıyordum, çünkü alttan dikişlerim vardı, üstüne ikinmaktan başuruum oldu, gogus uclarim yarıldı parçası soyuldu bebek onu yedi galiba,allahim sana anlatamam alttan kanama pansuman mi dersin basur için krem mi dersin durmadan acıyan göğüslere Emzirme mi dersin off allahim çok kötüydü, üstüne yavrum sarılık oldu 25 gün kurban olurum ona , ama bi gün kalktım, kendime dedim ki, başına gelenlerin hiç birinin suçlusu bu çocuk değil, onu sen istedin o gelmedi , bunlar normal herkesin başına geldi, ve bu bi süreç geçecek, sabret ve kalk ,bebeğini öp kokla sev , stresin üzüntün ona geçmesin dedim ve kendimi sakinleştirdim, ağrılarıma çözümler aradım buldum kendimi iyileştirdim, kalktım uyuduğu saatte evimi temizledim , uyandı onunla beraber yemek yaptım tek elle yedim , benim bebeğim doğduğu andan beri besigini kabul etmedi, sadece benim yanımda emerek uyumak istiyor, meme ağzından çıkınca agliyor günde bir saat uyuyor gecede meme disarda sabaha kadar emiyor sekilde uyuyor ama geçti 36 gün oldu hepsi geçti, emzirmeye çocuğumun huyuna alıştım , inan geçen mağazaya gittim kıyameti kopardı, mağazanın merdivenine oturup emizridim herkes bana bakiyo yapacak bisi yok yani ağlarsa fitik olacak çocuk   üzme sende kendini hepsi bi süreç hepsi geçecek hepsi 
0 oy
önce (2,592 puan) tarafından
Canim hayirli olsun, emin ol gecici dusunceler. Henuz duzenin oturmadi ve o da daha cok kucuk. Zamanla gececek.
0 oy
önce (12 puan) tarafından
Çok normal ilk başlarda bende yaşadım alışmak zaman alıyor biraz 2 ay sonra rahatlarsın biraz uykusu düzene girer.benm bebeğimde 2 ay hiç uyumadı gündüz gece çok zorlanmıştım bende tek baktım şimdi 5.5 aylık şükür rahatım uyuyor oynuyor kendi 
0 oy
önce (1,696 puan) tarafından
Merhaba. "Uyku güvenli bağlanma ve bebeğiniz" bu isimli bi kitap var. Ben de sizin kadar ağlamaklı olmasam da pek bebeğimle samimiyet kuramamış gibi hissediyordum. Bu kitabı okudum 6 aylıkken. Bana çok iyi geldi.

Büyük ihtimal sizin de bebekliğinizde annenizle bağlantınızda bi kopukluk vardı.
0 oy
önce (1,417 puan) tarafından
Emin ol ki geçiyor  benimde ilk annemligimdi kızıma  bakamıyordum  sağ olsun ablam 2 ay kızıma bakdi ondan  sonra mecbur ben bakmak zorunda kaldım öyle böyle alıştım şimdi 12 aylık 
0 oy
önce (194 puan) tarafından
Bebeğiniz huzursuz ve sürekli aglıyorsa karnının tok, ortam ısısı olması gerektiği derecedeyse ve bir rahatsızlığı yoksa bebeğiniz gazı olduğu için çok huzursuzdur genelde ilk 3ayda bebekler gazdan böyle yaparlar. bu konu üzerine yoğunlaşın bebeğiniz eminim rahatlayınca bu kadar çok ağlamaz ve huzursuz olmaz.
0 oy
önce (596 puan) tarafından
Başkalarından yardım beklemekten bence vazgeçin, o zaman insan daha kolay alışıyor beklenti olmayınca. Şuanda bebeğiniz dış dünyaya alışık değil, 9 ay boyunca sizin içinizde yaşadı bir anda alışamaz. Gazı olabilir o yüzden gaz damlasına başlayın. Eğer almadıysanız küçük elle sallanan ya da otomatik hamak beşikler hayat kurtarıyor. Ben gün içinde onunda unutuyordum kızımı. Emin olun 2 ay sonra bir bakmışsın bebeğin kucağında her şeyi yapabiliyorsun
0 oy
önce (127 puan) tarafından
Gecicek canım bunların hepsi belki saçma gelecek ama bende doğumdan sonra hiç hamile olmamisim gibi hissettim bu bebek nerden nasıl geldi benim mi karnimda mi tasimisiz  psikolojisine girmiştim tasidigim 9 ay bir an silinmişti bende sanki lohusalıkta bunalım yorgunluk afallama bunları hissettiriyor bize

Ama duzelicek sabret heleki bir gulumsemeleri başlasın anlaşıldığını hisset o zaman daha ayrı tat

İlgili sorular

0 oy
47 cevap 2,522 göst.
0 oy
4 cevap 415 göst.
7 Nisan 2022 Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde Prensimibekliyorum (133 puan) tarafından soruldu
0 oy
1 cevap 125 göst.
25 Haziran 2024 Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde Prenses73. (28 puan) tarafından soruldu
0 oy
1 cevap 156 göst.
17 Haziran 2024 Doğum Sonrası Anne kategorisinde Caglarsgdc33 (29 puan) tarafından soruldu
...