18 aydan selamlar canım. Seninle aynı zamanda aynı şeyleri yaşadım gerçekten. Bunları yaşarken bebeğime mi yetişeyim eve mi yetişeyim kendime mi yetişeyim diye düşünüp nerdeyse deliriyordum. Ama hepsi geçiyor. Gerçekten. 6. Ayda ek gıda başlıyor, zorlukla birlikte müthiş bir tatlılık geliyor. Sonra bir bakıyorsun senin yediklerini yemeye başlıyor. Hep bi koşturmaca ama bebeklerimiz büyüyor, onlar büyüdükçe anneler de gerçekten rahatlıyor. Senin döneminde delirecek gibi olduğumda hep şunu söylüyordum kendime. Bunların geçici olduğunu, bazı insanların benim yerimde olmak için her şeyini vereceğini unutmamalıyım ve anın keyfini çıkaracağım. Allahım sabrını versin, kolay gelsin canım anne