0 oy
417 göst.
Doğum Sonrası Anne kategorisinde (93 puan) tarafından
Ztn turkiyede olan durumlar ve çevrenin kötü olması yeterince endişe ettiriyor .10 aylik oglum var ilk çocuğum düşüktü ve onada çok üzülmüştüm oğlumla toparladım kendimi şuan sadece dünyam oymuş gibi ne annem babam eşim yada bir kardeşi olsa bu kadar sevebilrimiyim bilmiyorum bütün sabrımı merhametimi ilgimi ona vermek istiyorum ona en ufak kızsam ağlar ve bende ağlarım vicdan yapıyorum. SMa hastasi çocukları görüp çok üzülüyorum elimden gelenide yapıyorum ama ya benim oğlumda öyle olursa ya başına bisey gelirse diye düşünmekten alıkoyamıyorum saatlerce o çocukların aglayislari gözümün önünden gitmiyor .bazen düşünüyorum diyorum ki biz çok sıkı bi ailede kurallarla buyuduk ve çoğu zaman ozgurlugumuz kısıtlandi. Ama kendi çocuğuma böyle yapmak istemiyorum onunla arkadaş gibi büyümek her şeyde dozunda yapsın diyorum mesela büyüdü diyelim mahallede oturuyoruz herkes çocuklarını bisiklet sürmeye dışarı gönderiyor ama ben nasıl güvenip gonderirim yada başka arkadaşına ya başına bisey gelirse demekten kendimi alıkoyamıyorum onu kısıtlayıcı olmak istemiyorum ama içimdeki bu evham bitmiyor sanki o olmazsa ben ölürüm gibi hissediyorum aşırı korumacı davranıyorum. Ailelerimiz eski kafalı insanlar ve bazen istedikleri şeyleri gördüklerini oglumda denemey calisiyorlar .bu yüzden bazen kalplerini kirabiliyorum. Mesela gece yanımda uyuyor saat 10 da uyutuyorum saat başı gidip yanina 2 dakika öperim sarilirim çıkarım yanından. Sonra tamamen uyuma gidince mutlaka ona sarilarak uyurum park yatak alalım dediler ama istemiyorum o olmadan uyuyamam gibi geliyor 1 senedir eşimle yatmıyorum bile ama garip tarafı bu beni rahatsız etmiyor sanki kimseyi sevmeyip sadece oğlumu sevmek istiyorum. Ama içimi korkutan şey şu Allah ya beni sinarsa .derler ya sakinan göze çöp batar diye ya bu sevgim ona zarar verirse ben korktukca sanki Allah başıma bisey getircek gibi hissediyorum hiç iyi dglm nasıl duzelticm kendimi. Durup durup ya ben oglumdan önce ölürsem kim bakicak nasıl yetisecek diye dusunmekten alıkoyamıyorum. Hastalandıgim zaman sırf oğlumu güvenip bırakmadığm için hastaneye bile gitmiyorum ev de o halimle bakıyorum ona
Bebek Ayı 10

6 Cevaplar

0 oy
(19 puan) tarafından
Bende aynı seyleri yaşıyorum doğduktan 3 gün sonra kızımi kaybettim inan bana aynı seyleei düşünüyoruz kendimi iyi gormuyorum senin anlattıklarının ekstra bende çalışmaya bile baslayamadim çok ozluyorjm çok uyurken bile çok ozluyorum 10dk bı kontrol ediyorum yaşadıklarımız çok ağır seyleer ben psikolojik destek alcam arada kızım aklıma geliyor ve oturup ağlıyorum. Sonra 1 yaşındaki oğlum yürüyerek gelip eğilip yüzüme bakıp gülümsüyor orda göz yaşlarım diniyor. Çok canım yandı unutamıyorum . Destek almak sana iyi gelir bence canım . İnan bana şu yazını ağlayarak okudum 
(93 puan) tarafından
İnş sende toparlarsin . Gerçekten zor bi durum .ister istemez oluyor evham .Rabbım korusun.
-Reklam-
0 oy
(28 puan) tarafından
merhaba güzel anne içini ferah tut bu vesveselerden kurtul .oğluna bişey olmicak Allah onu sana bağışlasın .böyle şeyler düşünmek neyi istediğini niyet etmektir aslında kötüyü çağırırsan kötü olur ne kadar öyle olursa diye düşünürsen inan olur.o daha küçücük bebek çokca  sevgiye sana ihtiyacı var severkende böyle şeyler düşünme anı yaşa.bol bol dua oku süre oku ,kuran oku bu vesveselerden kurtulursun inşallah .bende üzülüyorum o ama lı bebeklere sonra diyorumki onların imtahanı böyleymiş kaderimizde ne varsa onu yaşicaz .olacak şeyi değıştiremeyiz ,sabrederiz,dua ederiz, tevekkül ederiz,şükrederiz . Allah evlatlarımızı korusun .
(93 puan) tarafından
Bende bu yüzden korkuyorum annem diyo bu kadar tamah etme Allah alır yada seni onla sınar diye ama dusuncelerimden kurtulamıyorum her Ay onun hayrından yardımlar yapıp oğluma kuran okurum ztn .İnş zamanla gecer bu durum
0 oy
(602 puan) tarafından
Onlar bizim evladimiz ama allahinda emaneti.korkma korktuğunla sinanirmış insan. Allaha emanet et.

Inan 2 yaşina geldiginde hareketliyse hep parki isteyecek.

Ben dogumdan sonra **** gibi olan ben aslan kesildim

Cocugu 3 ay babasina vermedim.

Adama banyo yaptirip öyle ellettiriyordum.traş ettiriyordum.ağladi adam. Ben onun babasıyım dedi. Sonra psikologa gittim. Bana dediki bir gün herkes ölcek kiyamette sen evladından evlat anneden kaçacak. Ahirette herkes ayni yaşta olacak. Tek senin evladin yok denince yanlişımı anladım.

Çok koruyucu olursan sınanirsin. Akışına birak
0 oy
(498 puan) tarafından
Psikolojik destek almayı düşünüyorsanız bence bi deneyin derim bu kadar koruyucu davranmak ilerde hem sizi hem onu yıpratır siz bir anne olduğunuz kadar bir kadın ve tek başınıza bir bireysiniz bazen bazı kimliklerimizi benimseyip diğerlerini ihmal ediyoruz kendimizi kaptırıyoruz 10 ay çok uzun bir süre mesela eşinizle yatak ayırmak için hiç hoşda değil üstelik büyüklerinizin park yatak demesi çok güzel alıp yanınıza koyun hem eşiniz sizinle yatsın hem oğlunuz sizle aynı odada olsun bu kadar korumacı olmak en çok size zarar verir çocuklarımızı bizden bağımsız bireyler olarak yetiştirmek zorundayız evet kötüyü düşünüyoruz ama Allah gecinden de versin desek ölümlü dünyadayız bizden ayrı da yaşayacakları zamanlar olacak hem kendimizi hem onları hazırlamalıyız bence sizinde biraz nefes almaya ihtiyacınız var bu kadar kötü düşünce bu kadar koruyucu kollayıcı olmak çok yorucu 
(93 puan) tarafından
Ztn yaptigimin farkindayim ama yok düşüncelerimden kurtulamiyorum
0 oy
(1,267 puan) tarafından
Yaşadıklarının bir kısmı normal biz anneyiz ömrümüz evladımızı düşünmekle geçecek ama senin tedavi olman gerekiyor bu kadarı çok fazla. 
0 oy
(195 puan) tarafından
Anne olduğun kadar bir bireysin bir kadınsın kendini de umursamalisin  ayrıca çocuğunun da özgürce yetişmesini engellersin böyle.tamam çocuk yetistir ama dış dünyaya kapatma kedini kapattigin için sürekli çocukla meşgul olduğun için böyle düşünceler sarıyor histerik oluyorsun ki çocukta etkilenir inan ki başka şeylerle meşgul olmayı dene ver babannesine annesine  sen git bı hava al alışveriş yap kuaföre git arkadaşın varsa görüş iki dedikodu yap kardeşin varsa kolu komşuyla başka muhabbetlere gir azalacak ozaman.
(93 puan) tarafından
Çocuğum aklimdan çıkmıyor bazen markete giderken bırakıyorum yarim saaatr kac kere arıyorum duruyormu napiyor diye gezsem bile onunla çıkıyorum hep diğer türlü kötü hissediyorum
(195 puan) tarafından
En azından farkindasin oyuzden düzeltebilirsin kendini kendini en iyi sen tanirsin
(93 puan) tarafından
İnş ya çabalıyorum

İlgili sorular

0 oy
3 cevap 188 göst.
27 Temmuz 2024 12-24 ay arası bebekler kategorisinde MinnieMouse (942 puan) tarafından soruldu
0 oy
4 cevap 767 göst.
24 Mayıs 2024 36-48 ay arası bebekler kategorisinde ozlem_093093 (33 puan) tarafından soruldu
0 oy
6 cevap 438 göst.
25 Ocak 2024 3-6 ay arası bebekler kategorisinde Narincan (162 puan) tarafından soruldu
...