0 oy
289 göst.
Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde (83 puan) tarafından
Arkadaşlar ikinci bebeğinizde lohusalık nasıl geçti ben ilk kızıma doğduğunda aşık olmuştum resmen bu kizimdafa aynı duyguyu bekledim hep büyüklenmek gibi ama olmadı ona çok üzüldüm kokusunu alamadim ilk doğduğunda o ilk kokuyu oksijen takiliydi o sıcaklığını hissettirmeden çektiler tabiki çok seviyorum ama böyle sanki ilk kizimda herşey çok farklıydı gibi hissediyorum sürekli normalmi böyle olmais bide ikinci kizimde bu kadar hassas pimpirikli olamıyorum nedense  o zaman o kadar sevmiyormuyum diye düşünüyorum kızlarımın arası 2 yaş 

7 Cevaplar

+1 oy
(355 puan) tarafından
Bence biraz tecrübeyle alakalı ilkinde hiç bişey bilmiyordun herşeyi onunla tattin ogrendin ama ikinci de artık çoğu şeyi neyi nasıl yapman gerektiğini biliyorsun o yüzden pinpiriklenme yok. Benim de ikincisi 1,5 aylık ilk oğlum 3 yaşına girecek ikinci de daha rahatım sakinim ama ikisini de öyle seviyorum ki yerleri apayrı :)
(83 puan) tarafından
Doğduğu anda o hisleri hissettinizmi aslında seviyorum yani mümkün değil korkuyorum en ufak bı boğulma şeyleri olsa emmesine kadar herşeyi rahat olduğu için ondan birazda rahatlığın ilk kizimda herseyinfe korkuyordum o korku endişe halı insana ne kadar sevdiğini hissettiriyor 15 gün oldu doğum yapalım sanki hep bizleymis gibi oluyor bazen bazende diyorum niye endiselenmiyorum o kadar her aldığımda öpüyorum kokluyorum annecim diye seviyorum otomatik hepsi var ama kendimi sorguluyorum istemsiz ve fazla ağlasa içim kopuyor hemen
(355 puan) tarafından
Benim doğumum zor oldu doğduğu an hissetmedim sanırım birde bı oğlum daha olduğu için aklımın bı köşesi de hep ondaydi ama annelik farklı bı şey ikisini de ayrı ayrı ama aynı sekilde seviyorsun
-Reklam-
0 oy
(143 puan) tarafından
Ben tam tersi ilk bebegimde o sıcaklığı alamadım kokusunu hissedemedim depresyona girdim 3 4 aylik olana kadar benimseyemedim..ikinciyi kucağıma aldığım anda benimsedim kokladım bambaşka geldi..simdi biri 3 yaşında biri 6 aylik..ikisine de öluyorum bitiyorum:)
(83 puan) tarafından
Demekki hepsi farklı bir süreçte gerceklesiyor gerçekten bir annenin direk bebeğine bağlanmamasi çok zor bir durum lohusalıkta kaynakli aslında buda üstüne gelince pskoloji doğuyor hemen
(5 puan) tarafından
Şuan tamda dediğiniz gibi yaşadım bende sonra vicdan azabı çektim ilkinde neden öyle olmadı ki sevgi veremedim miki çocuğuma
(143 puan) tarafından
O anki psikolojiyle ilgili bence..yorgunluk  uykusuzluk alışılmışın dışında bir durum kabullenmek zor..mesela benim kızımı ultrason resimlerinden herkes kaynanama benzetmeye başladı ve ben çocuğu kucağıma aldığım an kaynanam olarak görüyordum:)) bakışı duruşu beni çok rahatsız ediyordu gözüne bakmamaya çalışıyordum:D simdi düşünüyorum ne kadar komik aslında ama o ruh haliyle ne dersen boş..çocuğun her ihtiyacını karsiliyordum öpüp kokluyordum ama sanki bi duygu eksikti..sürekli sevdiğimi anlatmaya çalışıyordum kendimi ispat etmeye çalışıyordum içten içe düşünüyordum yeterince seviyor muyum diye..
0 oy
(58 puan) tarafından
Bence bu  bile lohusalık psikolojisi. Geçici bir durum yani. Lohusayken çok farklı duygu durumları oluyor 
0 oy
(105 puan) tarafından
Bende depresyona girmiştim öok kötü bişi ya .şimdi de hamileyim depresyona şimdiden girdim acaba nasıl olucak nasıl geçicek diye diye kafayı yiyorum
(83 puan) tarafından
Evet hormonlar değiştiği için istemsiz olarak pskolojik olaylar oluyor ama mühim olan pskolojinle ilgilenmemek detaylara bakmamak o zaman sorun haline geliyor depresyonda normal bişey normal bir süreç olarak bakıldığında yaşayıp bitiriyorsunuz süresi zamanı dolunca çekip gidiyor zaten İzzet güllü hoca sağolsun ondan öğrendiğim herşey çok şey öğretti bize sorunlarınız oluyorsa izleyip dinleyin çoğu insanın hayatına dokunmuş bir insan her yerde ismini geçirmeye başladılar artık layık olduğu şekilde anılması dileğiyle bende size tavsiye ediyorum gerçekten insan gibi insan doktor gibi doktor piskolog İzzet güllü dinleyin size de iyi gelecektir süreçlerinde yardimci olacaktır.
(105 puan) tarafından
Ben kaynanamla yaşıyorum ve misafirlerimiz haddi hesapsız şekilde geliyyor bazen evde 30 kişi olduğumız oluyor bazen sabah 6 da kalkıp gece 1 e 2 ye kadar hiç oturmadığım oluyor bazen geceleride bebek uyumayınca istemsiz bi şekilde psikolojik hal alıyor dinlenemiyorum sürekli çalışma sürekli yorgunluk ben doğumdan sonra hiç dinlenemedim ki hani derler ya 40 gün boyunca dinlenmek şart ama o bende yoktu benim psikolojimi bu bozuyor diyorum doğuruacam 2 bebek oluyor misafirler kaynanamlar eşim artık hiç dinlenemicem bence benim bu halimi hiçbir psikolog çözemez
0 oy
(595 puan) tarafından
Benimde kizim 18 aylikken kardesi oldu bende aynisini yasadim kucagima alip opup kokluyordum ama ne bilim bi farkli hissediyordum ilk kiximda besiginin yanindan ayrilmiyordum ama bunda bu sekil olmadi rahattim birde lohusalik cok zor geciyordu aklim hep buyuk kizimdaydi kiskanirmi kendini kotu hissedermi diye kucagima almiyordum buyuk kizim kiskanir birsey olur diye niye bilmiyorum kucugude cok seviyordum tabiki ama kiskanmasin diye kendimi uzak tutuyordum sanki belki sizde de boyle birsey vardir belki digeri taniki ilk heycan o yuzden olabilir simdi tecrubelisin herseyin farkindasin ya lahusalik biteli bir ay oldu belii siiznde bitince duzelir dahada birbirinize alisirsiniz
(83 puan) tarafından
Geçti degilmi lohusalıktan sonra
(595 puan) tarafından
37. Gunu bebegimi kaybettim olsaydi yine nasil olurdu bilmiyorum sadece 37 gun tecrube edebildim 2 çocukla nasil olundugunu
(83 puan) tarafından
İçim yandı başınız sağolsun bende ilk bebegimi doğumda kaybettim sizi çok iyi anlıyorum sizin durumunuz benden dahada zor onun kokusunu alıp kucağınıza aldınız ona baktınız çok üzgünüm Allah sabırlar versin
(595 puan) tarafından
Allah razı olsun sağolun umarim sizde bu durumu atlatirsiniz iki cocuk tabiki zor olucak ama gecicek :)
0 oy
(36 puan) tarafından
Evet ilk oğlumda bende öyleydim her an yanidaydim hep tedirgindim.simdi 3 yasinda kizimda 3bucuk aylik kizimda tedirgin degilim hatta bazen diyorum kendi kendime buyuyormus gibi hissesiyorum hala oglumla sanki daha cok ilgileniyormusum gibi hissediyorum kiskanmasin diye genelde onunla oynuyorum kizcagiz oyle bakiyo bize heycanlaniyo ellerini cirpiyo cok uzuluyorum cok zormus 2 cocuk anasi olmak birini alsam sanki oburunu eksik birakmisim gibi oluyo ikiside hep kucagimda babalarinda durmuyolar bi an önce buyuyup beraber oynadigi gunlere gecis yapmak istiyorum
0 oy
(166 puan) tarafından
Merhaba 

Çok normal bir durum,lohusalık sendromu bu.

Benim bebişlerin de arası 25 ay. Büyük olan erkek küçüğü kız. İlk bebeğimde dediğin gibi ilk görüşte aşk vardı. Bi de çok usluydu. Kızım ise kolik 79 günlük çok ağlıyor ve sesi aşırı tiz. İlk 45-50 gün kızçemle bağ kuramamıştım.

Tipik erkek annesi de olacağım kızımı daha az seveceğim diye korkmuştum. Ama şimdi güzel kızım 80 günlük ve aynı oğluma duyduğum aşkı ona da duyuyorum. Hormonlar normale döndükçe düzelirsin. Kızım hala kolik ve aşırı ağlıyor ama ben ona bayılıyorum 
(83 puan) tarafından
Süper ya o annelik duygusu dünyada degismeyecegim ve her zaman her an hissetmek istediğim bişey o kadar güzel biseyki tüm annelerin birbirini anlaması ve aynı duyguyu tüm annelerin hissetmesi annelik gerçekten çok kutsal bir şey ve ben sanırım sürekli hissetmek istiyorum aslında ilk kızıma sevgim ikiye katladı sürekli onuda seviyorum küçüğü de seviyorum sanırım farketmiyorum ama ikisinede sevgim yetsin diye eksik kalmasınlar diye sürekli o duyguyu hissetmek ve sevgimi göstermek istiyorum
(166 puan) tarafından
Seni çok iyi anlıyorum. Bu endişelenmemek tecrübeden kaynaklanıyor. Her zaman ilk bebeğimize daha endişeli olacağız çünkü her yaşın zorluğunu,risklerini onlarla öğreneceğiz. Merak etme bu küçük olanı az sevmek değil tam tersine küçük olana karşı daha yeterli olmak
(83 puan) tarafından
Haklısınız kesinlikle tecrübe kaynaklı endişe illaki duyyuyorum ama ilkinde gibi değil kızımı kimseyle paylaşamiyodum herkesin kucağına almasını istemiyodum hastalık kapacak diye çok korkardım beşikte uyurken arkamı dönüp yTamazdim hep ona bakarak uyurdum annelik ne güzel biseymis Allah isteyen herkese nasip etsin bizede lAyikiyla annelik yapmayı nasip etsin inşallah
(166 puan) tarafından
Aynı şeyleri yaşıyoruz resmen:) ben de oğlumu kimseye vermezdim her şeyini sürekli yıkar kaynatırdım kızımda daha rahatım. Ama dediğiniz gibi annelik dünyadaki en güzel şey.
Amin inşallah çocuklarımıza yaraşır anneler oluruz
(83 puan) tarafından
Bu şekilde normal olduğumu bilmek beni rahatlatti çok teşekkür ederim ikinciye haksızlık yapıyorum diye düşünüyordum çoğu insan ilk çocuğuna haksızlık olduğunu düşünürken bizde tam tersini dusunmusuz
(166 puan) tarafından
Aynen öyle:) ama şunu söylemek isterim, bebeğine haksızlık yapıp yapmadığını düşünüp endişelenmek bile onu ne kadar çok sevdiğini gösteriyor zaten. Hayırlı geceler güzel anne

İlgili sorular

0 oy
6 cevap 256 göst.
0 oy
1 cevap 75 göst.
0 oy
3 cevap 206 göst.
0 oy
3 cevap 106 göst.
...