0 oy
384 göst.
12-24 ay arası bebekler kategorisinde (517 puan) tarafından
Kızlar merhaba suan ağlayarak yazıyorum kendimi çok çaresiz ve berbat hissediyorum benim kızım Suan 25 aylık kendim büyütmek istediğim o yüzden 2 yıl ücretsiz izin aldım daha fazla hakkım olsa alırım ama yok maalesef kızım bana aşırı bagımlı ama bu normal bi bağımşılık gibş değil yani gün boyu dibimde tuvalette her yerde sürekli anne bak anne gel asla kendi başına 2 dk oyalanmıyor herseyi benimle beraber yapmak istiyor ayağa kalksam hemen korkuyor ağlıyor peşime takılıyor yani bu zamana kadar hiç terk etmedim hep mutfağa dahi gitsem şunu alıp geliyorum kızım diye çıkıyorum hiç kaçma olayı dahi yapmadım benim yok olmamdan aşırı korkuyor ayrılık kaygısını zirvede yaşıyoruz yabancılara karşı aşırı tepkili parkta çocuklarla kaynaşmıyor ben yanında olsam oynuyor ama ben yoksam yok 1 haftadır kardeşim bizde ben biraz kaynaşır oynar çocuklarla diye çağırdım ama asla gitmıyor oynamıyor aşırı korkuyor herkesten tanıkdıkşardan dahi korkuyor kimseye alıstıranıyorum annemle babam bakacak onlarda nerdeyse bir yıldır sürekli gidip kalıyorum seviyor oynuyor ama bensiz kıyamet kopuyor aşırı ağlıyor kusma noktasına geliyor içli içli ağlıyor kalbi duracak gibi napacağımı şaşırdım cuma günü psikatriye randevu aldım 1 ay sonra işe başlamam gerekıyor doktora bu durumu danışmak istiyorum ama içimden geçen istifa etmek ama çevrem tepki veriyor çocuk için istifa mı edilir diye ağlaya ağlaya alışacak diyorlar lütfen bana bi akıl verin her gün ağlıyorum bu huyundan dolayı kendimi çaresiz hissediyorum içimden geçen işi bırakıp onun yanında kalmak ama herkes biley diyor kafam allak bullak 

11 Cevaplar

+2 oy
(781 puan) tarafından
Bende bir anneyim ve anlıyorum kesinlikle seni ama mantık bu devirde çok önemli şimdi işine göre bende çıktım ama geri girebilecehim 5ekrar bu statüde iş bulabileceğim bir işti ama atıyorum memursundur yada çok yüksek mevkiin vardır tekrar kazanmak yıllar sürecek bir iştir maaşı çok iyidir çocuğuna güzel bir gelecek vaat edersin o zaman bırakma derim
(1,730 puan) tarafından
Arkadaşa katılıyorum. Önce sakin olmaya çalışın. Zaten psikiyatriste randevu almişsınız. Yapılacak en doğru şeyi yapmışsınız. Çocuğu izlesin bakalım o ne diyecek. Ona göre karar verirsiniz. Ve de eğer devlette çalışıyorsanız istifayı 3 kere değil 5 kere düşünmeniz lazım. Benim mesleğim özelde. O yüzden ben kızımı büyütüne kadar kendim bakacağım. Ama devlette çalışıyor olsaydım bu lüxüm bu kadar olmayacaktı. Çok iyi anlıyoruz seni zor karar. Evlat herşeyden üstün. Siz doktordan gelin bi ona göre karar verirsiniz.
-Reklam-
0 oy
(29 puan) tarafından
Mecburen kreşe verin benim için iş hayatı maddi önemli ben evde çocuk bakacak biri değilim 
0 oy
(794 puan) tarafından
2 yıl ücretsiz izindeyim demişsiniz galiba memursunuz. Ben de memurum benim kızım da bana çok bağlı ve kreşe vereceğim mecburen. İşe başlamadan önce onu kreşe alıştırmak için artık ben de onla gideceğim en başta. Birkaç saat durur önce sonra yarım gün durur sonra bir gün durur gerekirse pedagog yardımı alırım alışması için. Ama istifa etmeyi düşünmedim mecbur bir şekilde alışacak. Siz d eböyle düşünün ve kızınıza kreşe gideceğini hep anlatın. Biz evde mesela okula gitme oynu oynuyoruz. Pelüş oyuncaklar okula gidiyor. Orda yemek yiyorlar uyuyorlar sonra anneleri gelip onları alıyor falan. Böyle oyunlar oynayın evde
0 oy
(897 puan) tarafından
Benim kızım 15 aylık 12 aylık olana kadar oda öyleydi bizde sürekli misafir çağırdık misafirliğe gittik kapıya komşulara çıkarttım şimdi alışmaya başladı bensiz babasında bile durmadı durmaya başladı. Hep olmasada kalabalık ortamda durdurmaya çalışıyorum 
0 oy
(208 puan) tarafından
Hayat pahalli onun istekleri geleceginide dusunmen gerekyo istekleri bitmez yarin oburgun okul hayati vs . Bunlar icinde para hersey yani bana bagimli demisinz bnm bebede ole wcde bile yanimdadr her cock bole bnce alisir yani bence krese wer gitisn alisir sewer  birde meslegin merak ettim 
0 oy
(1,398 puan) tarafından
Mutlaka alışır siz arada annesiz birakmis olsaydınız orda zaten şuan sorun yasamazdiniz benim kendi işyerim çocuğumu yanımda götürüp getiriyorum ama dogdugundan beri anneannesine gece arada bırakıyorum bisey olursa orda ağlamadan kalabilsin diye siz şu an anneanne ve dedeye bıraktığınızda sizin onu terkedeceginiz düşüncesine kapılıyor olabilir orda hiç tek başına onlarla kalmadığı için şuan sizin için kalan bir ay izinde bebeğinizi kreşe alıştırmak anneanne ve dedeye alistirmaktan çok daha kolay olur kreş te alışana kadar yanında kalırsınız orda sosyalleşip arkadaşta edileceği için oraya alışması çok daha kolay olur 
(6 puan) tarafından
Merhaba, iş yerine çocuğunuzu da götürdüğünüzü söylemizsiniz. Benim bebeğim de 3,5 aylık perşembe işe başlayacağım. Bizim de kendi işimiz. Çocuğu işe götürmek ile ilgili endişelerim var. Siz kaç aylıkken götürmüştünüz? Çok zorlayıcı bir süreç mi? Mutlaka iş yerinde olması gereken ürünler var mı? Bez ve yedek giysiler götüreceğim. Onun dışında olması gereken bir şey var mı? Ve siz ne zqmandır iş yerinde bakıyorsunuz? Çok endişeli hissediyorum. Deneyimlerinizi paylaşırsanız çok sevinirim.
(1,398 puan) tarafından
Merhaba bebeğim şu an 10 aylik 2 aylikti beraber ise gitmeye başladığımızda ilk aylar bebek arabasını yatar pozisyona getirip içinde bakıyordum onu donemeye başlayana kadar artık emekliyor sıralıyor bikac aydır salincakk aldım hoppala aldım uyanikken hoppalaya koyuyorum çok işim varsa uyuturken de salıncağı yatar pozisyona getiriyorum kemerlerini bağlayıp orda uyutuyorum mama sandalyemiz var iş yerinde orda oyuncaklariyla oynarken yemek kısmını hallediyorum birde oyun parkı var iş yerinde içine koyup kapısını kapatınca güvenli bir şekilde orda toplarla falan oynuyor giysilerini bezi falan bebek bakım çantasında gunluk getirip götürüyorum 4 takım kıyafet koyuyorum 10 bez yelek hırka çorap vs benim iş yerim evime uzak biz bebeğimle her gün 60 km gidip geliyoruz arabayla . Ben iş yerinde bebekle hiç zorlanmadım hatta sürekli dışarı çıktığı için hem bağışıklığı iyi hasta olmuyor hemde dışarısı yoruyor uykular sorun değil rahat ve uzun uyuyor
(6 puan) tarafından
Çok teşekkür ederim bilgilendirdiğiniz için.sizin adınıza sevindim. Umarım süreç benim için de güzel olur.
(1,398 puan) tarafından
İnşallah güzel olur
0 oy
(117 puan) tarafından
Biliyorum sizn içn çok zor bebeğinz içnde ama şöle düşünün ona çok güzel nir gelecek vadeceksiniz bnce hemen istifa etmeyin imkanlarnz var ise psikolojik doktorları falan onlar daha iyi bilirler sizi yönlerdirirler herşeyin bir yolu vardır elbbete bununda vardır 
(0 puan) tarafından
Merhaba öncelikle herkes yorumlarda hemfikir çalışmanız konusunda ama ben öyle düşünmüyorum. Ben fen bilgisi öğretmeniyim 6 aylık bebeğim var ama çalışmıyorum. Çünkü benim bebeğimin bana şu an ihtiyacı var, benim ilgimi şefkatimi şu an istiyor, yıllar sonra artık ben ilgilenmek, onunla kalmak istesem bile o istemeyecek. Evet herkesin evladı güzel bir geleceği hak ediyor doğru ama her kulun rızkını da Rabbi veriyor zaten. Çocukları sadece parayla ya da aldiklarimizla mutlu edemeyiz, çocuklar sevgiyle ilgiyle mutlu bir şekilde büyür ve bunu işten yorgun argın gelen, bütün gün çalışmış bir anne veremez. Çocuğunuzu arkanızdan saatlerce ağlatıp sizin yokluğunuza alıştırmanizi söyleyenler olmuş, yetmez bir de mecbur alışacak diyenler var. Kesinlikle çocuğunuzu böylesine yıpratmaktansa evinizde çocuğunuza bakmanız çok mantıklı. Tabiki son karar sizin bir anne olarak en doğru kararı siz kendiniz vereceksiniz. Ben buradaki arkadaşlar gibi düşünmüyorum sadece
0 oy
(207 puan) tarafından
Cnm su anda burda seni en iyi anlayan benim bnim kizimda aynı şekilde asla ama asla benden ayrılmıyor kimsede durmaz kimseye gitmez benim olmadığım yerde hep ağlar ama sen işe başlamadan önce yakının kimse onlara bırak parka götürsünler dışarı çıkarsınlar bir iki alışır ama sen yanında olma böyle iki üç satte kadar hata ilk gün bir saat ikinci gün iki saat öyle olsun yanında kalma
0 oy
(193 puan) tarafından
Psikiyatri randevusu almışsınız zaten aşılmayacak bir durum değildir ya. Belki bağımlılığın 3 ayı kaldı diyelim siz 2 aydan ötürü işinizden mi olacaksınız. 2 yıl deyince memur olduğunuz anlaşılıyor maalesef girmek çok zor o yüzden girmişken kaybetmek istemeyiz bende öyle düşünüyorum. Belki biraz daha erken randevu alabilirdiniz ama önünde sonunda bu konuyu aşmak zorunda zaten hayat böyle devam etmeyecek nereye kadar sürebilirdi ki? Aynı süreci yaşayıp aşmış birileri yorum yazsaydi daha iyi olabilir di ama ben oğlumda sıkıntı yaşamadım su an da kızım 10 aylık yaklaşık 18 aylık olunca okula döneceğim inşAllah 
0 oy
(1,494 puan) tarafından
Bu bir süreç biliyor musun hiç korkma ,sakin duygulu ve bol temasli ol onu asla bırakmayacağını bak senin annen (anane) hep yanında olduğunu çocukları annelerin bırakmayacağını anlat.

Gün içinde kısa kısa Dr gir ,kuaföre vs gidiyormuş gibi yap vs kapının dışında dur bekle geri gel  geldim de normal davran.Ananne sen varken temel ihtiyaçlara aktif rol alsın.Olmadi 10 gün izin al bu izinde surekli 3 lu vakit geçirin. 

Kızım 3.5 yaşında, şuan kreste .Kreş öncesinde 15 aylıktan itibaren haftada 2 gün oyun grubuna gittik.
Benim.kizimda 3 yasa kadar tam olarak yukarıda yazdığın gibiydi. Ustelik ben evdeyim şuan ona RAĞMEN.

Ya karakter, yada bizim birsaz daha herseyi ben hallederim kontrolcu yapimizdan kaynaklı bilmiyorum ama rahat ol düzeliyor.sakin  rahat ve tutarlı
0 oy
(3,276 puan) tarafından
Benim annem calisan bi kadindi. Beni 6 aylik kardesimi 1 yasinda bakicilar buyutmeye basladi. 30 sene once tabi kres mres yok. Cocuk icin evet zor. Kardesim her ise giderken annem aglardi asiri bagimliydi anneme. Ben daha bireysel bi cocuktum hala da oyleyim. Bence pedagog esliginde onunda kolayca atlatabileceginiz bi surec olusturun.

İlgili sorular

0 oy
8 cevap 172 göst.
0 oy
2 cevap 132 göst.
0 oy
7 cevap 533 göst.
14 Temmuz 2024 6-12 ay arası bebekler kategorisinde Bir mavi dehliz (441 puan) tarafından soruldu
0 oy
3 cevap 325 göst.
6 Nisan 2024 12-24 ay arası bebekler kategorisinde Merve0603 (115 puan) tarafından soruldu
...