Yorumlari okudum da halimize sukrettim cidden, bu yasta bu sinir 
Nasıl olur bilemiyorum ama bebeklerimize simdiden evde patronun kim oldugunu öğretmemiz lazim. Simdiden bizi parmaklarinda oynatmaya calisiyorlar. Allah korusun yarin buyuyuncr marketlerde kendini yere atan çocuk haline gelirler yoksa. Bence mutlaka simdiden uzman kisilere danisip onunu kesmek lazim bu davranislarin. Bazi bebekler dogasi geregi sinirli bir yapida olabiliyorlar evet ama kriz gecirecek kadar aglamak da ne? Iclerinden belki de soyle diyorlardir bebislerimiz: "Yeteri kadar bagirmadim sanirim, biraz daha bagirdim mi oldu bu is." Biraz bu aglamalara katlanmak, ilgisini cekecek farkli seyler bulmak lazim diye dusunuyorum. Yoksa Ivan Pavlov'un kopegini kosulladigi gibi bebisler de bizi kosullayacak: Agla--->kumandayi al, agla--->cipsi al, agla ---> ... her istedigini yaptir seklinde ilerleyip gidecek.
Kizimin aglamalari bu denli olmadigi icin pek sorun yasamiyoruz cok sukur ama o anlarda bile hemen "sana baska bir sey vereyim, gel kitap okuyalim, hadi balkona cikalim, elma yiyelim vs vs " gibi alternatif seyler teklif ediyorum. Bir de siniflarda gurultu oldugunda da şunu yaparim bagirip ogrencileri susturmaya calismaktansa sesimi daha da kisarim ki onlar beni duymak icin susmak zorunda kalirlar. Yani aglayan bebegin sesini bastirmak yerine sakince konusmak, onunla iletisim kurmaya calismak lazim. Ama tabi krizden once. Mesela elinden kumandayi alacakken "bak kizim/oglum, hadi kumandayi ver balkona kuslara bakmaya cikalim senle" diyerek alternatif sunmakta fayda var. Ve de bu seyi sanki dunyanin en guzel en onemli seyiymis gibi bir ses tonuyla yaparak ilgilerini daha da cok cekebiliriz.