Benim kızım da öyleydi doğduğundan bu tarafa doğru düzgün uyuduğunu bilmem sezaryen oldum anestezi etkisi bile yoktu çocuğum da hiç uyumazdı birde atak haftaları üzerine eklenince vur patlasın çal oynasın :D doğru düzgün banyo bile yapamıyordum. Kişisel temizlik bile yapamamıştım çocuğum beni de babası sanacak diye çok korkuyordum :) ama bunların hepsi geçiyor bebeğiniz gözünüzün önünde büyüdükçe aranızda ki bağ kuvvetlendikçe hiçbir şeyin önemi olmadığını anlıyorsunuz. 4. Ayın atağını da atlattıktan sonra biraz daha rahatladı kızım daha sakin daha az mızmızlık yapıyor ve ben okadar alışmışım ki onun huysuzluklarına şimdi bebeğimn birşeyi var diye düşünüyorum :) annelik böyle birşeymiş. Yavaş yavaş düzelecektir sabırla üstesinden geleceksiniz stres yapmayın boşverin diğer anneleri ve ayrıca ben çevremde 1 yaşından önce bakımlı bir anne görmedim ;) sağlıcakla büyüsün yavrunuz :)