Bayanlar şuan o kadar moralim bozuk ki aslında aylardır ama sanırım artık dayanamıyorum ve kimseye anlatamıyorum derdimi yani anlatamam aileme.desem uzuldukleri ile.kalacaklar arkadaşlarıma evliliğimi anlatmak istemiyorum.
Sizlerden bu durumu yaşayan var mı varsa ne yaptınız yada ne önerirsiniz artık beynim durdu.
Eşim hamileligimin son dört ayından beri ilgisizdi eskisi gibi kesinlikle bakmamaya sevmemeye yakınlık zaten yok birliktelik.bebek doğdu anlamsız şekilde daha da değişti yani her syee yardım ediyor ev işi vs abartılı halde hatta yada nereye gideceksek git gel.alisveris bunlar tmm ama bana tavrı sert kırıcı anlayıssiz. Sürekli ağlamak ile geçti lohusalık buna siginiyorsun falan dediği çok.oldu sonra pişman olup gönlümü almak için takla atıyor.simdi bebeğim dört aylık.oldu ve eşim.ayni hatta ne bilim böyle gözüme çirkin geliyor tavırlarından dolayı hep kısa süreli ilgi kısa süreli anlayış ama neredeyse her gün yada gün aşırı kalbimi kırıyor sebep yoruluyorum vs.eskiden de yoruluyordun diyorum kaçamak cevaplae.ve eskisi gibi benim de ona ilgim yok yani çok yıprandım.bebegin yanında dün bağırdı çağırdı sebep uyumadım uykusuzum sürekli olumsuzluk konuşuyorsun yada diykrum bende evde yalnızım virüsten dolayı kimse gelemiyor bende gidemiyorum kimsyele konuşamıyorum çocuk zor bebek uyumuyo hep agliyo sabaha kadar uyumadım dört aydır diyroum ben ise gidiyorum yada napcan böyle bu bebek sert sert cevaplar.agladim.bagirdim artık sonra çocuk korktu
Kısacası esim.surekli kalbimi kırıyor yemek yapicam.bebek uyuyunca fırsat bulup ben onu yemem bunu yemem yada her şeye ya mutfakta yere bişey dökülmüş her yeri batirmissin o kadar herşeyime tepki ve ne yapcm bilmiyorum.
