Lohusa depresyonu

Question

Hanımlar bebeğim 9 günlük sizdede lohusa depresyonu geçiren varmı önceden böyle değildim ama şimdi sanki bütün hayatım kısıtlanmış gibi kapalı bir kutunun icindeymiism gibi geliyor ne yapicam  nasil yapicam die düşünüyorum sürekli korkularım var

Answer 1

Birçok insan yaşıyor özellikle ilk bebekse çok normal çünkü tatli bir bebek bize hep gülecek hersey cok güzel olcak zannediyoruz ama beklentilerimizle karşılaştığımız hayat çok farklı oluyor bir anda sana tamamen bağımlı bir canlıya ömür boyu bakma hissi kendinden vazgeçme ona yetememe esinle eskisi gibi vakit geçirememe gecmise ozlem gibi duygular hissediyosun ben her gün saatlerce ağlıyordum. Ama inan geçiyor o an hic geçmicek gibi gelse de 1 aya hiçbir şey kalmıyor.

Comments

Evet evet o kadar iyi anlatmışsın ki tam olarak böyle hissediyorum

Answer 2

CANIM ANNE GÜZEL ANNE ÖPERİM KALBİNDEN Öncelikle sakın ol görüp geçmek istemedim. 4 aylık kız bebek annesiyim ve yeni yeni toparlıyorum. Bebeğim 10 sene sonunda dünyaya geldi istenen özlem duyulan bebekti. 9 ay heyecanla bekledim altına baglayacagm bezleri bile sevdim. Sonra doğum gerçekleşti sezaryen doğum oldu. Ama ben kucağıma alır almaz hani çok mutlu olacaktım dünyalar benim olacaktı dedim. Olmamisti hicbisey hissedememistim. Kim işteki 10 seneden sonra anne olunca mutlu olmamayı. Ama acı gerçekle karşılaştım ve lohusa depresyonu olduğumu anladım. Aklımın ucundan geçmezdi bunu yaşayacağım. Bebeğim ben ve eşim çok. Mutlu ol.ak istemiştim ama olmadı kalbimde panikler gelecek kaygıları ve bir çok şey hissettim. Hep ağladım günlerce....

Ben anne olacak biri değilim bu bebeğe nasıl bakacağım dedim. Anne gibi hissedemedim benimseyemedim yavrum. Bunları yaşadığima inanamıyordum. Neden bende o diğer anneler gibi müthiş hissedemiyordum annelik çok güzel bir şeymiş neden diyemiyodum. Çok suçladım kendimi. Bebek eşimle arama girmiş gibi hissettim eşim eskisi gibi beni sevmeyecek benden soğuyacak gibi şeyler hissettim. Panik ataklar geçirdim hep sonra psikiyatri ye gittim ufak dozlu antidepresan başladı. Durumum çok ağırdı hicbisey yiyemiyor bir dakika uyku uyuyamamistim. Bitik haldeydim. Sonra ilaç bana iyi geldi ve kendimi kısa sürede toparladım. Tamamen geçti diyemem hislerim donuk esime cevreme karşı hissizim. Ama azaldı geçecek dedi doktorum. Yavaş yavaş bebeğimi sevmeye başladım hayattan tat almaya başladım.

Lütfen toplum baskısından çık kimin nasıl anne olduğuyla ilgilenme kendini kıyaslama. Bu süreçte kimse kimseye yaşadığı lohusalik zorluklarını anlatamıyor. Herkese sorsan hepsi çok. Mükemmel aşk yaşadılar ilk doğum anında. Ama öyle değil canım bunu herkes yaşıyor kimi ağır kimi hafif atlatiyor. Kendine şefkat göster emin ol geçecek. Sadece şunu bil GEÇECEK!!! 

Comments

Ben de yaşadım aynı duyguları, sürekli kötü bir anne gibi hissettim. Ta ki bir gün bebeğim beşikten düştü o kadar çok korktum ki ona bir şey olacak diye o gün kurtuldum ben bu duygudan

---

Aynısını yaşıyorum. Cevabınız yüreğime su serpti şuan Allah razı olsun. Kızım 6 aylık başlarda daha fazlaydı. Şimdi çok şükür o kadar değil ama ara ara yokluyor beni. Psikiyatriye gitmek istiyorum ama ilaç konusu beni düşündürüyor. Gitmeli miyim sizce?

---

Canım mutlu anne mutlu bebek bunu sakın unutma. Bende istemezdim ilaç içmek ama basedemedim telkinler geçmedi iç seslerim. Bu durumda kar zarar olayına baktım. İlaç içmesem berbat haldeydim. İlaçla 3 ay bitti toparladım. Hala esintileri var tam. Geçmedi ama. İlaç süreyi hızlandirdi. Emzirmeye uygun ilaç başladı doktorum. Boş bir doktor değil uzman yada pratisyen değil. Direk profesör bir doktora gittim ve kısa sürede toparladım. Kalp hastası birine ilaç içme iyi düşün iyileşirsin diyebilirmiyiz.? Diyemeyiz o yüzden bu da bir tür rahatsızlık. Hamilelikte çok yükselen hormonlar doğumla birden düşüyor ve depresyon kaçınılmaz oluyor. Lütfen doktora git kendi ede bebeğine hayatı zindan etme. Onun mutlu anneye ihtiyacı var.

---

Ne güzel anlatmışsınız valla.. Tam olarak böyle herşey bendede

Answer 3

Neyden korkuyorsun 

Answer 4

Benim 41 günlük aynı duyguları hissettim,  sanırsam seninde ilk bebeğin, ama mantıklı düşününce depresyondan çok ona yetememe korkusu gibi bu aslında... ve doktorum bana alışma sürecince bu hislerin çok normal oldgnu zamanla duzelicegni söylemişti, sende korkma ve bebeğinin sana seninde bebeğine alışma sürecinde bu duyguların geçici oldgnu bilerek biraz rahatla. Doğum kolay birşey değil, hormonlar dan dolayı oluyor herşey normale döndüğünde minik yavrunun sana verdiği en büyük mutluluguyla yasiycaksin , annelik zor bir zanaat, kolay olsaydı annelerimiz bukadar kıymetli olmazdı zaten :)

Comments

Evet ilk bebek ve gerçekten öyle yetememe korkusu bu

Answer 5

ayni durumu bende yasadim 40 indan sonra duzeliyor yalniz kalmamak diyorlar bunun caresi genelde birseylerle meskul olmaya çalış 

Comments

Inşallah geçer 40 'ndan sonra

Answer 6

Cok normal eskiden rahatın özgürdün hayatı istedigin gibi yaşıyordun ama şimdi öyle deyil hayatın deyişti kendine göre deyil bebeyine göre hareket ediceksin soguk cıkaman uyku düzenin deyişir yemek yemeye fırsatın olmaz bunlara alışman lazım ben depresyona girecek vakit bile bulamıyorum 3 cocuk eş yemek ev işi derken herşey unutuluyor kalbini ferah tut dinleme kendini bebeyinin keyfini cıkar parayla bile sahib olmak isteyenler var onlar yanıb tutuşuyor evlat icin ne güzel Rabbim nasib etmiş kucagını doldurmuş evini şenlendirmiş 

Comments

Öyle evet çok üzülüyorum böyle hissedince ama kendime hakim olamıyorum

Answer 7

Herkes aynı yoldan geçiyor bunlar çok normal er ya da geç geçiyor, çok kafana takma, her kendini kötü hissettiğinde bebeğini al öp kokla.. 

Comments

Teşekkür ederim inşallah düzelir biran önce

Answer 8

Bebeğin ve sen birbirinize alışıyorsunuz kendinede zaman ver o kadar haklısınki yalnız değilsin bu bir süreç yüzünü gördükçe tebessüm edeceksin şükür ki Allah sana nasip etmiş anne olmayı biz anneler buralardayız aynı duyguları paylaşıyoruz sen güçlüsün zamanla dahada güçlü olacaksın bitmeyen macera annelik tavsiye olarak gelişimi ile ilgili yazılar makaleler okuyarak tepkilerini takip edersen dahada keyifli oluyor ama zaman ver kendine geçecek :)

Comments

Teşekkür ederim içimi ferahlattiniz

Answer 9

54  gundur dogum yaptm hala depresyondan çıkamadım

Answer 10

Ilk bebeğim de  çok yaşamadım ağlıyordum yalnız kalinca o kadar ikinci bebeğim de çok zor geçti psikiyatri ilac kullanıyorum mecbur kaldım evladıma bakmam için  şimdi ise çok seviyorum :) 

Comments

Çok zor gerçekten ama be güzel atlatmissiniz inşallah  bende atlatirim

---

Geçmiş olsun.Benim de ikinci bebegim.Kotuyum.Ilkinde de depresyon tedavisi görmüştüm.Simdi de bebegim 3.5 aylik.Basladi anlıyorum.Sizde rahatlama oldu mu? Ben de psikiyatriste gitmeyi dusunuyorum ama ilaç uykulu filan yapar mi? daha kötü olur muyum? inanin tahammülsüz oyun oynamak istemeyen cok kaygılı ve sürekli herşeyi bırakıp ağlamak isteyen biri oldum.Sizin bebek kac aylıktı ilaca başladıniz? Kaç aylik simdi nasil hissediyorsunuz Lutfen anlatabilir misiniz bana

Answer 11

Bundan 1hafta önce aynı şekilde düşünüyordum bebeğime bakamayacağımı düşünüp kaçıp gitmek istiyodum annem baksın biraz büyütsün diyodum ve daha neler neler bebeğim emmediği için beni istemediğini düşündüm o yüzden  henüz taze olduğum anneliğimi de sorguladım. Kıymet verdiğim birinin tavsiyesiyle çok şükür emzirmeye başladım ve bebekle ilgili her şeyi kendim yapmaya başladım geceleri gündüzleri annem uyu ben bakarım dese dahi her şeyiyle ben ilgilendim ve ruh halim ciddi anlamda değişti. Tavsiyem bol bol emzir ve bebeğinin her şeyiyle sadece sen ilgilen inan iyi geliyor psikolojine

Answer 12

Canım öncelikle ALLAH ANALI BABALI BÜYÜTSÜN eminim herkez yaşıyordur ama çok farklı bir depresyon resmen psikolojin alt üst oluyor bebeğim yeni doğduğunda gayet iyiydi bir 10 gün sonra annem yanından gitti gece gündüz uyku haram.oldu resmen evde hortlak gibiydim anlatamam sana o stres o sinir çocuk ağlamasa bile sanki ağlıyormuş gibi psikolojim bozulurdu kendi kendime konuşurdum co üzülürdüm neden böyle oldu neden ağlıyor neden neden birde biz kolik bebektik gaz sancisi geceler eşim olmasa sanırım delirdim çok şükür o günler geride kaldı şuan oğlum 3 aylik ilk bebeğim ama ağladığı zaman şunu söyle kendine ben öyle rahatlatirdim kendimi annesi o bir bebek neyi olduğunu söyleyemiyor acaba birseyi mi var neyin var diye konuşurdum ve ben 4 sene bekledim bebeğim olması için kendimi öyle teselli ederdim sende deneyebilirsin ve bide en önemlisi eş tabikide onunda sana destek olması lazım bu zamanda biraz uzun oldu ama k. Bakamyin

Comments

Teşekkür ederim inşallah bizde atlatiriz bu surecleri

Answer 13

Aynen öyle oldum bende coooook kötüydüm düşünceler aynıydı ilk gebelik şuan 2. Ayımıza girdik

Comments

Düzeldi mi şuan peki

Answer 14

Aynı şeyleri ben de yaşadım bebeğime alışamadım 15 gun annem bizimle kaldi ben sadece emzirdim sanki kardeşim olmuş gibi hissediyordum. Her gun ağlıyordum. Ayni yazdiklarinizi düşünüyordum ben de. Allahima cok şükür 40imizin bitmesine yakin geçti hepsi. Simdi 85 gunluguz yavrum olmadan 1 saniye duramam :)) geçecek hepsi geçecek. Güzel düşünün. Yalnız kalmayin. Birileriyle sohbet edin yalniz hissetmeyin. Siz bir annesiniz cok guclusunuz bu gunlerde gececek hic merak etmeyin :*

Comments

Ay inşallah ne güzel anlatmışsınız

Answer 15

Benim de bebegim 45 gunluk. Annelik oyle anlatildigi gibi toz pembe degilmis. Bi anda oyle mucizevi duygular dolmadi icime. Eski hayatima ozlem duyup surekli agliyordum. Her cumleye eski gunler soyle guzel boyle guzel diye basliyordum. Ama zamanla azaliyor bu duygular bebegim icin en iyisini nasil yaparim diye dusunmeye basliyosun. Zamanla da alisiyosun sanirm uykusuzluga ya da kabulleniyosun artik o senin hayatinda onunla bir hayat kurmak icin cabalamaya basliyosun. Ama cok zormus gercekten annelik. Zamanla hersey daha guzel olur insallah 

Comments

Inşallah teşekkür ederim

Answer 16

Benim de bebegim 45 gunluk. Annelik oyle anlatildigi gibi toz pembe degilmis. Bi anda oyle mucizevi duygular dolmadi icime. Eski hayatima ozlem duyup surekli agliyordum. Her cumleye eski gunler soyle guzel boyle guzel diye basliyordum. Ama zamanla azaliyor bu duygular bebegim icin en iyisini nasil yaparim diye dusunmeye basliyosun. Zamanla da alisiyosun sanirm uykusuzluga ya da kabulleniyosun artik o senin hayatinda onunla bir hayat kurmak icin cabalamaya basliyosun. Ama cok zormus gercekten annelik. Zamanla hersey daha guzel olur insallah

Answer 17

Çok düşünmeyin düşündükçe daha da artar  her anı güzel geçirin bi daha gelmez bu günler, bi kaç ay sonra size tepki verip gülünce herşeyi unutacaksınız :) 

Answer 18

Valla canım sana şöyle söyliyim. Benim 2 tane abim var ikisinin de çocuğu olmadı. Ben hamile olduğuma bile sevinmemiştim. Hele doğum yaptığımdaki psikolojiyi sana anlatamam. Bebeğimi değil kucağıma almak, emzirmek bile istemiyordum. Odaya gelip ağlıyordum sadece. Ben  1 aya kalmadan onu bile atlattıysam herkes atlatır.

Şimdi iyi ki var diyorum ve o zamanlar öyle düşündüğüm için vicdanım sızlıyor. Sende zamanla bu psikolojiden kurtulacaksın emin ol 

Answer 19

Evet dolu dolu yaşadım o depresyonu. Çok araştırdım geçmesi için çok çabaladım ama tek çözümü zamanmış. Ve geçmeyecek sandım ama geçiyor canim hepsi, Her şey geride kalıyor.

Answer 20

Valla çok istedim çocuk olmadı. Sonra tüp bebek tedavisiylw kızımı dünyaya getirdim çok şükür. Ama o kadar istediğim halde doğurduğum anda senin hislerin başladı bende. Sonra Bi depresyon bebeğin yüzüne bile bakmak istemiyordum.. Sağolsun annem yanımdaydı 40 gün. Eşimde çok anlayışlıydı. Enteresan Bi şekilde kırkım çıkınca geçiyo.. Gözüne baktığı zaman bebeğin sende yağ gibi eriyceksin.. Merak etme canım geçecek zamanla. Kendini çok iyi hissedeceksin küçük meleğinle