Bebekli hayata alışmak?

Question

Yaşım 35 yıllardır çalışma hayati hep dışarıdaydım arkadas ortamlari falan aktif bir hayatim vardi esimde beni cok sıkmaz istedigim gibi gezer tozardim şimdi 1 bucuk aylik bir kizim var cok şükür sağlıklı ama biraz uyku problemi var o yüzden zorlaniyorum belkide ben cok rahattim o yuzden zor geldi bilemiyirum aksam gece 1 e kadar agladi bi zoru yokken kucakta duruyor ama yatmak istemiyor bağırdım kIzıma anladi daha cok agladi :( o an sinirden anlamadim ama simdi icim yaniyo hem seviyorum hem eski hayatimi özlüyorum nasil alisicam bilmiyorum esimde şaşırdı tavrima halklı olarak kizdi ama ne ev isi yapabiliyorum ne yemek ne kendime bakabiliyorum sacim tarak görmüyor desem inanirmisiniz benim gibi zorlanan varmi ? Allahim saglik versin tüm evlatlara benimkinede insallah ama cok bunaldim kendimi pis ve cirkin hissediyorum psikolojim bozuldu nasil alisicam bilmiyorum yasayan varsa nasil alistiniz?

Answer 1

Kız Allah seni ya güldürdün beni ben 6 gündür duş almıyorum bebekten önce her Allah'ın günü alırdım kuaföre gidemiyorum saçım desen bitlenmedim çok şükür de arap saçına döndü resmen  ev desen çöplüğe döndü eşim topluyor arada valla ben cocuk uyur uyumaz uzanıyorum inanır mısın tuvalete bile gidemezdim ilk 2 ay falan ama şimdi çok şükür 3 ay 9 günlük sakinledide biraz kendime geldim eşim bakmaya başladı keyfine bak sen diyo hemen duşa koşuyorum kirli pasaklı kötü kokulu böyle hissetmen çok notmal bende yaşadım aynısını eşim yanağımdan öpmeye geliyodu öpme leş gibi kokuyorum diyodum sana oyle geliyor diyodu psikolijik yani birazda bu zor atlattim diye bilirim ama bu günler geçecek emin ol ayınız ilerledikçe rahat edeceksin sen yavruna yavrun sana daha sıkı baglanacaksiniz suan sana ayak bağı olarakta geliyor olabilir bana öyle geliyordu açıkçası ama zaman geçtikçe hiçte öyle değilmiş ben kendimi sıkıyormusum gereksiz yere simdi bak 2 haftadir evdeyim ne market ne baska bi yer hiç bir yere gitmedim arka bahçem var düşün ya oraya bile çıkmadım arada bir pencereyi açıp hava alıyorum sadece oda yetiyor çocuk olunca boyle  hafta sonuda bi yerlere gitme gibi bi programim yok şuan tek düşüncem oğlum sağlıklı olsun iyi olsun istersen hiç cikmiyim dışarı.Sende sıkma canını bu günler geçecek elbette 

Answer 2

Bunları yaşamayan var mı? Diye sormaniz gerekirdi :) 34 yaşındayım 18 günlük bebeğim var evde salona bakıp ağlıyorum, salona giremedim film tv bırak balkona 5 dk çıktım mı oh diyorum ki annem yanımda oda gidecek haftaya.agliyor kolik gaz sancısı var geçmeyen.ilk şoku 2 saatte bir emzirmeye.yasadim nasıl yani saat başı uyanacak miyim diye .. şimdi ona alıştım yaşımı ozellikle söyledim çünkü bi yaşa kadar rahat yaşayanlar sonrasında daha zorlanıyor alıştığı râhatlik rutin vs. Ama geçicek diyorlar herkes yaşadı bizde yaracağız kabullenmek ve yeni normale alışmak gerek sabırlar diliyorum tüm yeni annelere.ozellikle kolik bebeği olan annelere onlar daha tatlı çünkü :))

Comments

Yalniz değilim demekki evet gercekten bende zorlandim annem derdi hep erken anne olmak daha iyi diye bosuna demezmis Allahim heoimize yardim etsin sabir versin insallah tesekkur ederim cevabin icin

Answer 3

Aslında alısilmiyor sadece eski hayatınız uzaklaştıkça onu unutmaya başlıyorsunuz. Unutmak iyidir, iyileştiriyor insanı. Bende 35imde anne oldum. Şimdi 1 yaşında oğlum. Sizi o.kadar iyi anlıyorum ki.. Önce eski hayatınızı unutacak sonra tekrar eskisinden de keyifli olarak.o günlere döneceksiniz. Sabırlar diliyorum 

Comments

Ne guzel yorumlamissiniz cok tesekkur ederim umarim insallah Allahim o günleri göstersin :)

---

Inşallah. Şunu da ekleyeyim istedim. Bebeğim.cok zor bir bebek. Aslında bu zamanın hiç bir bebegi eskisi gibi munis değil. Galiba bu biraz değişen zaman ve insanla da ilgili. Biz bu zamanın insanları nimetlerin kıymetini bilmiyor muşuz. Ben bunu oglumdan  sonra fark ettim. Ne çok boş zamanım varmış degerlendirememisim. Ne kadar rahat bir hayatım varmış görememişim. Bir insanın ne denli kıymetli olduğunu sezememisim diyorum. Bebekler bu noktada bizi de eğitmek için geliyor sanki dünyaya. Bunları anladıktan sonra hayatınız eskisi gibi olmuyor. Artık herhangi bir insanı kıracağım diye ödüm kopuyor, nasıl zorluklarla büyüdüğünü anne babasının gözünde ne kadar değerli olduğunu düşünüyorum birden. Biraz boş zamanım olsa vakti iyi kullanmayı biliyorum. Rahatca içilen bir kahvenin kısıtlı zaman aralıklarında da olsa çıkılan bir gezintinin tadını alıyorum. Yanı demem o ki bir bebegin varlığı zor da olsa bize gerçek manada hayatin ve diger insanlarin kıymetini öğretiyor. Bu yüzden tekrar eski hayatına dönünce insan, her şey daha keyifli daha olağanüstü görünmeye  başlıyor. Ilerisini düşünüp kendinizi rahatlatmaya çalışın. Koca bir insan ömrüne kıyasla bir iki yıl çok.kisa bir zaman aslında. Anın içine sıkışıp kalmayın. Siz herşeyden önce artik bir annesınız. Allah en şerefli olarak.yarattim dediği bir canı, en ihtişamlı varlığı size emanet etmis. Bundan büyük değer mi olur...

Answer 4

Sizi çok iyi anlıyorum 10 yıl hiç nefes almadan çalıştım ve evlenmeden önce ailemden ayrı yanlız yaşıyordum yani patron bendim :) bı anda herşey altüst oldu bana bağlı muhtaç ufacık bir bebek şöyle düşündüm onu dünyaya biz getirdik onun en ufak bir suçu Yok 2 yıl dedim kendime hayata 2 yıl ara ver inanın böyle düşününce rahatlıyor insan şuan 7.ayinda benim saçım 7 aydır duştan duşa tarak görüyor eşimin izin gününde temizlik yapıyorum sadece yemek de eşim işten geldikten sonra oluyor çoğunlukla hiç de problem yapmaz.l kendime diyorum ki şuan o bize Allah'ın emaneti inşallah iyi bakabiliyoruzdur.demem o ki eşiniz de problem yapmıyorsa akışına bırakın her koşulda bu zamanlar geçecek zaten tadını çıkarın belki başka bebeğiniz olmayacak tek şansınız bu bebek tadını çıkarın....

Answer 5

aynı bende o durumdayım gece gunduz sureklı kucagımda baska durmuyo esım ısten gelsın dıye 4 gozle beklıyorum onun cok destegı oluyo bebegım 23 gunluk 

Comments

Allah kolaylik versin benim esimde yardimci oluyor sağolsun ama sanki sıkılacak gibi geliyo bana yirgun geliyo yemek yok ev daginik ben perisan bazen hazir biseyler aliyo bazen o tutuyor kizimi ben acil biseyler hazırlıyorum ama onceden alıştı cesit cesit yemeklere salatalara mezelere cay keyfileri kahveler falan simdi 45 gun oldu kahve icmeyeli korkum sanirim birazda esimin benden soğuması yada sıkılması

---

senle ne ılgısı var sonucta cocuk bıtek senın degıl ılgılenmesı gayet normal sen oyle dusunme gerçekten seven adam bunları sorun yapmaz canım anlattıklarını aynı ben yasıyorum yemek daha hıc yapmadı. fırsatım olmuyo bebek uyudumu bende 2 saat uyuyorum yoksa gece ona bakmaya mecalım kalmıyo e halıylr ev aldı basını gıdıyo yapacak bıse yok esım bu yuzden benden sogucaksa soğusun cocuga bakmak kolay degıl cocuk ısteyen adam katlanacak

Answer 6

Ben mi yazdım bunu dedim :) 

43 yaşındayım, kariyer falan derken 38 yaşında evlendim. Bekarlığımda da evliliğimde de kafama göre çok serbest yaşadım. 2 düşük 1 ölü doğumdan sonra nihayet bir kızım oldu, 86 günlük. Bu kadar çok istediğim, hatta ilk 1 hafta küvözde kaldığında bir an önce taburcu olması için hastaneyi ayağa kaldırdığım kızım eve gelip de uykusuz geceler ve gündüzler başlayınca hep küvözde kalsaydı dediğim anlar oldu, Allah'ı çok istedim biliyorum ama annelik bana göre değilmiş affet dediğim anlar oldu, ağlıyor diye bağırdığım oldu, yavrum bana bakıp daha da içli ağladı.

Bunun adı lohusa depresyonu canım, uykusuzluk ve değişen hormonlar böyle yapıyor. Ben annemin yardımıyla atlattım. Sabahın köründe uyanan kızımı yanına alıp baba 1-2 saat uyumak için fırsat vermesi çok iyi geldi. 40'ı çıkınca da uykuları daha düzenli hale geldi. Ayrıca eminim siz de benim gibi çocuğu benimseyemediniz, başkasının gibi geliyordur. Merak etmeyin, hepsi geçiyor. Ama birilerinden destek isteyin... Anne, eş veya bir yardımcı tutun. O zaman dayanma gücünğz artacak. 

Comments

Allah bağışlasın insallah ne guzel anlamissiniz ve anlatmissiniz bazen arkama bakmadan kacasim geldigi bile oldu umarim bende atlatirim seviyorum bebegimi ama zorlandim Allah affetsin bende annelik bana gire degil diye düşündüm insallah atlatirim biran evvel yardim alicam mutlaka tesekkur ederim

---

Bu arada ev işlerini saldım, sadece bebeğin bulunduğu odaların temizliğine dikkat ediyorum, bebek uyur uyumaz açsam karnımı doyuruyorum, toksam banyoya giriyorum. Akşam eşim gelince çocuğu kucağına verip markete gidip hem hava alıp hem de gün içinde atıştıracak şeyler alıyorum. Kızımın uyuduğu zamanları açıkçası ev için değil kendim için değerlendiriyorum.

---

Biraz bunada takiyorum sanirim evin işlerine alışmışım düzene simdi elim ermiyor cogu seye ama yalniz degilim bunu duymak rahatlatti beni :) markete gitme fikri aklima gelmemisti bende yapayim eminim banada iyi gelir

---

Ben takıntılı şekilde düzenli biriydim. Sürekli ortada olan bebek eşyaları, bir yanda dolu kirli çamaşır sepeti, diğer yanda kurumuş katlanacak, ütülenecek çamaşırlar... Baktıkça çıldıracak gibi oluyordum. Çareyi bebek için gerekli eşyalar dışında her dağınıklığı bir odaya tıkıp kapıyı kapatmakta buldum. Kafam karışıp hangi işi yapacağımı şaşırdığımda kendime şunu söylüyorum. Çocuk ve benim sağlığımı etkilemeyen her ev işi bekleyebilir, önce bebek ve ben, sonra eş ve ev işleri. Valla eşime de bi zahmet ütünü kendin yap dedim, yükümü hafifletmek için acil olmayan her şeyi bir yana bırakıp gözden görünmez hale getiriyorum. Faydası oluyor :)

Answer 7

Herkes böyle olmuyor. Çünkü her bebek her anne her hamilelik her lohusalık farklı. Ama böyle olmakta garipsenecek tuhafsanacak bir şey değil.  Eşinizin sizden soguyacagini düşünüyormuşsunuz. Bence düşünmeyin ben. Öyle bir şey olacağına inanmıyorum. Benim erken doğum riskim vardı. Son 3 ay doğumdan sonra enfeksiyon sıkıntım vardı. Bebeğim 6,5 aylık yeni ameliyat oldum ne zaman tam manası ile iyileşecegim bilmiyorum. Yani yaklaşık 1 senedir. Hastalıklar ile uğraşıyorum ki evleneli 1,5 yıl oldu. Eşimle ister istemez sağlık sorunları yüzünden mesafeliyiz ama soğuma falan söz konusu değil. Çünkü bu günler geçecek. Dağınıklık, yemek olmaması bunlar bir insandan soğumak için yeterli değil siz kendinizin değerli olduğunu unutmayın. Eşiniz için en çok bebeğiniz için. Geçecek. 

Comments

Okurken ağladım tesekkur ederim sanirim bunu duymaya ihtiyacim varmis degerli oldugumu sizede gecmis olsun Allah sifa versin cok tesekkut ederim sagolun

---

Birazcık olsun hayrım dokunduysa ne mutlu bana. Çok teşekkür ederim sizde sağolun bebeğinize lazımsınız.  :)

---

Dokunmazmi Allah razi olsun :)

Answer 8

Merhaba ben de 29 yaşında anne oldum kızım şuan 8 aylık. Kızımı aşırı derecede çok seviyorum annelik tam bana göreymiş diyorum doğduğundan bu zamana. Ama şu var ki ben de bu yaşıma kadar okudum okulum bitti hep çalıştım ve evim hep toplu olurdu. Şimdi en çok kardeşlerim gidip gezerken ben evde kalıyorum. İstediğim saatte istediğim şekilde dışarı çıkamıyorum bu aralar geceleri dişten dolayı hiç uyuyamıyorum ve artık yaş da ilerlediği için çok yoruluyorum. Evlendikten 4 sene sonra çocuğu yaptık şimdi pişmanım keşke evlenip hemen yapsaydım enerjim belki yeterdi diye. Evim dağınık çoğu zaman yemek yapamıyorum ve her gün duş alan ben duş alamıyorum:) ve etraftaki herkesin annelik yapacaksın herkes yapıyor sen de yaparsın deyip senin yorgunluğunu dikkate almamaları da cabası. Herkesin çocuğu aynı mı ? Artık kimseye yorgunum uykusuzum bile demek istemiyorum. Halden anlayacaklarına bi de eleştiriyorlar. Ama büyüteceğiz biz de Allahın izniyle sevgiyle ümitle sabırla 

Comments

Okurken yanlis anlamayin ama rahatladim yani yanliz degilim diye tek zorlanan ben degilim diye annelik zor işmiş derler haklilarmis insallah bende alisicam tesekkur ederim yemeknyok ev dağınık diye cok takiyorum sanki biri gelipte elestiricek gibi geliyo ama sanirim takmamam lazim :)  Allahtan pandemi varda misafirlik olayi simdilik rafta Allahim sabir versin hepimize evlatlarimizada saglik versin insallah

---

Evet ben de okurken aa yalnız değilmişim diyorum. İnsan çocuk olunca o kadar çok dağılıyor ki bir tek kendisi bu işi yapamıyor geri kalan herkesi mükemmel anne mükemmel babaymış gibi görüyor. Kendimizi yetersiz hissediyoruz ama demek ki öyle değilmiş çoğu kişi zorlanıyor ve bizimle aynı şeyleri yaşıyormuş.

---

Yaa geçenlerde benim de başıma geldi :) annemler teyzemler hep birlikte afyona termal otele gittik benim de bebegim daha 44 45 günlük. Ablamla kuzenim afyon merkeze gitti ben kaldim  diger gün hepsi toplandi gitti bu defa ben tamamen yalniz kaldim kızımla :) at binmeye gittiler ki normal de ben asla kaçırmam böyle seyleri aynı sizler gibi hep çalıştım ve hep gezdim. Yalniz kaldığım gunlerden birinde sanırım üzüntüden dudagimda uçuk çıktı

Answer 9

Çoğumuzöyleyiz diye tahmin ediyorum cnm bende aynı şeyleri yaşıyorum senin daha yeni biz beş aylık olduk ama hala atlatmış değilim ama alışmak gerek 

Comments

Masallah büyümüş sizinki hanimlarin yazıları rahatlatti birazda olsa beni alisicaz insallah benim birazda olsa icim rahatladi sizde insallah alışırsınız ama beni anlayan insanlar oldu ya rahatladim kendimi kötü hissetmeye başlamıştım

---

Ya aslında herşey geçiyor bunu artık idrak ettim tamam ama bu zaman zarfında yıpranıyor insan birde ben yaş olarak biraz erken anne oldum daha 23 yaşındayım:) birde bebeğimde çoklu gıda alerjisi var emzirdigim için diyet yapıyorum anlıyacağınız ben biraz daha fazla yıprandım bunaldim yoruldum birde yanlızim kimse yok, sağ olsunlar ama burdaki yorumlar beni rahatlatmaya yetmiyor :(

---

Yinede çok şükür atlaticaz inşallah en kısa zamanda

---

Yaa üzüldüm Allah yardımcınız olsun bu daha zor tabi yipranmazmi insan insallah ilerde bu gunleri anlatip gecti cok sukur diyebiliriz

Answer 10

Ben ayni durumdayim. Hala alisamadim. Ustune birde virüs belasi, cikmazda hissediyorum..

Comments

Evet bu virüs zaten psikolojileri bozdu bide bebek zor geldi dimi Allah sizede kolaylik versin sabir versin insallah alisicaz yalniz degiliz bunu duymak iyi geldi ve beni anlamaniz yazan tüm hanimlar sagolun

Answer 11

Bende ilk hafta ağlayarak eşime gidip ben sanırım lohusa depresyonuna giriyorum demistim kızımı benimseyemedim ilk zamanlar hastanede emzirirken falan eşim tutuyordu ben tutmuyordum. Içimden bi ömür buna bakmak zorundasın kedi yavrusu degil ki 2 gun sonra ay sıkıldım diyip bırakasın  diye geçiriyordum ki kedim de var asla bırakamam  sonra düzeldi şimdi 58 günlük olmuşuz:) daha 10 dk önce bende sesimi yükselttim ne çileli insanım diye  çünkü 1 saattir sallıyorum uyumuyor sallamayi kestigim an ağlıyor  oyuncak etti beni sıpa.  Ama dediğim gibi geçiyor hatta öyle bir geçiyor ki üzülüyorsunuz zaman bu kadar hızlı akmasın diye... bu anları bir daha gelmeyecek 

Comments

Haklisiniz düşününce.. Allah saglik versin evlatlarimiza insallah zor bir surec ve uzunnn insallah evlatlara layik anneler oluruz ev isinide yemegide takmiycam artik burada konuşunca bi rahatlama geldi :)

---

Inanin ki evimi asla toparlayamıyorum. Bi kere bezine ilaçlarına pamuğuna suyuna ağız silme mendillerine ve kusmalarina karşı ( benim bebegim cok kusuyor) 3 battaniyeye hep ama hep ihtiyacım oluyor. Hepsinde kalkıp diger odaya gidemem e bunlar da odayı müthiş dağınık yapıyor  e yapsın bir gün mutlaka toparlanacak. O yüzden sakinligi elden bırakmayın:)

Answer 12

Bende ilk hafta ağlayarak eşime gidip ben sanırım lohusa depresyonuna giriyorum demistim kızımı benimseyemedim ilk zamanlar hastanede emzirirken falan eşim tutuyordu ben tutmuyordum. Içimden bi ömür buna bakmak zorundasın kedi yavrusu degil ki 2 gun sonra ay sıkıldım diyip bırakasın  diye geçiriyordum ki kedim de var asla bırakamam sonra düzeldi şimdi 58 günlük olmuşuz daha 10 dk önce bende sesimi yükselttim ne çileli insanım diye çünkü 1 saattir sallıyorum uyumuyor sallamayi kestigim an ağlıyor  oyuncak etti beni sıpa.  Ama dediğim gibi geçiyor hatta öyle bir geçiyor ki üzülüyorsunuz zaman bu kadar hızlı akmasın diye... bu anları bir daha gelmeyecek 

Answer 13

Benimde bebegim 2 aylik. Senin yasadiklarin aynisini bende yaşıyorum.  Geceleri uyumadıkça uykumun etkisiyle sinirleniyorum.  Kiziyorum. Sonra pişman oluyorum.  Çok üzülüyorum.  Ev desen eskiden 1 kerede temizledigim ev ,suan darmadağın  ve ancak bebegim uyudukca temizleyebiliyorum. Kendime bakacak halim yok.  Insanin ailesinin yaninda olmasi lazim. Benim ailem uzagimda . Cok zorlaniyorum.  Annem yanimsa olsa bebeğimi birakir 1 kac saat dinlenirim diyorum. Ama yok

Answer 14

34 yasındayım 12 ve 10 yasında oglum kızım var oglumu dogurdugumda 22 yasındaydımi ne gazı bıterdı ne uyku uyurdu  ne dogru duzgun emerdı esım hep sehır dısında calısırdı annem ve kardesım yardımcımdı resmen oglum 8 aylıkken ısteyerek tekrar hamıle kaldım ve kızım oldugunday 24 yasındaydım  ıste o zaman rahatladım kızımla aynı saatlerde uyumak ısterdı uyku duzenını boyle yoluna koydum zamanla oglumun gaz sorunuda  kalmadı arada bı annem oglumu kendı evıne gotururdu ben dınlenırdım kızım sorunsuz bı bebektı hıc zorlamadı benı veee şimdi de ısteyerek 3.  cocugumu dogurdum 8 aylık kızım var masallah sessız sakın kendı uyur sabah uyanınca hıc sesını cıkarmadan besıgınde oynar sadece gece ıkı saate bır uyanır emer gerı uyur esım artık ankarada calısıyor ve herseyıme yardımcı olur daha dun evı temızledı ben yemek yaptım bu arada kıloluyumda sezeryandan kalma kılolarım duruyor ama esım hıc sogumadı benden kendıme zaman ayıramadıgım gunlerımde oldu evı temızleyemedıgım gunlerde hıc negatıf dusuncelerle bogusmadım cocukları anneme bırakıp gezmeye gıttıgım bıle oldu bazen yıne esımle cıkarken3 cocugu da anneme bırakırız oda bu durumdan hıc sıkayetcı olmaz su aralar esım 4.  cocugudamı yapsak demeye basladı bıle :))

Answer 15

Cnm ilkinde de aynı sonuncuda da aynı durum yaşanıyor 25yaşındaydım ikizlerim oldu depresyonu dibine kadar yaşadım, çalışıyordum özgürdüm birden eve kapandım işimi bırakmak zorunda kaldım, şimdi kızlarım 8yaşındalar, sanki 8yıl öncesini biz yaşamamışız gibi tamda rahata kavuşmuşken bebek istedik Rabbim verdi :) 5aylık oğlum var gaz uykusuzluk hala devam ediyor, bu minnoşlar öyle bişey ki o kadar zorluklarını bile bile yine isteniyor yine isteniyor 

Answer 16

Duygularima tercuman oldunuz :(

Answer 17

Sizden kucuk olanlar ne yapsin :) ben 20 yaşinda anne oldum ve tek basima baktim kaynanam 3 gun kaldi yanimda şuan hâla kendime bakamyorum 7 aylik olduk oğlumla büyüyorum ben:)

Answer 18

Canim hepimiz bu yollardan gectik ayni bende senin gibiydim calisan gezmeyi seven is arkadaslarimla saatlerce oturup cay icen esimde kisitlamazdi beni hic bir zaman bir anda butun hersey bitti hamileyken bile fink fink gezerdim oglum dunyaya geldi 2 ay sonrada pandemi oldu derken tek basima 10 ay boyunca kendim baktim hala daha kendim bakiyorum ama zamanla alisiyor insan evet bazen sinirleniyoruz kiziyoruz ama bunlar oluyor sonucta hepimiz insaniz zamanla gecicek evet kendimize bakmiyoruz hic bir sey yapamiyoruz ama olsun evlatlarimiz saglikli olsun mutlu olsun gerisi onemli degil buyuduklerinde su pandemide bittikten sonra allah nasip kismet ederse daha guzel gunlerimizde olacak insallahh 

Answer 19

Ben 21 yaşında anne oldum. Kendisi çocuk bide çocuk yapmış diyen de oldu bu yaşında maşallah iyi idare ediyorsun diyende. Büyüyorlar bi şekilde 10 aylık oldu oğlum her gün bir derdi çıkıyo bu günümüze şükür tabiki ama anneyiz ve en önemlisi insanız. Dili olmayan bir canlının dilini anlamaya çalışıyoruz ve ister istemez zorlanıyoruz. Ama geçecek :) ve hepimiz bu günleri bile özleyeceğiz :) doğum yaptığım gün bir daha asla eski hayatımdaki insan olamayacağım diye üzülmüştüm ama şu an yeni bi hayata merhaba diyorum :) içini ferah tut neler geliyor neler geçiyor insanın hayatından bu günler de geçecek :) 

Answer 20

Merbaha hanımlar. Evet bebege bakmak gercekten cok zor. Bende surekli gun sayiyorum büyüsün diye. Yazdiginiz her seyi anliyorum. Amacım sizide elestirmek degil fakat bebeklere bagırmanızı asla ama asla anlayamiyorum. Bu dunyadan tamamen habersiz yaşama alısmaya calışan o minicik yavrulara az da olsa ses yükseltmenizi dogru bulmuyorum. 

Comments

Haklisiniz onun vijdanini çekiyorum iki gündür icim yaniyo resmen kendimi nasil rahatkatirim nasil sakin kalmayi başarırım varsa bir fikriniz lütfen söyleyin bende istemezdim bunu cok agladim kizimin yüzüne bakarak masum o biliyorum varsa bi tavsiyeniz uyarim lütfen soyleyin

---

Dedigim gibi benimde gunlerim oldukca zor geciyor. Gece yorgun oluyorum ve sabah kalktigimda ayni yorgunlukla uyabiyorum hadi bidaha bastan basliyorum her seye. Benimde bir kızım var. O her agladiginda şöyle düsünün ' acaba şuan ne sıkıntısı var' agliyo cunku bana derdini sadece aglayarak anlatabiliyo. Cunku henuz konusamiyo. Iletisim kurmayi bimiyo. Sadece aglamayi biliyo. Ben her zaman söyle düsünüyorum. Benim kızım buyuyecek ve bu gunler bir gun bitecek. Geriye dönüp baktigimda kızımla saglikli bir iliski kurmus olmak isterim. Kızım benden korkmasın. Beni dinlesin. Onu öfkeyle degil şefkatle büyüteyim. Lutfen sizde o minicik kiziniza bu dunya hicbir seye gostermediginiz sabrınızı gosterin.

---

Cok haklisiniz cok tesekkur ederim bunu basaricam insallah