Yaşadığın süreç çok normal canım benim. Hepimiz bir sürü endişe yaşadık lohusalıkta. Daha yeni doğum yaptın bebeğin minicik. Ona iyi bakma kaygısı iyi ebeveyn olma kaygısı bebeğe bir şey olur mu kaygısı.. Yepyeni bir hayat, bebekle birlikte biz de doğuyoruz ve onun bu dünyaya adapte olması ne kadar zorsa bir anne babanın da bu yenu hayata adaptasyonu çok zor.
Bebeğini olabildiğince kucağına al bol bol kokla öp. Onu koklarken onun ne kadar saf masum güzel olduğunu hissedersin. Eş desteği en önemlisi bence, eşinle güzelce konuş durumunu anlat içini dök maddi manevi daha çok yanında olsun. Sana yardımcı olacak biri yanında olsa iyi olur, en azından yemeğini hazirlasalar rahat edersin. Beslenmene dikkat et güzel beslen, bebek uyuyunca sen de uyu, uyuyamazsan yanına yat dinlen. Papatya çayı tüket, papatya dinginleştirir sakinleştirir ve bebeğe de faydalı olur. Ve hamileyken eğer yaptiysan biliyorsundur nefes egzersizlerini, nefes egzersizi yap gözünü kapayıp. Bilmiyorsan da eğer sakin ve sevdiğin sözsüz bir müzik aç, sessiz bir yerde gözlerini kapat nefes alis verisini yavaslat gunde 10 dakika bu sekilde meditasyon yapsan inan çok rahatlarsin. Sütün de artar hemde. Telefona yüklenen 'meditasyon' uygulaması var ben ondan çok fayda gördüm. Sık sık duş al, su insanı sakinleştirir rahatlatır. Sürekli kendine bu dönemin geçici olduğunu telkin et. İnan geçiyor.. İlk zamanlar öyle zordu ki hüngür hüngür ağlardım. Kendin hastasın ağrın sızın var bebek yepyeni. İnsana hiç geçmeyecek hep çok zor olacak gibi geliyor ama geçiyormuş, şimdi 2 aylık olmak üzereyiz çok şükür ki o günler eskide kaldı. Bebeğinin sana ihtiyacı var, sen iyi olacaksın o da iyi olacak kendine iyi bak. Çevrende arkadaşlarından akrabalarından yardim istemekten lütfen çekinme. Özellikle anne olanlar seni çok iyi anlayacaktır. Sadece yanına gelip iki çift laf bile etseniz sana iyi gelir. Eğer hala kötü hissetmeye devam ederseb psikolojik destek almaktan çekinme, psikologlar bu zamanlar için var.. Sevgiler 