Kızlar komşum tasinali 6ay olmuştu ilk başta soguktum çünkü yalnızlığa alisuktım. Sonra tanıştık konuştuk alıştık bir birimize... Bana yoldaş oldu. Sağır yalnızlığıma bir tını oldu bebeği ile bebeklerimiz aynı aydalar.. Girdik çıktık yedik içtik güldük ağladık beraber abla kardeş gibi olduk.sesimi duymaasa mesaj atardı. İyi misininz diye...
Eş durumundan dolayı gitti bugün. Onların bina ya girdi çıktı sesine kapı zil sesine bile o kadar alışmışım ki çok zoruma gidiyor şu an!
Ağlıyorum hüngür hüngür: yalnızlığı seven biri değilim gece uyurken bile ses ararım..4 katlı binada yalnız kaldım resmen.. eşim sabah gider akşam gelir.bazen iki gün evde olmaz.onlarla yalnızlığımı giderdim.
Şu an boşlukta gibiyim. Nasıl geçer zaman bilmiyorum.