1 yıldır evliyim eşini de 6 yıldır tanıyordum şiddet görmüştüm lohusalıkta hamilelikte ama sonradan tedavi olacağım dedi ilaç kullandığı eve döndüm bir iki haftadır evdeyim eşim düzeldi kısmen Ama hiçbir şekilde bana manevi yardımı yok yemeğe çamaşırlar çocuğun bakımına uykusuna her şeyle ben koşuyorum 7 tabağa bile kaldırmaz kaldırdığında da kavga eder laf eder ben çalışıyorum der 53 günlük bebeğim var 53 gün boyunca hiç bir yardımını görmedim arada bir kucağına alır sever ağladığında bana verir yardım et dediğimde de ben gerekeni yapıyorum bu eve para getiriyorum falan filan diyor her zaman üstte çıkıyor çok yoruldum biz kaç çocuk bakıyoruz bir çocuk da böyle olduysan diye bana konuşmayın prezervatif kullandik ertesi gün hapı kullandım yine oldu ben çocukluğumdan beri bebekleri çocukları sevmem Allah'ın verdiğine isyan etmiyorum Ama bundan sonra da çocuğum asla olsun istemiyorum Bir tane yeter diyorum keşke tuplerimi baglatsaydim diyorum isyan mi etmiş oluyorum az önce eşim geldi koştur koştur iftar hazırlığı yapıyorum gündüz gelmişti evi süpüruyodum az önce çocuk ağlıyordi kucağında tutuyordu ben sofra sererken diyor ki keşke evi supurene kadar yemek yapsaydin. Hiç anlayış yok kendi para kazanıyor ya ev hanimligi da benim görevim gibi onun gözünde. Yaptiklarima minnet duyup teşekkür ettiğini eline sağlık dediğini çok nadir duyarım. Bana dua edin Allah yardımcın olsun bari. Usandım yeminle bebeğimi çok seviyorum ama yorgunluk bu yalinizlik beni tüketti