Canım geçmiş olsun. Benim eşim de öyle. Bir taraftan çok iyi bir taraftan çok kötü. Nasıl anlatayım. Ben de hasta olduğumda g.tunu dönüp horlayıp uyudu ben ateşle inleyip çocuğa baktım geceleri, emizirdim altını degistirdim. Bi uyandı iyimisin dedi geri uyudu. Nasıl iyi olayım l.n. inliyorum duymuyor mu. Bi kalkıp hastaneye götüreyim demedi. Veya yazlığa gittiğimizde çocuk hastalandı hastaneye gidelim dedim (en yakın acil yarim saatli yol, yol da çok virajlı) . Annesini dinledi, yok neymiş çocuklar hasta olup buyucekmis. L.n. nöbet geçirirse ilk yardim edecek kimse yok. Keyiflerine baktı. Herkesi yazdım kim nasıl davrandığını. Tamam beni önemsemiyor, ya çocuk... sen de hamilesin bak iki canlısın şimdi. Travma değil de me bileyim öyle rahatsız olduğunda gerçek yüzü açılıyor herkesin.