Çocukta isim hakkı vermedi. Çocuğa koyacağımız isim bile kavga meselesi oldu. Hamileliğimin ilk haftaları. Cinsiyet beli değil. Bu kız olacak. Benim ismimi vereceksiniz. Daha verilen yüzü ağızı belli değil. Bana benziyor. Bu kız. Cinsiyetini öğrendik. Kızdı. Doğum yaklaştı. Eşyaları ben alacam dedi. Doğuma yakın gine küstü. Saten Kaynanam küstükçe eşim özür diletletiyor. Çocuk doğdu. Şimdi de kendine benzetiyor. Yetmiyormuş. Gibi kayınbabam eşimden alıp. Kaynanamın çocuğu gibi kaynanama veriyor. Al altını değiştir diye. Evler yakın. Yürümeye başlasın saten getiririz biz bakarız diyor. Bizde kalır aralarda. Ben çocuğumun 5 erkeğin içine girmesini istemiyorum. Mahremiyet algısı olmayan bir kaynanamın çocuğuma eğitecekmiş. Bana benzemiyecekmiş. Gidip kaynama benziyecekmiş. Yetmez gibi. Annene çekme sen bana çek. Demesi beni çıldırtıyor. Kuzumun benim yanımdan ayrılmasını istemiyorum. Dedim. Oda üsteliyor. Kalır. Sanki ben annesi babası için çocuk doğurdum. Şimdi de tutmuş kırkım çıkana kadar diye yanına tekarar alan kaynanam gelinciğinin yanına gidecekmiş. Ay bir sevindim. Ay bir sevindim. Hep inat ediyormuşum. Ben sanki istedim kavga ile dolu bir evlilik. Şimdi bebeğimi bana bağlı kalması için ne yapabilirim.