Allah yardımcın olsun.O kadar zor ki sorumluluk almak,bu devirde insana kendi çocuğunun sorumluluğu bile zor geliyor. Şimdiye kadar sen bakmış olsan şimdi sana suç bulurdu esin,bu çocuk senin yüzünden böyle hırçın diye.bir evde iki kardeşi anlastiramiyorken kardeş gibi büyütmek imkansız. Ben onu evladım gibi seviyorum diyenler falan hikaye hepimiz anneyiz kendimizi bile evladimiz kadar sevemezken başka bir çocuk çok zor.Birde annesi babası ölse evet vicdansız derdim. Ama ikisi de hayatta böyle büyümek çocuğun seçimi değil evet ama mecburi durumda babası iç camasirlari giyinik halde her akşam babaannesini de alsa yanına banyo yaptırsa,çocuğun kirlileri atsa yıkasam hadi kaynanan yapamıyor diyelim. Akşamdan akşama TV izleyip telefonla oynamak yerine çocuklarla ilgilense ertesi gün giyecegini gösterse vs. Çocuk hırçın da olmazdı, kendini de dislamazdi. Sorumluluk çok başka birseu şimdi kimse ilgilenmez sendeyken tırnağı kırılsa kıymete biner.ve zamanla yaptığın şeyler üzerine yapışır, görevin kabul edilir. Uzaktan uzağa takip edip korumak daha iyi bence
