Canım çok üzgünüm senin adına. Ben benzer şeyler yaşadım, affettim. Tekrar yaşadım, olay çıkardım aileler duydu, onu evden kovdum, çocuğuna hasret kaldı. Psikolojik tedavi görmesi şartı ile barıştım. Çocuğum olmasa muhtemelen barışmazdım. Şimdi çok iyi bir baba ve psikolojik tedaviye devam ediyor. Keşke diyorum ilk seferinde aileleri işin içine dahil edip olay cikarsaydim.
Tabi bu bizim hikayemiz, herkesin karakteri ailesi farklı. Eğer ailesi öğrenince erkektir ne olacak canım derse hiçbir anlamı yok ama ailesi tepki verecekse onlardan utanacaksa olabilir.
Aslında bebeğin olmasa hiç düşünme, yol ver derdim. Tekrarlaması yüksek ihtimal diye ama çocuk olunca kolay değil. Benim hiçbir maddi kaygım olmadı, mesleğim var ailem arkamda ama kızım babasız büyüsün istemedim. Eğer bir gün tekrar ederse veya babalığından razı olmazsam yine ayrılırım. Ona iyi baba olmayacaksa anlamı yok.
Olanlar unutulmuyor, kırgınlık ve güvensizlik kalıyor.
Sana tavsiyem iyi düşünmen, büyük tepki vermen. Eğer boşanacaksan zaten diyecek bir şey yok ama devam edeceksen bedel ödemeli. Ne var canım bunda kafasından çıkmalı. Destek almanızı da tavsiye ederim çünkü devam edeceksiniz ilişkinizi sağlıklı sürdürmek kolay olmayacak.
Allah yardımcınız olsun