Üç gün önce bebeğimin kalbinin durduğunu öğrendim. 30 haftalıktı çok az kalmıştı kavuşmamıza. Son on gündür hareketi azdı sürekli acile gidip hareketini kalp atışını görüp geliyordum. Cumartesi gecesi gittiğim de kalbi durmuştu . Aldılar bebeğimi morga indim gördüm aynı kızıma benziyordu ağzı burnu küçücük. İki kilo olmuş doğsa yaşayacak kadar büyüktü tırnakları uzamış saçları kirpikleri oluşmuş . Herşeyi tamdı o kadar güzeldi kii. Elini tuttum.. Bağrıma basamadim kokusunu alamadım.. Çok canım yanıyor herseyimiz hazırdı hastane çantamız odası yatağı kıyafetleri.. Eve geldik topladık annemle yikadigim utuledigim kıyafetlere sarıldım ona sariliyormus gibi sanki yavrum kokuyormus gibi .. O kadar zor ki evde bir evladim olmasa dayanacak gücüm yok bu acıya ama evdeki çocuğum da üç yaşında daha onun için güçlü olmaya çalışıyorum .. Dua edin Rabbim yavrusunu bağrına basamayan annelerin yüreğine ferahlık versin buraya da yazmak istedim nedense hiç bir arkadasima bile böyle konuşmadım burda tanımadığım kişiler olduğu için belkide