Okadar yorgunum ki beden ruh çok ta yalnızım kimsem yok oğlundan başka eşim duwar gibi ailem uzak eşimin şewgisi yok değeri yok ailesi desen yok dört duvar arasında oğlumla kaldım en son nezaman bisey yaptın ailenle sen yok çünkü biz aile değiliz. Vurma aldatma yok ama diğer hersey war olmuyo yürümüyor bi insan hiç mi bisey yapmaz ne yapsam beğenmez ne yapsam sewmez artık hersey den çektim elimi bisey isterim almaz ne gerek war bisey yapalım ne gerek ben burda değerli değilim bisey yapmıyorsun şewgini göster ben giderim sarılırım yorgunum dur der birdaha içimden gelmez çok karışık oldu düşündüklerimi yazdım