O kadar doluyum ki kendimi kendimi çok çaresiz hissediyorum. Biri dokunsa biri bişe dese kendimi hırpalaya hırpalaya ağlayacak durumdayim,bu haberi gördüm daha da kötüleştim... Ben de lösemi geçirmiş bi insan olarak bu yavrumuzu çok iyi anladım. Hayatim boyunca kendimi bildim bileli ailem benim sağlik sorunlarimla sınandı çok büyük 2 tane kaza geçirdim defalarca hastanede yattim bir kere lösemi geçirdim. Allah her seferinde ailemi benim sağlik sorunlarimla sınadı ha bi şekilde atlattim mi evet atlattım ama annem babam hâla atlatamadı en ufak öksürüğumde apar topar beni hastaneye götürürler 20 yaşinda ve bir cocuk annesi olmam hic birsey değistirmiyo.
Şimdi de ben oğlumun sizin tanidiğiniz adlariyla marul kafa veya buğra kuşun sağlik sorunlariyla sınanıyorum. 2 aydir yavrum perişan oldu sürekli kusma ishal var her gün hastanedeyiz ama hergünnn. Akliniza gelen butun bölümler gördü buğrayı ama hic biri elde tutulur bişe sunmuyo hepsi bir birine atiyo topu. Bugün pediatri doktoru onkolojiye gözüksün dedi,neden diye soramadim kızlar biliyomusunuz çünkü alacağım cevaptan çok korkuyorum... 2 aydir yüreğim ağzimda geziyorum cocugum delim deşik oldu artık 2,3 gun hastanede yatti biliyosunuz orasi zaten psikolojik olarak yıpratti hem beni hem eşimi hem oğlumu. Onkoloji bolumunden nefret ediyorum gecirdigim kanserden sonra o hastaneye hic adim atmadim onunden gecerken bile midem bulaniyo ben şimdi yarin o hastaneye nasil giricem hadi girdim cocuğumun sonuclarini nasil alicam ? Tek duam temiz çıkması....
Öyle işte çok doluyum kimseyle birsey paylasamiyorum böyle bugün bu haberi görünce size anlatmak istedim.