70 günlük kolik bi kızım var akşam saatlerinde başlar ağlamaya 12 ye kadar falan huysuz olur. Gündüz uykularımız da yeni yeni uzuyo önceden 5 dk da bir uyanırdı ağlardı tuvalete bile kosarak ve dua ederek gidiodum o derece.
Hal böyle olunca ben evin temziliğini her gün yapamıyorum akşam yemekleri bile Allah ne verdiyse kahvaltı tost ya da makarna.
Bi kaç gün önce kaynana geldi (alt katımda oturuyo kendisi) gündüz vaktiydi ben bebeği sallıyodum oturdu baktı baktı koltuktan saç telimi bulmus al saç dedi yere halıya attı. Kan beynime sıçradı ama sakince hergün süpüremiyorum dedim çocugun durmaaayyyki ben alam aşağı götürem sende işini yap dedi.
Ben buna hırslandım bugun de eşime bıraktım çocugu yatak odasında basında bekledi ben bütün evi dip köşe girdim cam falan.
Az önce de eşim hem tv yi açtı maça bakıyodu hem kulağında kulaklık telefonundan film izliyodu kapıyi içerden kitlemiş eşim üstteki kilitten, geldi kaynana anahtar dısarda çevirdi açılmadı kapı daha da tıklatmadı kapıya indi aşağı bende duydum aslında ama eşime duyurmadım o kulaklıktan dolayı duymadı.
Çok yorulmuştum bütün gün canım çıkmıstı bide akşam akşam çekmek istemedim ayıp mı ettim bilmem ama sonradan da içime sinmedi