Kendimi bildim bileli beceriksizim
Lisede meslek lisesi okudum aşçılık bölümü bunu niye yaptığımı bilmiyorum yemekle alakası olmayan bi insanım okulda da beceriksizdim arkadaşlarım o kadar güzel şeyler yaparken ben bakar kalirdim sasirirfim acaba neyim eksik ki diye ..
Annem hep kalk bi is yap derdi yemek yap derdi usenirdim aklım fikrim gezmekte dolaşmaktaydı okulla da alakam yoktu zaten .. Keşke onu dinleyip birşeyler ogrenseymisim
Zaten çocukken bile hiçbir oyunu oynayamazdim hic arkadaşım yoktu o zaman bike beceriksizin tekiydim..
Kaçarak evlendim bir yıl oldu 18 yaşındaydım okulu bitirip evlednim ne ev isi yaptım ne yemek hic bi bildiğim birşey yok
İnternetten baka baka anneme sora sora öğrendim bazı şeyleri yemeği temizliği
Sonra bebeğim oldu ilk 15 gün yine annem yanimdaydı sonra o da gitmek zorunda kaldı kaynanam yakinimda bi yardımı yok hic kendi kendime onu da yapmaya çalıştım çoğu zaman da beceremdim e bebek ağladı bende ağladım kendime lanetler ettim beceriksizim diye ..
İnsanlar birbirine Allah sana akil fikir versin der ya ben de kendime dua ediyorum Allahım bana akil ver fikir ver diye .. Çünkü hic birşey bilmiyorum yapamiyorum temizlik yapıyorum temiz olmuyor .. Yemek yapıyorum ya tuzlu oluyor ya yanıyor ya çiğ kalıyor .. Bebeğe bakmaya çalışıyorum yapamiyorum yapmak gelmiyor içimden onu da beceremem diye .. Unutkanim .. Safım.. Kim ne dese inanacak kadar hem de .. Hic birşey bilmiyorum bildiklerimi de yapamiyorum .. Bi ortamda nasıl davranilir onu bike bilmiyorum eve gelen misafire nasıl davranmaliyim bilmiyorum . Hic arkadaşım yok .. Bazen an oluyor ki ne sacmaladim ben böyle diyorum eşim bile benle bi yere gitmek istemiyor ..
Resmen dengesizin tekiyim nefret ediyorum kendimden ...
İçimi size dökmek istedim ağlamak yetmedi kızlar helal edin hakkınızı çok uzun oldu ama sizden baska söyleyecek kimsem yoktu..