Hastahaneler doktorlar o kadar çok zor ki. Bir günde 1-2 doktora gidiyoruz. Eşimdeki sorunlar varken, üzerine bende de çıktı. Hastahane koridorlarında sıra beklemek, bi sürü tahliller vermek, her doktora tek tek anlatmak, yerinde saymak . İnsanlar nasıl atlata biliyor. Nasıl güclü kala biliyor. Keşke bende güclü ola bilsem.
Eşimin varikosel sorunu , birde üzerine bende tüplerde sorun eklendi.
Son 1 haftada aldığım en iyi haber : 2 ay önce kulak doktorunun bana kulağımda kireclenme olduğunu söylemişdi. Dün gitdiğim doktor hiç kireclenme yok, yalnış teşhis koymuş deyib eve göndermesi oldu.
Şimdi de bir doktor sizde hiç birşey yok, hatta haçıkıb hamilesin dese nasıl mutlu olurdum. Ay bide Hoca diye birine gitdim. Bi sürü sorundan bahs etdi. Çok korkmuştum. Şimdi biraz kendime geldim. Nasıl kendine gelmekse ağlıyorum hala.
Aslında zor olmazdı, iyi doktor bula bilseydik.
İyice sulu göz oldum.
Pazartesi gidib aşılama yaptırmak istiyorum diycem. Bakalım direkmi yapıyor, yoksa tedavimi lazım bana. Bazı hormonlarımda sorun var. Ay bide doktor akrabaysanız niye evlendiniz demişti. :( Akrabalığımızı da babalarımız teyze çoçukları. Hangi birine ağlıyayım ya off. Ben ölünce bitecek bu sorunlar her halde