Bebeğim uyudu iki haftadır uyuyup uyaniyo haliyle öyle yorgun oluyorm ki anlatamam tek başıma her şeye bakıyorm
Bugün nedense uyumadı az once uyudu salladım yerine koydum agladi uyandı tam 5 6 kez yaptı bunu odadan çıkınca agliyo
Karnı vs tok ona eminim.
Bende istemeden bağırdım gerçekten istemeden oldu Şimdi herkes çıkar, özellikle 1 yaş altı anneleri, "Ben çocuguma asla bagırmam, çok yanlış" falan demeye başlar
Biz de insanız, kimimizde az, kimimizde çok, üzerimizde bir sürü yük var. Dolayısıyla her an sevgi kelebeği modunda dolaşmak imkansız. Bağırırsınız da, kıçına iki tane vurursunuz da. Önemli olan, yanlış yaptıgınızın bilincinde olmak, yapmamak için elinizden gelen çabayı göstermek, yaptığınızda ise telafi etmek için çaba göstermek. Önemli olan sevginizi hissettirebilmek. Yeri geldiğinde hiç gocunmadan ondan özür dileyebilmek.
Bazı insanlar biliyorum, "Annem bana bir fiske bile vurmamıştır ama keşke kızsaydı, bağırsaydı da beni önemsediğini gösterseydi" diyen. Yani, insanoğlu böyle işte. Hep kendinde olmayanı arıyor. Herkesin iletişimi farklı.
Şuan istemsizce ağlıyorum kızlar bir kaç kez yaşadık bu durmu kucağıma aldım öptüm özür diledim sarıldı bana ve uyudu yavrum bir daha asla bagirmam ya içim acıdı
Özür dilerim evladım annen seni çok seviyo