Kızlar ben tek kardeşim 2 senelik evliyim nisanliyken babamı kaybetmiştim sonra evlendim annem yalnız yaşıyor maddi durumu iyi çok şükür yakın oturuyoruz ben normalde temiz bir insanım ama titizlik hastası da değilim biraz salaşlığı severim annem evlendigim günden beri hergun evime kontrole gelir sürekli bana laf söyler hicbiseyi beğenmez evimi hergun siler supururum ama yine de annem gelir tekrar siler supurur bana birsuru iş çıkartır çöp olmayan evden bulur bulustruur 1 poşet çöp çıkarır hergunumuz böyle geçiyor askeriye gibi gelir gelmez hemen kirli sepetime doğru koşar 5 parça camasirim olsa benden pasaklı olmaz birsuru laf söyler bana kendi evimde hergun diken üstünde oturuyorum her an annem gelip bana bı laf soyleyeck diye gündüz mesela asansör çalıştığı an hemen kalkıp koltuk minderlerini bile simetrik düzeltiyorum bana laf söylemesinden sürekli ona yaranmaya çalışmaktan çok yoruldum eşimin yanında da hep bana laf söylüyor hatta hamileyken bana sinir krisi gecirtti bir defa sinir krizi gecirdim çok kötü ama asla anlamıyor annemin korkusundan sürekli evi supuruyorum günde 2 defa küçük bebeğim var bir yandan ona yetişmeye çalışıyorum kendi kişisel bakimlarima yetişemiyorum bile bugün nefes alamaz hale geldim eşimle bile ilgilenmek istemiyorum kendimi çirkin hissediyorum normalde çok bakımlı güzel bir kadınım zaten küçük bebeğim var kendime eskisi kadar zaman bulamıyorum annem de bana böyle yapıyor çok üzülüyorum üstelik pis değilim evim herzmaan tertemizdir annemin temizlik anlayışı çok farklı mesela hergun mutfak dolapları silinecek hergun cam önleri silinecek ev komple elle kaynat suyla silinecek kirli sepetinde 4 tane çamaşır bile birikmeyecek.... Annemi kırmak üzmek de istemiyorum tek başına benden başka evladı yok babamda öldü zaten :( napiyim içimi buraya dokebildim :(