Hepimizde aynı endişeler sanırım. Evim bana düşman gibi geliyor. Hiç bir şekilde rahat değilim. Gece bebeğim ağlıyor, panikle kalkıyorum. Kızım yanımda yatıyor kıpırdadığı zaman sicriyorum. Biri bise düşürse ne bilim kapı çarpsa acayip ürküyorum. :( hatayliyim. Son 1 haftadır Hatay'daki akrabalarimla olabildiğince iletişim içindeyiz. Orayla ilgili tvde görünmeyen o kadar çok şey anlattılar ki :( Allahim yardım etsin. Rabbım ölen ailelerin yakınlarına sevenlerine sabırlar versin. Çok zor çok acı....