Amin elif amin o kadar zor günler ki hayatımda hiç bu kadar kötü hissettiğim zaman olmadı kalbim acıyor resmen eskiden oğlum uyuyunca sessizlikte kafa dinler kendime Bi kahve yapardım açardım TV bir şeyler izlerdim şimdi hemen yanına gidiyorum ya deprem olursa yanına yetişemezsem diye uyurken salonda yere yatak yapıyorum yanında duruyorum nasıl geçecek bu psikoloji o bebekleri çocukları izledikçe oğluma daha çok sarılıyorum yüreği yanan annenlere dualar ediyorum yetim öksüz kalan yavruların acısını kalbimde hissediyorum keşke yanımda olsalar kocaman sarılsam onlara geçecek desem geçecek ama olmuyor Rabbim ülkece kalbimize ferahlık versin en çok da bu acıyı kanlı canlı yaşayanlara