evlerimiz ayri ama yazları beraber kalıyoruz bağ evinde.kaynana kayınbaba eşinden ayrilmis görümce ve kaynim ve benim iki bebegim esim hepimiz kalıyoruz.tum yemekleri içmeleri bende kaynanam yemek zamani hadi kalk sunu sunu yap diyor.digerlerinin uzerine bir örtü örtüp siz yatin uyuyun diyor.görumce 40 yasinda ona da oyle diyor.yat kizim sen hadi gelin yapar diyor.ben bebekelrimle mi.ilgileneyim onlarin robotu mu olayim.tamam emeğimi esirgemem ama biri harıl harıl calisirken diğerlerinin üzerlerine örtü cekip uyutmak hangi vicdana sığar o ara çocuklarım aglar.esim de onlardan yana.ayri kalmak gibi bi lüksüm yok.birlikte hazırlar birlikte toplarız en kötüsü ama yok kaynana olacak bencil mahluk çocuklarını yatip uyusunlar yorulmasinlar diye tembihliyor kimse çocuklarımla da ilgilenmiyor.gorumce yemek hazir oldugunda kimseyi beklemeden yeyip cekiliyor kenara sofra kaldirilip cay gelene kadar ortadan kayboluyor.hazir oldugunda ilk.o oturuyor sofraya.snra yine kaciyor hep boyle kisir dongu ben bu durumda ne demeliyim geliniz diye köle degiliz ya esim olacak mahluk zerre arkamda durmaz