Canım ben yokluğun dibini gördüm, ne bisikleti ne oyuncağı. Terlikle okula gittim yağmurda yaşta, romatizma hastası oldum lisede. Yaşıtlarım sapasağlamken ben romatizma ağrısı çekerdim. Kahvaltıda yiyecek olmazdı, olsa da küçükler yerdi biz aç giderdik, oruç tutuyorum derdim arkadaşlarıma gülerlerdi bana hunharca. Hiç bunlar gerekçen olmasın bence. İçindeki boşluğu maddiyatla doldurmak büyük gaflet. Dünyanın bisikletini de alsan o çocuğun eksiği maddi değildir. Eşin de isterse 60 yaşında baba olsun. Bu da çocuğunu şımartmak için gerekçe değil. Sığınmayın bunların altına. Çocuğunuza istediği alınmadan da mutlu olacağını gösterin, öğretin. Ama önce sizin öğrenmeniz gerek. Eşin de sen de bu konuda büyük yollar katetmelisiniz.