Bütün omuzlardaki yükü alıp sırtlamak istiyorum.
O öksüz yetimlerin, çocuğunu kaybedenlerin, ailesinden kaç kişiyi yitirenlerin, keşke yüreklerine su serpecek bişey yapabilsem dua etmekten başka.
Giden gitti, kalanlar yaşayan ölü...
Hayat devam ediyor ama ben hala bu tarihteyim
Yiyorum içiyorum gülüyorum ağlıyorum iyiyim ama durup durup yüreğim sıkışıyor düşündükçe aklımı yitirecek gibi oluyorum
O ilk şoku atlattım ama şimdi kalanların haline ağlıyorum, bana bile bu kadar ağır gelirken bu insanlar ne durumdadır şimdi:(
Yazıyorum sürekli belki hafiflerim diye ama yok geçmiyor geçmeyecek