Kendimi burda o kadar iyi hissesiyorum kii beni anlayan birileri oldugunu bilmek çok güzel kızlarr .Benim sorum şu aslında soruda degilde dertleşmek istiyorum .Kızlar gercekten şu hayatta anneci eş kadar yoran yıpratan bir eş yok bunu cok iyi ögrendim 1 buçuk yıllık evliyim 6 aylık hamileyim ilk annelik heycanım hamilelikten mi bu kadar alınganım bilmiyorum ama eşimin annesine baglılıgı beni çok yordu e baglı olacak tabiki annesi diyen çok ama baglılık derecesini aşıyor eşim herşeyi annesine soruyor en ufak biseyde onun fikrini alıyor önceliği ben degil annesi bu benim çok zoruma gidiyor gerçekten.Biz eşimle balayına gidememiştik bayramda eşimle konustuk nevşehire gidelim dedik bende hamileyim ya degisiklik olur diye sonra kaynanamgildeydik annesine soruyor gitsem mi diye anneside yorulursun oglum boşver diyor .Yani çok zoruma gitti bende çok sessiz bi yapıya sahibim sanki eşime bunları desem aramız bozulacak gibi hissediyorum içime atıyorum eşimin bu yaptıgı ne kadar dogru ? Annesi o kadar degişik ki elinde gelse ayaklarını yıkıcak herseyi ayagına kadar getiriyor kolunu koltuga koysa yastik koyuyo altına eşimde ona öyle ya tabiki bunları ben promlem etmem ama bu denli anneci eş nası olur ilerde annesine soruyor önce herşeyi sonra bana sence nası diyo annesinin dedigi oluyo gercekten çok yıprandım benim gibi olan var mı