Vicdan azabına hiiiç gerek yok, insanlarda utanma çekinme mi var da sen vicdan azabı yaşıyorsun? Her şeyin bir adabı vardır annesi orada duruyor almış çocuğu gidiyor özel eşya bile değil bu canımızın parçası evladımız olacak iş değil bu terbiyesizliğin daniskası. Yerinde olsam derin bir oh çekerdim. En iyisini yapmışsın. Ya bu senaryoyu yaşamak ve vicdan azabı yaşamak, başka türlü bir senaryo da senden habersiz birilerine götürüp millet şapur şupur öpüp haftalarca hastalık geçirmesi senden başka kim ağlayacak çocuğuna soruyorum? Baştan sorumsuzca yanından götürmesi çocuk emanet almayı bilmediği hissini bile yaşattı bana. Yanlış bir tutuşla yere düşürse çocuğunu aklın çıksa öldü mü ölecek mi diye? Bunları yaşamaya değer mi? Benim eşimi halası kucaktan yere düşürmüş, şimdi hamileyim kardeşim heves ediyor sırtıma alıp bisiklet sürebilir miyim diye, bebeğimle bisikleti ben bile sürmeye korkarım, olur diyemedim açıkçası. Annemle babam beni üst kattaki babaneme bile vermemişler gece , alınmış, ama içleri öyle rahat ettiyse milleti memnun etmek zorunda değil hiçbir anne baba. Çocuğun tüm sorumluluğu bizde, başına bişe gelecek olsa en çok biz ağlıyoruz. İçimizin sinmemesinin hesabını vermek zorunda da değiliz. Nazardan korkuyorsan gitmeseydin diye biri yorum yapmış buna da katılmıyorum. Okursun Felak nas Ayetel Kürsi, gösteriş yapmaz normal insan gibi yaşarsın Allah'a emanet edersin evladını bu kadar basit.
