Kizlar biz eşimle mahkemelerden döndük daha önce sırf çocuğumuz var diye barıştık 10 ay ayrı kaldık ve bu süreçte oğlum babası giderken her seferinde çok ağladı babasının arkasından babam babam diye yollarda koşardı oğlum biz yanyanayken çok mutlu bı koluyla bana bı koluyla babasına sarılır. Şuan evimizdeyiz ve evden asla çıkmak istemiyor evini çok seviyor böyle çok mutlu yemeğini çok güzel yiyor her zaman oyun oynamak istiyor ama ayriyken ki süreçte yemek yemezdi oyun oynamazdi sürekli uyurdu bu yüzden barıştık şuan eşimle yanyanayken mutlu gibi davranıyoruz ikimizde ama biliyorum o da beni sevmiyor ev için ve ya çocuk için birşey istediğimde hemen yapıyor ama ben kendim için birşey istediğimde yapmıyor git kendin yap diyor. Hiç sevmiyorum eşimi görmek sesini duymak bile istemiyorum bu şekilde kendime eziyet ediyorum ama diğer türlü de denedik olmadı böyle de hayat geçer mi sinirden kanser olucam hasta olucam diye korkuyorum