Nefes alamıyorum kızlar çok kötüyüz resmen ruhum cekiliyor eşimi öyle gördükçe bittiyirum bir yandan üç çocuğa yetisiyorum diğer yandan eşime kosuyorum pazartesi Adana'ya randevu aldik gidecek eşim evde yanlız kalacam ben gidemiyorum çocuklardan dolayı eşim nirmalde çok güçlü biri ama şuan o benden beter durumda ben ona yansitmayip morel vermeye çalışıyorum oda bana elinden geldiğince bir şeyler yapmaya çalışıyor çok sesizlesti nerdeyse hiç konuşmuyor benle altını aldığımda ağlıyor sessizce ben onun ağladığı i gördükçe daha beter oluyorum içimden birşeyler eriyip gidiyor üzülmesin diye aglayamaiyorum çocuklara yansıtmamaya çalışıyorum hep içime atiyorum uyuyaıyorum yiyemiyorum içemiyorum tansiyonum düşüp duruyor başım dönüyor artık içime atmaktan artık yoruldum kimseye anlatamıyorum çünkü hepimiz bittik durumyiz annem destek olacağı yerde abuk sabuk konuşuyor köstek oluyor ne yapacağım bilmiyorum lütfen dua edin bize eşim nasıl kendi ayaklariyla çıktıysa evden yine öyle dönsün evine duanızı bizden eksik etmeyin uzun oldu kusura bakmayın ama cidden bittik durumdayım