Ben oturur oturmaz ağlamıştım ne konuşacağımı şaşırmıştım soru sordukça anlattım anksiyete demişti ve yüksek dozla başlatmıştı 3 ay kullandım sonra yavaş yavaş bıraktım çünkü ilaçlar düşünmeyelim diye sürekli uyutan ilaçlardı daha sonra hapla falan değil kendimizle ilgili olduğunu anladım düşüncemi değiştirmeye karar verdim sürekli kitaplar okudum vs. bunlar 4-5 yıl önce oldu. Şimdi hep şunu söylerim kesinlikle kendimize zaman ayırmamız lazım kendimizi zihnimizi hep güzel şeylerle meşgul etmemiz lazım. Allah hayırlı güzel meşguliyetler versin hep geçmiş olsun.