Bu postu yeni gördüm sanki ben açmışım gibi okudum Aynı durumdayız bende 39 yaşımdayım 2,5 yasinda bir kızım var ,çok hareketli uykuya dalmalari yemesi içmesi sorunlu.Kardesi olması noktasında çok kararsızım..Eşim bana Allah var çok destek oluyor gece ben kalkamadigimda o kalktı ilgilendi uyuttu yalnız adami bunalttim sanırım ikinciyi o hiç düşünmüyor.ikimizde tahammülsüzlestik hayat sorunları da yoruyor çocuğa ne enerji kalıyor ne sabır..Bir kendinize özel zaman ayırmayi seviyoruz.Esim dışarda arkadaş ortamına katılmayı sever benim hobilerim var çalışıyorum atölye açmak da istiyorum resim ile ilgili ..2.cocugu düşüneyim mi dusunmeyim mi hiç bilmiyorum..annelik yanım kardeş yap bakarsın diyor ..diğer yanım hiç bulaşma yeni rahata erdin hayallerini gerceklestir zaman önemli diyor