Eşimle severek evlendik. Hatta biraz ailemi karşıma aldım. Altın istediklerinde onlar ne verirse razı olun dedim mesela. Öyle öyle geçti gitti. Mutsuz değilim ama her şey de güllük gülistanlık değil. Özellikle bebeğimiz doğduğu zaman isim konusunda birbirimize düştük. ESim annesinin ismi verilsin dedi. Ama öncesinde tam tersi konuşuyordu. İsim değişik ve cocugun rahat kullanacağı bir isim olmadığından ben istemedim. Lohusalik zamanı baya eziyet etti bana. Şu an kabul etmiyor da. Ondan sonra ne olduysa oldu. Düğün zamanı istediğim ama olmayan şeyler sürekli aklıma gelmeye başladı ve artık hep düşünüp duruyorum. İçimde kalıyor. Oysa 2 senedir umurumda değildi o kadar.
Eşimden güzel bir evlilik teklifi bekledim. Yapmadı.
Ailemin istediğini yaptırmadım onlar ne kadar altin verdiyse kabul ettik. Zaten eşim biriktirmiş biraz evlenirken lazım olur önceden. Yani hiç gidip altin almadılar. Benim kir düğünü hayalim vardı. Çok istemiştim. Burada bunun için çok güzel bir yer var. Çok hoşuma gidiyordu orası. Dedim burada yapalım. Kayinbabam olmaz dedi gecistirdi. Sonra başka açık alan bir yere bakmışlar. Kir düğünü alanı değil ama üstü açık. Orası da pahalı gelmiş. ( 2 yıl önce 11bin) en son belediyenin salonunu tuttuk. (5bin) Belki de şehrin en kötü düğün yeri. Her şey çok özensiz, çok kötü. Ama kabul ettim. Çünkü zaten her şeyi eşime yıkarlar borcu yine bize kalır dedim. Kaynanam geldi. Dedi bizim şu ara durumumuz sıkışık (eski olsa da üç farklı yerde evleri var) sana vereceğimiz bileziklerden bozdurup salonu ödeyelim. Ben de aman seviyorum ya sıkıntı olmasın tamam dedim. O zaman için 2 burma bilezik aldılar bana verecekleri içinden. Asla geri ödenmedi. Hiçbir maddi destek yok. Bebeğim için sadece bir altin künye verdiler iki kere de birer paket bez aldılar. Siz düşünün artık. Düğün de öyle yapıldı. Benim istediğim gelinlik modelleri pahalı yük olmamak için en ucuz gelinliği aldım. O zaman için 2bin lira. Kiralik bile o kadar ucuza gelinlik yoktu. Düğünde kolları yırtıldı, hiç rahat edemedim. Antik kentte fotoğraf çekimi olsun istiyordum. Ama çekim için giriş ücreti 750 lira alıyorlarmış. Yük olmamak için ondan da vazgeçtim. Göl kenarında ormanda falan yaptık. Yani böyle böyle gider hangi birini yazayım bilemedim.
Beyaz eşyaları da eşim almış zamanında. 2021 yılında evlendik eşyalar 2019da alınmış depoya konulmuş ekstra hiçbir şey istemedim. Hayat müşterek dedim mobilyaları ben ödeyeceğim dedim. Onları da zaten çok masraf olmasın diye en uygun olanlardan almaya çalıştım.
Ve biz şimdi evden cikariliyoruz. Ev bulamıyoruz. Kayinbabam diyor ki biz lüks evlere bakıyormuşuz. Dogalgazli olsun çok eski olmasın dediğim için. Hiçbir yardımları yok. Eşim de isim konusunda sziyet ettiğinden beridir bu düğün konuları aklıma gelip duruyor. Keşke heveslerimi gerceklestirseydim. Keşke canımın istediği her şeyi yapsaydım. Her şeyin en güzelini isteseydim. Çünkü öyleleri çok kıymetli oluyor. Benim neyim var? Alttan aldım da ne kıymetini gördüm?