Ben 27 yaşında anne oldum. Hamileliğim loğusayım berbattı dış minnaklar ve rahatsızlıklarımdan dolayı. Birtanem evladım 5 aylık olmak üzere... Ben biraz tuhaf hissediyorum bazen karnıma düştüğü zamandan beridir hiç bir kişisel vaktim yokmuş gibi sıkılmış gibi hissediyorum... çok yorgunum çok uykum var canım hiç bişey istemiyor ve demeye utanıyorum ama eski beni özlüyorum saatlerce dizi izlediğim istediğimi yediğim içtiğim deliksiz uyuduğum günleri özlüyorum. Sanki birtanem evladım hayatıma girince özgürlüğüm kısıtlanmış gibi geliyor. Bunu buraya yazmak zorundaydım içimdeki bu düşünce bana vicdan azabı çektiriyor... oysa bir gülüşü bir kokusu var herşeye bedel bana hissettirdiği güzel duygular hiç birşeyin yerini tutamaz... Benim gibi düşünenn varmı sadece merak ettim sadece benmiyim