Çocuk oldum aynı, genç kız oldum yine sonra kadın oldum yine aynı, babam la büyümedim hiç bir emeğini görmedim, annem büyüttü ama babam ilgisiz olduğu için annem tüm yükümüzü aldığı için dünyaya gelmemiz bile suçtu annem hep hissettirmişti. Annanemin evinde büyüdük orda da hep ne yapsak suçlanırdık bir ablam var iki kardeş . Genç kız oldum yine öyle varlığım , kız olmam, yürümem , gezmem, evlendim anneyim yine ne yapsam suçlu , misal biriyle görüseyim komşum olsun bir bakmışım darılmış olmucak şeyime alınmıştır karşımdaki yani işin özeti ben bu durumdan çok yoruldum, kimseyle görüşmeden olmuyor malum insanız fakat görüşüncede hep böyle şeylerle uğraşmaktan hani derler ya içim bulandı , kusura bakmayın biraz uzun oldu, hakkınızı helal edin...